Acil serviste maksillofasiyal travmalı hastaların geriye dönük incelenmesi

Abstract

Amaç: Bu çalışmada, Acil Serviste maksillofasiyal travmalı hastaların genel özelliklerini, maksillofasiyal kırık bölgelerini, eşlik eden yaralanmaları ve klinik sonuca etki eden faktörleri incelemeyi amaçladık. Gereç ve Yöntem: Beş yıllık bir süreçte acil servisimize maksillofasiyal travma nedeniyle başvuran hastaların hastane kayıtları geriye dönük incelendi. Maksillofasiyal bilgisayarlı tomografi incelemesinde kırık tespit edilen hastalar çalışmaya dahil edildi. Hastaların genel özellikleri, maksillofasiyal kırık bölgesi, eşlik eden yaralanmaları, başvuru anındaki Glasgow koma skoru (GKS), fasiyal yaralanma şiddet skoru (FISS), yaralanma şiddet skoru (ISS), travma ve yaralanma şiddet skoru (TRISS), ve hastane içi mortalite değerlendirildi. Bulgular: Bu çalışmaya 282 hasta dahil edildi. Erkek/kadın oranı 3.6/1, hastaların yaş ortalaması 42.0±16.9 idi. En sık yaralanma nedeni düşme (%25.9) idi. En sık kırılan maksillofasiyal bölge maksiller sinüs (%45) idi. Hastaların %43.3'ünde en az bir eşlik eden yaralanma mevcut idi. En sık eşlik eden ek yaralanma kafa travması (%22.3) idi. Toplam 692 maksillofasiyal kırık tespit edildi. Maxiller sinüs fraktürü her iki cinste de en sık kırık idi. Frontal kemik, nazoorbitoetmoid ve maksiller sinüs kırıklarının kafa travması ile ilişkili olduğu belirlendi. Hastaların hastanede kalış süresi ortalaması 7.9±15.6 gün idi. Eşlik eden yaralanma varlığının hastanede kalış süresini arttırdığı belirlendi. Bu çalışmada ölen hasta sayısı 11 (%3.9) idi. Frontal kemik kırıkları ve LeFort kırıkları ile mortalite arasında anlamlı ilişki mevcuttu. FISS ile ISS arasında pozitif korelasyon vardı. FISS ile GKS ve FISS ile TRISS arasında ise negatif korelasyon vardı. FISS ile hastanede yatış süresi arasında pozitif korelasyon vardı. FISS'ın hastane içi mortaliteyi öngörmek için belirlenen cut-off değeri ≥5 idi. Bu cut-off değerinin duyarlılığı % 72.7, özgüllüğü ise % 70.5 idi.Sonuç: Maksillofasiyal travmalı hastalarda yaralanma mekanizması, maksillofasiyal kırık bölgesi ve eşlik eden yaralanma varlığı hastane içi mortalite ile ilişkilidir. FISS maksillofasiyal yaralanmaların klinik şiddetinin belirlenmesi ve mortalitesinin öngörülmesinde yararlı bir parametre olabilir. Anahtar kelimeler: Acil Servis, FISS, Maksillofasiyal travma, mortalite

Aim: In this study, we aimed to analyze general features, maxillofacial fracture regions, concomitant injuries and factors affecting clinical outcome of patients with maxillofacial trauma in the Emergency Department (ED). Material and Methods: Hospital records of the patients who applied to our ED due to maxillofacial trauma were analyzed retrospectively in a five year period. Patients whose maxillofacial fractures had been detected in maxillofacial computed tomography scans were included in the study. General features of patient, maxillofacial fracture regions, concomitant injuries, initial Glasgow coma score (GCS), facial injury severity score (FISS), injury severity score (ISS), the trauma and injury severity score (TRISS) and in-hospital mortality have been evaluated. Results: A total of 282 patients were included in this study. Male/female ratio was 3.6/1, the average age was 42.0±16.9. Most frequent cause of injury was falling (25.9%). The most frequent broken maxillofacial region was maxillary sinus (45%). 43.3% of the patients had at least one concomitant injury. The most frequent concomitant injury was head trauma (22.3%). There were 692 maxillofacial fractures. Maxillary sinüs fractures were the most common in both sexes. The frontal bone, nasoorbitoetmoid complex and maxillary sinus fractures were related with head trauma. Mean duration of hospitalization was 7.9±15.6 days. It has been determined that the presence of concomitant injuries caused the duration of hospital stay to increase. In this study, the number of patients died was 11 (3.9%). The mortality was related with the frontal bone fractures and LeFort fractures. There was a positive correlation between FISS and ISS. There were negative correlation between FISS and GCS and between FISS and TRISS. There was a positive correlation between FISS and duration of hospitalization. The cut-off value determined for predicting in-hospital mortality of FISS was ≥5. Sensitivity of this cut-off value was 72.7% and its specificity was 70.5%.Conclusion: The injury mechanisms, maxillofacial fracture regions and concomitant injuries are related with in-hospital mortality in patients with maxillofacial trauma. FISS may be a useful parameter in the evaluation of clinical severity and prediction of mortality in maxillofacial injuries. Key Words: Emergency Department, FISS, Maxillofacial trauma, mortality