Çocukluk yaş grubunda prematüre ventriküler kontraksiyonlar ve prognozu

Abstract

Özet Prematüre ventriküler kontraksiyonlar (PVK'lar) normal kardiyovasküler bulguları olan çocuklarda sıklıkla görülürler. Bu çalışmanın amacı kardiyovasküler ve sistemik herhangi bir hastalığı olmayan çocuklarda PVK'ların özelliklerinin ve prognozunun değerlendirilmesidir. Çalışmamızda HÜTF Pediatrik Kardiyoloji Departmanında PVK tanısı almış olan kardiyak ve sistemik hastalığı olmayan 149 çocuğun verileri değerlendirildi. Hastaların tanı anındaki yaşları ortalama 120 ay (1-204 ay), 67'si kız (% 45), 82'si erkek (%55) idi. Hastaların 76'sının (% 51) çeşitli semptomları vardı. 130 hastaya (% 87.2) oskültasyon ve EKG ile, 19'una (%12.8) Holter monitörizasyon sonuçları ile tanı konuldu. 149 hastadan 5 (%3.1) hastanın PVK'larının EKG'deki morfolojisi multifokal, kalanlarınki ünifokaldi. Holter kayıtlarında saatteki ventriküler atım ortalama 222/saat (1-3423) olarak bulunmuştur. Cinsiyet ve yaş grupları (0-2, 3-7, 8-13, >13 yaş) arasında PVK sıklığı açısından farklılık saptanmamıştır. PVK'ların 08:00-24:00 saatleri arasında daha sık görüldüğü saptanmıştır. Tanı anındaki Holter monitörizasyon kayıtlarından izole PVK'sı olan 122 hasta, couplet-tripleti olan 14 hasta, NSVT(nonsustained ventriküler taşikardi) 'si olan 13 hasta olduğu belirlenmiştir. İzole PVK paterni olan hastalarda saatteki PVK sayısı, couplet-triplet ve NSVT paternindeki hastalarınkine göre daha düşük olarak bulunmuştur. Egzersiz testi 105 hastaya (% 70.5) uygulanmış, 65'inde (% 61.9) egzersizle PVK sıklığında azalma ve kaybolma, 8'inde (% 7.6) artma, 32'sinde (%30.5) değişiklik olmadığı saptanmıştır, izole PVK, couplet-triplet, NSVT paternlerine göre PVK'ların egzersizle azalıp kaybolma ve artma oranları açısından farklılık saptanmamıştır. 149 hastadan 52'si ortalama 22 ay (6-112) süreyle takip edilmiştir. Takip süresi sonunda PVK sıklığı azalan ve kaybolan hastaların oranı 25/52 (% 48.1)'dir. Eşlik eden ritm bozukluğu olarak supraventriküler ekstrasistol 27 (%18.1) hastada saptanmıştır. 32 hastaya antiaritmik tedavi verilmiştir. Toplam 13 hastada NSVT, 2 hastada akselere idiyoventriküler ritm görülmüştür. 10 hastaya EFÇ(elektrofızyolojik çalışma) uygulanmış, 4'ünde sağ ventrikül çıkış yolu kaynaklı VT indüklenmiştir. VT indûklenen 4 hastanın 2'sine radyofrekans ablasyon tedavisi uygulanmıştır. Sonuç olarak, yaş grubu, cinsiyet, EKG paterni (izole, couplet-triplet, NSVT), tedavi alıp almama durumunun PVK prognozu üzerine etkileri olmadığı saptanmıştır. Egzersiz testinde PVK sıklığı azalıp kaybolan grubun prognozunun artan gruba göre daha iyi olduğu görülmüştür. PVK sıklığında takip süresi sonunda görülen azalma veya kaybolmanın hastalığın normal seyri ile ilgili olduğu ve tedavi ile ilişkili olmadığı saptanmıştır.

Abstract Premature ventricular contractions (PVCs) are frequently seen in children with normal cardiovascular findings. The purpose of this study was to evaluate the characteristics and the prognosis of the PVCs in children with normal cardiovascular system. This study included 149 children with PVC, who have no systemic and cardiac disease. Their median ages at the diagnosis was 120 months (1-204 months). 76 children (51%) were symptomatic. The methods of diagnosis were auscultation and ECG in 130 patients (87.2%) and Holter monitorization in 19 (12.8%). 5 (3.1%) of 144 patients' PVCs were multifocal, while others' unifocal. In the first Holter monitorization recordings of the patients PVC/hour value was 222 /hour (1-3423). PVCs were more frequently seen between the hours 08:00-24:00. There were no significant difference between the frequencies of PVCs in boys and girls and among age groups (0-2, 3-7, 8-13, >13 year). In the first (at the diagnosis) Holter monitorization recordings, 122 patients were having isolated PVCs, 14 having couplet-triplet and 13 having NSVT(nonsustained ventricular tachicardia). PVC/hour value was lower in patients with isolated PVC pattern. The exercise test was performed in 105 (70.5%) patients. In 65 ( 61.9%) the frequency of premature ventricular contractions decreased and disappeared with exercise, in 8 ( 7.6%) increased, in 32 (30.5%) not changed with exercise. According to different electrocardiographic patterns (Isolated PVC, couplet-triplet, NSVT), there was no difference between the ratios of response to exercise (decrease/disappearence and increase) in the three electrocardiographic patterns. 52 of 149 children were followed up in a median period of 22 months (6-1 12). After follow-up, the ratio of patients whose PVC/hour values decreased and disappeared was 25/52 (48.1 %). There were supraventricular extrasystoles accompanying in 27 of 149 (18.1 %) children. Antiarrhythmic therapy was given to 32 patients. Totally, in 13 patients non-sustained ventricular tachycardia (NSVT) and in 2 patients accelerated idioventricular rhythm were seen. Electrophysiological study (EPS) was performed to 10 patients and in 4 of them NSVTs were induced. Radiofrequency ablation therapy was performed to 2 of the 4 patients having ventricular tachycardia, originating from right ventricular out-flow tract. There was no significant difference in the frequency of the PVCs according to age, gender, ECG pattern and treatment status after the follow-up period. In the patients whose PVC frequencies decreased and disappeared with exercise, frequencies of PVCs were found to be decreased after the follow-up period. The decrease in frequency or disappearence of the PVCs as seen in our study was because of the normal course of the disease and not related to the treatment. VI