Ondokuz Mayıs Üniversitesi öğrencilerinde depresif belirti sıklığının ve etkileyen faktörlerin değerlendirilmesi

Abstract

Giriş-Amaç: Depresif bozukluklar, gençlik döneminde sık görülmeleri, genellikle tekrarlamaları, belirgin sıkıntı ve işlev bozukluklarına sebep olmaları, intihar girişimi ve madde kullanımıyla sonuçlanabilmeleri ve erişkinlikte de devam edebilmeleri gibi özelliklerinden dolayı ciddi bir halk sağlığı sorunudur. Gençlik döneminde görülen depresif bozuklukların sıklığı ve etkileyen faktörlerin belirlenmesi ruh sağlığı hizmetlerinin planlanması ve sunulması yönünden önemlidir. Bu çalışma ile Samsun Ondokuz Mayıs Üniversitesi öğrencilerinde depresif belirti sıklığının ve etkileyen faktörlerin değerlendirilmesi amaçlanmıştır.Gereç-Yöntem: Kesitsel tipteki bu araştırma Samsun Ondokuz Mayıs Üniversitesi'nde yapılmıştır. Çalışma grubu, öğrenciler öğrenim gördüğü programa (lisans/ön lisans) göre tabakalandırıldıktan sonra fakülte, yüksekokul ve meslek yüksek okulları öğrenci sayılarına göre ağırlıklandırılarak, tabakalı rastgele örneklem yöntemiyle seçilen 870 öğrenciden oluşmaktadır. Çalışma verileri öğrencilerden 20.11.2015 – 01.01.2016 tarihleri arasında gözlem altında anket yöntemiyle toplanmıştır. Sözlü onamları alınan öğrencilere, sosyodemografik özelliklerini ve depresif belirti oluşturabilecek bazı durumlarını belirlemek amacıyla araştırmacı tarafından hazırlanan 37 soruluk bilgi formu ve Beck Depresyon Ölçeği (BDÖ) uygulanmıştır. İstatistiksel analizlerde Pearson Ki-kare Testi, Mann-Whitney U Testi, Kruskall-Wallis Testi ve Lojistik Regresyon Analizi kullanılmıştır.Bulgular: Araştırma grubunda olası depresyon oranı %27,3 iken, BDÖ puan ortalaması 12,43±8,24'tür. Erkek ve kız öğrencilerde depresif belirti düzeyi açısından fark bulunmamıştır. Öğrencilerde sigara içme 2,26 kat, genellikle kendini yalnız hissetme durumu 3,65 kat, okuduğu bölümü istemeyerek tercih etme 1,82 kat, Samsun'da yaşamaktan memnuniyetsizlik 2,17 kat ve ruhsal hastalık dışında kronik hastalık varlığı 2,03 kat fazla olası depresyon riski oluşturmaktadır. Ayrıca derslerinde başarısız olan öğrenciler başarılı olanlara göre 3,43 kat ve evde tek başına kalan öğrenciler ailesi veya arkadaşıyla evde kalanlara göre 4,72 kat daha fazla olası depresyon riski taşımaktadır.Sonuç-Öneriler: Çalışma sonucunda, Samsun Ondokuz Mayıs Üniversitesi öğrencilerinde olası depresyon oranı (BDÖ ≥17) %27,3 bulunmuş olup; bu oran toplumdaki genel depresyon prevalansından yüksektir. Sigara içmenin, kendini yalnız hissetmenin, okuduğu bölümü istemeyerek tercih etmenin, okuduğu şehirden memnuniyetsizliğin, kronik hastalık varlığının, derslerde başarısızlığın ve evde tek başına ikamet etmenin üniversite öğrencilerinde olası depresyon için risk faktörleri olduğu ortaya çıkmıştır. Tüm sağlık sorunlarında olduğu gibi depresyon gibi ruh sağlığı bozukluklarıyla mücadele etmede de en etkin yol koruyucu sağlık hizmetlerine ağırlık vermektir.Anahtar Kelimeler: Üniversite Öğrencileri, Depresif Belirtiler, Beck Depresyon Ölçeği

Introduction-Aim: Depressive disorders are serious public health problems due to the features like being common in youth, usually repeating, causing marked distresses and dysfunctions, ending up with suicide attempt and substance abuse and continuing in adulthood. It is important to determine the frequency and affecting factors of depressive disorders in youth, in terms of planning and submission of mental health services. In this study, it is aimed to assess the frequency and affecting factors of depressive symptoms among Ondokuz Mayis University students in Samsun.Materials-Methods: This cross-sectional research was conducted in Ondokuz Mayıs University in Samsun. Study group consisted of 870 students which were selected by stratified random sampling method. Stratification was made according to their education program (bachelor's degree/associate degree), then weighting was done according to the number of students in faculties, junior colleges and vocational colleges. The study data was collected from students by the questionnaire method under observation between the dates 20.11.2015 – 01.01.2016. An information form of 37 questions which was prepared by the researcher to determine their sociodemographic status and some conditions that might cause depressive symptoms and Beck Depression Inventory (BDI) were applied to the students from whom verbal consents were taken. Pearson's Chi-Square Test, Mann-Whitney U Test, Kruskall-Wallis Test and logistic regression analysis were used for statistical analyses.Results: While the probable depression ratio of the research group was 27,3%, the mean of BDI point was 12,43±8,24. No difference was found about depressive symptom level between male and female students. Smoking caused 2,26 times, feeling loneliness generally 3,65 times, choosing the department they were training unwillingly 1,82 times, dissatisfaction because of living in Samsun 2,17 times and having a chronic disease except mental illness 2,03 times risk of probable depression in students. Also unsuccessful students had 3,43 times comparing to the successful ones, and the students who were living alone had 4,72 times of probable depression risk comparing to the ones who were living with their families or friends.Conclusion-Reccommendations: As the ratio of probable depression (BDI ≥17) of Ondokuz Mayıs University students in Samsun was found as 27,3%; this ratio was higher than the general depression prevalance in community. It was determined that smoking, feeling lonely, choosing the department they were training unwillingly, dissatisfaction because of living in the city educating, presence of a chronic disease, failure in lessons and living alone at home were risk factors for probable depression in university students. Like in all health problems, the most efficient way struggling against mental health problems like depression is to give priority on preventive health services.Key Words: University Students, Depressive Symptoms, Beck Depression Inventory