Gestazyonel diyabetes mellitus tanılı gebelerde 25-OH vitamin D düzeyinin gestasyonel diyabet mellitus ile ilişkisinin değerlendirilmesi

Abstract

Giriş ve amaçDeğişen yaşam tarzı neticesinde yeryüzünde gelişmiş ve gelişmekte olan tüm toplumlarda DM sıklığı artmaktadır. Etyolojisinde genetik, otoimmün ve çevresel faktörler bir arada yer almaktadır (4). Bu yaygınlığa paralelel gebeliklerin %1-14'ü gestasyonel diyabet , %0.5' i de pregestasyonel diyabet ile komplike olmaktadır (7,8). Moderlenşme, kapalı ortamlarda kalıp güneş ışığı görmeme, güneş ışığı geçirmeyen camlı ofislerde çalışma, yüksek koruyucu güneş kremi kullanma, aşırı çay, kahve tüketimi, bilinçsiz yapılan diyetlerle birlikte D vitamini yetersizliği de giderek artmaktadır (10,11,12). Artan D vitamini yetersizliği ile birlikte eksikliğinin neden olabileceği hastalıklarla ilgili birçok araştırma ve hayvan deneyi yapılmıştır. D vitamini yetersizliğinin metabolik sendrom ve tip2 DM için risk faktörü olduğunu ve D vitamini yetersizliğinin insülin direnci ve beta hücre işlev bozukluğu ile ilişkisini gösteren bir çok çalışma mevcuttur (17).Bu bilgiler ışığında biz de bölgemizdeki gestasyonel giabetes mellitus (GDM) hastalarının etiyopatogenezinde vitamin D eksikliğinin etkisini ve olası mekanizmaları araştırmayı amaçladık.Gereç ve YöntemBu çalışma Sakarya Üniversitesi Eğitim ve Araştırma Hastanesi Kadın Hastalıkları ve Doğum Kliniği'ne ait gebe izlem polikliniklerinde hasta takipleri sırasında gerçekleştirildi. Çalışmaya 101 gebe dahil edildi. 24-28 gebelik haftası arasında, sağlıklı 50 gebe ve gestasyonel DM tanılı 51 gebe çalışmaya dahil edildi. Sağlıklı gebeler ve GDM'li gebeler kendi aralarında 25(OH)D düzeylerine göre yetersizliği olan ve olmayan olarak iki gruba ayrıldı.BulgularGDM olan gebeler ile olmayanlar D vitamini yetersizliği, ortalama vitamin D düzeylerine göre bakıldığında anlamlı fark görülmedi (p> 0,05). GDM olan gebelerde, olmayanlara göre kilo ve VKİ ortalaması ortalamaları daha fazlayken, boyortalamaları daha azdı (p <0,05). GDM olan gebelerin normal kilolu sıklığının daha az, obezitenin daha fazla, GDM olmayanlarda ise fazla kilolu olma sıklığının daha fazla olduğu görüldü (p <0,05). GDM olanlarda DM aile hikayesi olanların daha fazla oranda olduğu saptandı (p <0,05). GDM olmayanlarda, D vitamini yetersizliği olanların kilolarının daha fazla olduğu görüldü (p< 0,05). GDM olan gebelerin günlük daha fazla Ca aldıkları görüldü. (p< 0,05) ve bu grupta en fazla günlük Ca alımının D vitamini yetersizliği olanlarda olduğu görüldü (p< 0,05). GDM olan ve olmayanlarda D vitamini yetersizliği olanların multivitamin kullanımının daha fazla olduğu görüldü (p <0,05)SonuçBizim çalışmamızda DM ve GDM etyolojisinde bilinmekte olan aile öyküsü, obezite gibi faktörlerin etkili olduğu görüldü. Eş zamanlı olarak vitamin D yetersiziliği olanlarda multivitamin kullanımının daha fazla olduğu görüldü, multivitamin içinde bulunan 400 IU D vitaminin tedavi edici olmadığını düşünebiliriz. Ayrıca günlük Ca kullanımının benzer olarak daha fazla olmasının da Ca alımının vitamin D alımında yetersizlik varsa anlamı olmadığını düşünebiliriz. Yaptığımız çalışmaya dahil edilen hasta ve kontrol grubuna ait tüm gebelerde önemli ölçüde vitamin D eksikliği tespit edilmiştir. Ülkemiz coğrafi konumuna bağlı olarak zon 2 bölgesinde yer almakta olup yıl içerisinde 1 aydan daha fazla süre vitamin D sentezini yapamamaktadır. Orta Doğu'ya yakınlığı itibarı ile ten rengi de Avrupa ve Asya toplumuna göre daha koyu renkte olması dolayısıyla vitamin D eksikliği açısından risk oluşturmaktadır. Çalışmamız sonuçlarından yola çıkarak vitamin D eksikliğnin GDM nedenlerinden biri olmadığı ortaya çıkmaktadır. Ancak araştırmaya dahil edilen gebeler arasında %94 olarak hesaplanan yüksek vitamin D eksikliği prevelansı nedeniyle GDM ile vitamin D eksikliği arasındaki ilişkinin araştırılmasında vitamin D seviyesi normal olan hastaların daha yüksek oranda olacağı çalışmaların ışık tutacağı kanaatine vardık.

Introduction and PurposeAs a result of changing lifestyles, the frequency of DM in developed and developing countries has been increasing. Genetic, autoimmune and environmental factors are ranked as its etiology (4). Parallel to this extent, 1-14% of the pregnancies are complicated by gestational diabetes and 0.5% of them are complicated by pregestational diabetes (7, 8). With modernization, not being exposed to enough sunlight, working in offices with sunlight proof glasses, putting on highly protective sunscreen, excessive coffee and tea consumption and unhealthy diets vitamin D deficiency is increasing day by day (10,11,12). With the increased vitamin D deficiency many research and animal experiments have been carried out related about the diseases which may be caused by this deficiency. There are several studies showing that vitamin D deficiency is a risk factor for metabolic syndrome and type 2 DM and its effect on the relationship between the insulin resistance and beta cell dysfunction (17).In the light of this information, we aimed to investigate the effect of vitamin D deficiency in the etiopathogenesis of the gestational mellitus (GDM) patients and the possible mechanisms in our region.Materials and MethodsThis study was conducted during the patient follow-ups in the pregnant follow-up polyclinics in Sakarya University Training and Research Hospital, Clinic of Obstetrics and Gynecology. 101 pregnant women were included in the study. Healthy 50 and gestational DM diagnosed 51 pregnant women, between 24-28 weeks of pregnancy, were included in the study. Healthy pregnant women and the ones diagnosed with GDM were divided into two groups as deficient and non-deficient according to their 25 (OH) D levels.FindingsNo significant difference was found between the GDM and healthy pregnant women in terms of vitamin D deficiency and vitamin D levels (p>0,05). Weight and BMI average of the women diagnosed with GDM was more than the ones not diagnosed with GDM but their height average was less than the ones not diagnosed with GDM (p<0,05). The frequency of normal weight pregnant women with GDM was low but the frequency of obesity was high. On the other hand, the frequency of overweight healthy pregnant women was high (p <0, 05). DM family story was found to be more prevalent for the ones diagnosed with GDM (p <0, 05). It was found out that the pregnant women who were not diagnosed with GDM and lacked vitamin D were overweight (p< 0, 05). It was seen that the women with GDM took more Ca daily. (p< 0,05) and in this group, it was seen that maximum daily intake of Ca was carried out by the ones who had vitamin D deficiency (p< 0,05). It was seen that regardless of being diagnosed with GDM or not, the pregnant women who had vitamin D deficiency took more multivitamin (p <0, 05).ConclusionIn our study, factors such as family story and obesity known in its etiology were found to be effective. Simultaneously, it was found out that the ones with vitamin D deficiency took more multivitamin. 400 IU vitamin D, which is found in multivitamin, could be considered as non-therapeutic. Moreover, in case of vitamin D deficiency daily Ca intake could be considered as redundant. The patients included in our study and all pregnant women of the control group have been diagnosed with significant vitamin D deficiency. Depending on the geographical location, our country is in zone 2 and this is why, vitamin D cannot be synthesized more than 1 month in a year. Its closeness to the Middle East and the darker skin color of the population compared to the European and Asian populations poses the risk of vitamin D deficiency. Based on the findings of our study, vitamin D deficiency is not considered to be one of the reasons of GDM. However, due to the high prevalence of vitamin D deficiency, calculated as 94%, among pregnant women who were included in the study, we came to a conclusion that the studies which include more patients with normal levels of vitamin D will shed light on the studies researching the relationship between GDM and vitamin D deficiency.