Derin ven trombozu etyolojisinde ve rekürresinde trombofilik faktörlerin rolü

Abstract

ÖZET Akbulut B. Derin Ven Trombozu Etyolojisinde Ve Rekürrensinde Trombofîlik Faktörlerin Rolü. Hacettepe Üniversitesi Tıp Fakültesi, Kalp ve Damar Cerrahisi Tezi. ANKARA 2005 Derin ven trombozu ekstremite derin yenlerinde pıhtı oluşumu ile karakterize klinik bir sendromdur. Oluşan pıhtı başta akciğer olmak üzere embolilere sebep olabilmektedir. Bu haliyle derin ven trombozu önemli bir morbidite ve mortalite sebebidir. Tam yöntemlerinin gelişmesi ile birlikte günümüzde derin ven trombozu kliniği ile müracaat eden hastaların sayısı oldukça fazladır. Bu çalışmadaki amaç hastaneye derin' ven trombozu ile başvuran hastalarda trombofîlik faktörlerin derin ven trombozu gelişmesindeki önemim ve rekürrens için prediktör faktörleri ortaya koymaktır. Derin ven trombozu tanısı alan 127 hasta tam anında faktör n, V, VE, VEQ5 IX, X, XI, XII, protein C, protein S, von Willebrand faktör, homosistein, aktive protein C reizstansı, faktör II G20210A mutasyonu, faktör V Leiden ve kan grubu açısından incelenmiştir. Bu parametrelerden ilk 1 3 'ü 3, 6, 9 ve 12 aylık takiplerde çalışılmıştır. Hastalar son 1 ayda cerrahi veya doğum öyküsü, aile öyküsü gibi risk faktörleri açısından sorgulanmışlardır. Hastaların tümüne başlangıç tedavisi olarak unfraksiyone heparin veya düşük moleküler ağırlıklı heparin yanında Aspirin başlanmıştır. Hastalar. daha sonra Coumadin ile antikoagüle edilmişlerdir. Coumadin dozu INR değeri 2,5-3 olacak şekilde ayarlanmıştır. Ortalama 9,8 ± 3,6 aylık takip süresi boyunca 15 hastada (%11,81) rekürren derin ven trombozu ve sekiz hastada (%6,29) pulmoner tromboemboli gözlenmiştir. Yüksek faktör XQ ve von Willebrand faktör düzeyleri rekürrens için önemli prediktörler olarak ortaya çıkmıştır. Hesaplanan cut-off point'ler faktör -XII için 89,74 ve von Willebrand faktör için 205,69'dur. von Willebrand faktör düzeyi yüksekliği hem rekürrens gösteren grupta hem rekürrens göstermeyen grupta 9- 12 ay boyunca devam etmiştir, von Willebrand düzeyi 12. ayda anlamlı düşüş göstermiştir. Faktör XII düzeyi takip süresi boyunca dalgalı bir seyir göstermiştir. Bu yüzden faktör XII düzeyinin ne zaman anlamlı düştüğü yönünde istatistiksel bir yorum yapmak mümkün olmamıştır. Elde ettiğimiz sonuçlara göre Coumadin ile antikoagüle edilen hastaların takiplerinde INR düzeyinin 2,5-3 değerlerinin üstünde olmasının ve yüksek faktör XII veya von Willebrand faktör düzeyleri gibi risk faktörleri taşıyan hastaların 12 ay antikoagüle edilmelerinin doğru olacağı sonucuna varılmıştır. Anahtar Kelimeler: Derin ven trombozu, trombofîlik faktör, rekürrens iv

ABSTRACT. Akbulut B. The role of thrombophilic factors in the etiology and recurrence of deep venous thrombosis. Hacettepe University Faculty of Medicine, Thesis in Cardiovascular Surgery, ANKARA 2005. Deep venous thrombosis is a clinical syndrome characterized by clot formation in the deep veins. Clots cause embolization of the lungs and other organs. Therefore deep venous thrombosis is an important cause of morbidity and mortality. With developing diagnostic methods the amount of patients with signs of deep venous thrombosis is quite big. The purpose of this study is to obtain the importance of thrombophilic factors in deep venous thrombosis in the present population and to identify predictors for recurrence. 127 patients with deep venous thrombosis were evaluated regarding factor II, V, VII, Vm, IX, X, XI, XH, protein C, protein S, von Willebrand factor, homocysteine, activated protein C resistance, factor II G20210A mutation, factor V Leiden and blood group during diagnosis. The first 13 parameters were evaluated at 3, 6, 9, 12 months of follow-up. Patient data regarding risk factors like surgery within the last one month, family history were recorded. All patients recieved unfractioned heparin or low molecular weight heparin and Aspirin as initial treatment. Later patients recieved Coumadin for anticoagulation. Dose of Coumadin was regulated that INR was 2.5-3. After a 9.8 ± 3.6 month mean follow-up time 15 patients (11.81%) had recurrent deep venous thrombosis. Eight patients (6.29%) developed pulmonary thromboembolism. Factor XII and von Willebrand factor were important predictors for recurrence. Calculated cutoff points were 89.74 for factor XII and 205.69 for von Willebrand factor. High levels of von Willebrand factor lasted up to 9-12 months in both, recurrence and non-recurrence group. Levels of von Willebrand factor dropped at 12th month of follow-up. Levels of factor XII demonstrated an alternating curve during follow-up. That's why it was not possible to determine the drop time of factor XII statistically. According to our results INR should be higher than 2.5-3 in patients recieving Coumadin and the duration of anticoagulation in patients with risk factors such as high levels of von Willebrand factor or factor XH should be at least 12 months. Key Words: Deep venous thrombosis, thrombophilic factor, recurrence