Difenhidraminin anestezi sonrası titreme üzerine etkisi

Abstract

IV ÖZET Aykut T., Difenhidraminin Anestezi Sonrası Titreme Üzerine Etkisi, Hacettepe Üniversitesi Tıp Fakültesi, Anesteziyoloji ve Reanimasyon Uzmanlık Tezi. Ankara, 2004. Yarattığı etkiler nadiren çok ciddi olmakla birlikte, anestezi sonrası titreme rahatsızlık verdiği ve metabolik stres de buna eşlik ettiği için çoğu vakada tedavi edilmesi uygundur. Bu çalışmada histamin Hı reseptör antagonisti olan difenhidraminin, meperidin ve plaseboya karşılık anestezi sonrası titreme tedavisindeki etkinliğinin araştırılması amaçlanmıştır. Genel anestezi sonrası derlenme odasma geldiklerinde şiddetli titreyen hastalar (grade 3-4) randomize olarak üç gruba ayrılmışlardır. Birinci gruba 25 mg meperidin (n=21), ikinci gruba 20 mg (1 ampul) difenhidramin (n=22), üçüncü gruba şalin (n=20) iv yoldan verilmiştir. Enjeksiyon öncesi ve enjeksiyondan sonra 5., 10. ve 15. dk'larda vital bulgular ve timpanik ısılar kaydedilmiştir. Hastalar başlangıçtaki ağrıları (hafif, orta yada şiddetli) ve titreme tedavisine yönelik ilacın enjeksiyonundan sonra ağrı şiddetlerinde bir değişiklik olup olmadığı yönünden de sorgulanmışlardır. Tedaviye titreme ve ağrı yanıtları enjeksiyondan sonra 5., 10. ve 15. dk'larda başlangıca göre değişmedi veya arttı ise etki yok, azaldı ise iyileşme, tamamen kayboldu ise basan olarak değerlendirilmiştir. Difenhidramin grubunda grade 4 titreyen hasta sayısı fazladır ancak bu fark istatistiksel olarak anlamlı değildir. Tedaviye titreme yanıtlan karşılaştınldığmda enjeksiyondan sonra 5. dk'da meperidin'in diğer iki gruba üstünlüğü vardır(p<0.05). Titreme tedavisinde 10. dk'da meperidin ve difenhidramin grupları arasında fark yoktur ve difenhidramin plasebodan daha etkilidir (p<0.05). 10. dk'da iyileşme ve basan oranlarının toplamı meperidin grubu için %100, difenhidramin grubu için %86,4 ve SF grubu için %40'dır. Enjeksiyon sonrası 5, 10 ve 15. dk'lar da, difenhidramin grubundaki hastalar diğer iki gruba göre tedaviye ağrı yanıtında daha sık başarı bildirmişlerdir. 15. dk'da difenhidramin ve SF gruplan arasında tedaviye ağrı yanıtları açısından istatistiksel olarak anlamlı farklılık vardır(p<0.017). Sonuç olarak anestezi sonrası titreme tedavisinde iv difenhidramin uygulaması, iv meperidin uygulaması kadar etkili olmamakla birlikte; tedavinin 10. dakikasında belirgin olarak plasebodan daha etkili bulunmuştur (p<0.05). Bu çalışmanın sonuçlan antihistaminiklerin analjezik etkisi ve histaminerjik yolaklann termoregülasyonda yer alabileceğine dair mevcut verileri desteklemektedir. Anahtar Kelimeler: Anestezi sonrası titreme, Hı reseptör antagonistleri

ABSTRACT Aykut, T., The Effect of Diphenhydramine on Postanaesthetic Shivering, Hacettepe University Faculty of Medicine, Thesis in Anesthesiology and Reanimation. Ankara, 2004. Although the adverse effects associated with shivering are occasionally severe, as they lead to discomfort and metabolic stress, treatment is appropriate in most cases. In this study, our aim is to compare the effectivity of diphenhydramine, which is a histamine Hi receptor antagonist, with meperedine and placebo on the treatment of postanaesthetic shivering. The patients, who were shivering grade 3-4 when transferred to postanaesthetic care unit, were randomly divided into three groups. 25 mg meperedine, 20 mg diphenhydramine and 5 cc saline were given to the first (n=21), second (n=22) and third (n=20) group, respectively. Vital signs and tympanic temperatures were measured at the 5., 10. and 15. minutes preinjection and postinjection. The patients were asked about their initial pain and any change in the severity of their pain after the injection for the treatment of shivering. At the 5., 10. and 15. minutes after injection, the responses of pain and shivering were recorded. No change or increase, decrease and complete disappearing were recorded as no effect, improvement and success, respectively. In diphenhydramine group, we observed high frequency rates of grade 4 shivering, but this difference was not statistically significant. When the responses of shivering to treatment were compared, at the postinjection 5. minute, meperedine was more effective than the other groups (p<0.05). At the 10. minute, there was no statistically significant difference between the meperedine and diphenhydramine groups, but diphenhydramine was more effective than placebo (p<0.05). At the 10. minute the sum of improvement and success rates were 100%, 86.4% and 40% for meperedine, diphenhydramine and saline groups, respectively. When compared with other two groups, the diphenhydramine recorded more success rates at the 5., 10. and 15. minutes postinjection. When diphenhydramine and saline groups were compared according to their pain responses to treatment at the 10. and 15. minutes, the difference was statistically significant at the 15. minute (p<0,017). As a result, diphenhydramine was not as effective as meperedine, but significantly more effective than placebo at the 10. minute (p<0.05). The results of this study support the preexisting data concerning the analgesic effects of antihistaminics and histaminergic pathways in thermoregulation. Key Words: Shivering, Postanaesthetic Shivering, Hi receptor antagonists