Yabancı dil olarak Türkçe öğrenenlerde ideal ikinci dil (d2) benliği ve iletişim kurma istekliliği
- Global styles
- Apa
- Bibtex
- Chicago Fullnote
- Help
Abstract
Geçtiğimiz yıllarda, ikinci veya yabancı bir dili öğrenmek için motivasyon üzerine akademik araştırmalarda büyük oranda artış olmuştur. Bu çalışma, yabancı dil olarak Türkçe öğrenenler arasındaki bir motivasyon değişkeni olan ideal ikinci dil benliği ve iletişim kurma istekliliği arasındaki ilişkiyi tespit etmek amacıyla yapılmıştır. Bu araştırmaya, HÜ TÖMER'de yabancı dil olarak Türkçe öğrenen 98 üniversite öğrencisi katılmıştır. Araştırmanın verileri ideal ikinci dil benliği ve iletişim kurma istekliliği ölçekleri ile toplanmıştır. Tanımlayıcı istatistiklerin bulguları, katılımcıların %19,4'ünün yüksek, %60,2'sinin orta ve %20,4'ünün düşük seviyede ikinci dilde iletişim kurma istekliliğine sahip olduğunu göstermiştir. İdeal ikinci dil benliği seviyesine bakıldığında ise katılımcıların %52'sinin yüksek, %22'sinin düşük, %26'sının ise orta düzeyde ideal ikinci dil benliğine sahip oldukları sonucuna varılmıştır. Bulgular, iki yapı arasında olumlu bir bağlantı olduğunu göstermiştir. Çalışma sonucunda eğitimsel ve kuramsal çıkarımlar elde edilmiştir. Bu çıkarımlar doğrultusunda Türkçeyi yabancı dil olarak öğrenenler arasında ikinci dil iletişimini geliştirmede ideal ikinci dil benliğinin rolüne dair farkındalık yaratmak istenmiştir. Yine bu doğrultuda, öğretmenlerin, öğrencilerin kendi kendilerine iletişim becerilerini geliştirmelerine yardımcı olmaları ve ikinci bir dil öğrenmedeki başarılarını yönlendirmeleri ele alınmıştır. Over the past decades there has been a dramatic increase in academic research on motivation to learn a second or foreign language (L2). The present study tried to investigate the relationship between the ideal L2 self as a motivational variable and willingness to communicate in Turkish as a foreign language. Participants were 98 university students learning Turkısh as a foreign language at HU TOMER in Ankara, Turkey. Data were collected using the Ideal L2 Self Scale and Willingness to Communicate Scale. Findings of descriptive statistics indicated that 19,4% of the participants had high, 60,2% had moderate, and 20,4% had low L2 WTC. As for levels of the participants' the ideal L2 self, 52% of the participants reported high levels of the ideal L2 self, whereas less than one forth 22% of them had low levels of the ideal L2 self. And 26% of them reported moderate levels of the ideal L2 self. Findings also revealed a significant correlation between the two constructs. The pedagogical and theoretical implications were obtained as a result of the study. In the direction of these implications, it is desired to raise awareness about the role of ideal L2 self in developing second language communication among Turkısh as a foreign langauge learners. Again in this direction, it has been discussed with teachers to help the students develop the self-guided communication skills and to direct their success in learning a second language.
Collections