Yüksek yerleşimli gelişimsel kalça displazili erişkin hastalarda total kalça artroplastisi ile eklem rekonstrüksiyonu sonrası yürüme analizi

Abstract

ÖZET Marangoz S. Yüksek yerleşimli gelişimsel kalça displazili erişkin hastalarda total kalça artroplastisi ile eklem rekonstrüksiyonu sonrası yürüme analizi. Hacettepe Üniversitesi Tıp Fakültesi, Ortopedi ve Travmatoloji Uzmanlığı Tezi, Ankara, 2005. Bu çalışmanın amacı, erişkin hastalarda meydana gelen ihmal edilmiş yüksek yerleşimli gelişimsel kalça displazisine ikincil oluşan osteoartritte uygulanan subtrokanterik kısaltma osteotomisi ve çimentosuz total kalça artroplastisinin hastaların mevcut yürümesine olan katkısının yürüme analizi yardımıyla objektif olarak değerlendirilmesidir. Çalışmayı oluşturan hastalar başlıca iki grupta toplandılar. Grup Fde daha önce kalça çıkığı nedeniyle herhangi bir ameliyat geçirmemiş, Harris Kalça Ağrı Skoru 30 ve altında olan 5 hastanın 6 kalçası dahil edildi. Grup IF de ise en az 6 ay öncesinde primer osteoartrit nedeniyle total kalça artroplastisi geçirmiş olan 6 hastanın 8 kalçası dahil edildi. Grup Fdeki hastaların tümü kadın olup, yaş ortalamaları 43.2 (37- 50), ortalama ağırlıkları 58.9 kg (52 - 66), ortalama boylan 153.6 cm (148 - 159) idL Hastalara yapılan muayene ve Harris kalça skorunun tespitini takiben yürüme analizi yapıldı. Temporospatial parametreler ve kinematik analiz uygulandı. Tüm hastalara aynı cerrah tarafından aynı implant aynı teknikle yerleştirildi. Postoperatif standart bir fizik tedavi ve rehabilitasyon programına dahil edildiler. Hastalar radyolojik olarak rutin takiplerine geldiler. Bir hasta postop 7. ayda asetabular gevşeme nedeniyle asetabular revizyon geçirdi. Hastalarm postop ortalama 9. ay (6- 13 ay) takibinde ağrı skorlarının 40 ve üzerinde olduğu görüldükten sonra postoperatif analiz yapıldı. Preop ve postop bulguların istatistiki analizi Wilcoxon testi ile yapıldı. Gruplar arası istatiksel analizV Marnı- Whitney U testiyle yapıldı. Elde edilen bulgular ışığında yüksek yerleşimli GKD olan hastaların ameliyatsomrası daha: hızlı yürüdükleri, kadanslarının arttığı, adım zamanı ve iki-adım zamanının ise azaldığı gözlendi. (p<0.05) Gruplar arası incelemede ise Grup I'deki hastalar ile primer osteoartrite bağlı ameliyat geçiren hastalar (Grup II) kıyaslandı. Grup I'deki hastaların kadans, adım zamanı ve iki-adım zamanı gibi parametrelerde Grup II' deki hastalarla benzer yürüme özellikleri gösterdiği görüldü. (p>0.05) Ancak bu hastaların primer osteoartrit zemininde total kalça artroplastisi ameliyatı geçirmiş hastalara (Grup II) göre daha yavaş yürüdükleri ve daha kısa adımlar attıkları, dolayısıyla da adım uzunluğu ve iki - adım uzunluğunun da anlamlı olarak azalmış olduğu gözlendi. (p<0JD5) Anahtar Kelimeler: Yüksek yerleşimli gelişimsel kalça displazisi, Total Kalça Artroplastisi, Yürüme Analizi

VI İNGİLİZCE ÖZEI (ABSTRACT) Marangoz S. Gait analysis after total hip arthroplasty in adult patients with high riding, developmental dysplasia of the hip. Hacettepe University, Faculty of Medicine, Thesis in Orthopaedic Surgery, Ankara, 2005. The aim of this study is to investigate- the contribution of the total hip arthroplasty together with subtrochanteric shortening osteotomy in adult patients with secondary osteoarthritis in neglected developmental dysplasia of the hip by means^of gait analysis. Subjects were included in two groups. In Group I, five patients were included who had not a previous operation on the hip, and whose Harris pain scores were less than 30. In group II there were patients with primary osteoarthritis who have undergone THA at least 6 months before. Patients in group I were all females with a mean age of 43.2years (37-50), mean weight of 58.9 kg (52 - 66)r^nd mean height of 153.6 cm (148 - 159). After physical examination and calculation of Harris Hip Score, gait analysis was performed. Temporospatial parameters and kinematic parameters were investiagated. Afterwards, all patients were undergone a standard surgical operation in which the same surgeon used the same implant. They were included in a standard physiotherapy program. Patients were asked to come for routine radiological visits. One patient had an acetabular revision for loosening at 7 months postoperatively. Patients were reviewed at a mean of 9 months (6- 13), and their pain scores- were found to be over 40. Another gait analysis were performed thereafter. Statistical analysis of the preoperative and postoperative gait analysis data of the patients was performed by means of Wilcoxon Signed Ranks Test. Statistical analysis between Groups I and II was performed by means of Mann- Whitney U Test. The results were reviewed. It was seen that, when compared with their preoperative status, the patients inVH Group I walked faster, took more, steps per minute, and had a shortened step time and stride time. (p<0.05) When compared to Group II, patients in Group I were found to walk similarly in terms of cadence, step time and stride time (p>0.05), whereas they walked slower and a had a shorter step length and stride length (p>t).05). Key Wordsr Developmental dysplasia of the hip, High dislocation, Total Hip Arthroplasty, Gait Analysis