Prostat biyopsisinde iki farklı tekniğin karşılaştırılması
- Global styles
- Apa
- Bibtex
- Chicago Fullnote
- Help
Abstract
IV ÖZET Doğan HS, Prostat biyopsisinde iki farklı tekniğin karşılaştırılması, Hacettepe Üniversitesi Tıp Fakültesi, Üroloji Tezi, Ankara, 2003. Prostat kanseri 50 yaş üstündeki erkeklerde ölümün önde gelen sebeplerinden biridir. Mortaliteyi azaltmak için erken tam çok önemlidir. Erken tam ise parmakla rektal inceleme, prostat spesifik antijen, transrektal ultrason ve biyopsinin rasyonel bir biçimde kombinasyonuyla elde edilebilir. Bu çalışma iki biyopsi tekniğiyle alman prostat dokularının özellilerinin karşılaştırılması amaçlanarak tasarlanmıştır. Şubat 2003 ve Temmuz 2003 tarihleri arasında, transrektal ultrason eşliğinde prostat biyopsisi yapılması planlanan toplam 87 hasta çalışmaya dahil edilmiştir. Yirmibeş hastaya uçtan kesme tekniğini kullanan aletin vuruş uzunluğu 33 mm'e ayarlanarak biyopsi yapılmıştır (EC-33), 25 hastaya aynı aletin uzunluğu 23 mm'e ayarlanarak biyopsi yapılırken (EC-23), 37 hastaya da 22 mm vuruş uzunluğu olan yan- çentik tekniğini kullanan alet kullanılarak biyopsi yapılmıştır (SN). Patolojik spesimenlerin niceliksel ve niteliksel değerlendirmeleri yapılmıştır. Bu üç grup yaş, PSA değerleri (serbest, total, serbest/total), prostat hacimleri (transizyonel bölge, total) ve PSA dansiteleri açısından değerlendirildiğinde benzer özellikler göstermekteydi. Kanser yakalama oram genel olarak %20,9'du ve gruplar arasında istatistiksel fark yoktu. Gruplar, ortalama uzunluk ve ağırlık açısından değerlendirildiğinde sıralama EC-33 > EC-23 > SN şeklindeyken ortalama yoğunluk EC-33 > EC-23 > SN şeklinde sıralanmaktaydı. Biyopsilerin patolojik kalite değerlendirmesinde, EC grubunun SN'e göre daha fazla oranda prostatik gland içeren daha iyi kalitede doku aldığı görülmüştür. Ancak, sıfır biyopsi oranlan değerlendirildiğinde EC-33, EC-23 ve SN grupları için bu oranların sırasıyla %12, %7 ve %1 olduğu ve bu farkın istatistiksel olarak anlamlı olduğu görüldü. İşlem sonrası komplikasyonlar ve işlem esnasında duyulan ağrı değerlendirildiğinde gruplar arasında fark olmadığı görüldü. Kanser içeren biyopsilerin, - kullanılan tekniğe bağlı olmaksızın- kanser içermeyen biyopsilere oranla daha ağır ve yoğun olmasıydı. Bizim gözlemimize göre yeni teknikle, patolojik değerlendirmede için daha iyi kalitede, daha uzun, ağır ve yoğun dokular alınabilmektedir. Bununla birlikte, diğer tekniğe göre daha yüksek sıfır biyopsi oram olması bu tekniğin tek dezavantajı olarak sayılabilir. Anahtar kelimeler: Prostat biyopsisi, teknik, histopatolojik kalite ABSTRACT Doğan HS, Comparison of two different techniques in prostate biopsy, Hacettepe University Faculty of Medicine, Thesis in Urology, Ankara, 2003. Prostate cancer is one of the leading causes of death in men after the age of 50. In order to decrease the mortality rate, early diagnosis crucial. Early diagnosis of prostate cancer can be achieved by rational combination of digital rectal examination, prostate specific antigen, transrectal ultrasonography and biopsy. This study was designed to compare the tissue yield of two prostate biopsy techniques. Totally 87 patients, who were candidates for transrectal ultrasound guided prostate biopsy were included in the study between February 2003 and July 2003. Twenty-five patients underwent prostate biopsy with the end-cut technique with a stroke length of 33 mm (EC-33), 25 patients had biopsies with a stroke length of 23 mm of the same instrument (EC-23) whereas the remaining 37 patients underwent biopsy with an instrument working with side-notch technique with a 22 mm stroke length (SN). The pathologic specimens were evaluated quantitatively and qualitatively. Three groups were similar according to age, PSA values (free, total, free/total), prostate volumes (transitional zone, total) and PSA densities. The cancer detection rates were not statistically different between groups and was 20,9% overall. As the groups were compared according to mean core lengths and weighis, the sequence was found to be EC- 33 > EC-23 > SN, and mean core densities were as follows EC-33 > EC-23 > SN. The pathologic quality comparison revealed that EC group had higher prostatic glandular capture rates with better quality than the SN group. However, the zero biopsy rates were 12%, 7% and 1% for EC-33, EC-23 and SN groups, respectively and the difference was statistically significant. The complications rates and visual analogous scale scores were similar for each group. Another finding was that cores containing cancer were heavier and denser than the ones without cancer regardless of the type of the technique. We have observed that end-cut technique yielded longer, heavier and denser cores which were interpreted as better quality for the pathological evaluation. However, the only drawback of this technique was the higher zero biopsy rates. Key words: Prostate biopsy, technique, histopathological quality
Collections