Gaucher hastalarında enzim replasman tedavisi sonuçları.

Abstract

Gaucher hastalığında enzim replasman tedavisi klinik etkinliği kanıtlanmış olan bir tedavidir ve günümüzde tip I ve tip III Gaucher hastalığında standart tedavi olarak kullanılmaktadır. Çalışmamızda kliniğimizde izlenen ve en az altı ay (ortalama: 36.5 ± 26.8 ay, sınırlar: 6-102 ay) iki haftada bir 30-60 Ü/kg dozunda enzim replasman tedavisi alan 11 tip I ve 120 Ü/kg dozunda tedavi alan bir tip III Gaucher hastasının sonuçlarını değerlendirmeyi amaçladık. Bu hastaların enzim replasman tedavisi ile karaciğer ve dalak büyüklükleri, hematolojik ve biyokimyasal parametreleri, kemik semptom ve bulguları, büyüme ve puberte durumları ile semptom ciddiyet skorlarındaki değişimleri inceledik. Tedavi öncesi büyüme geriliği olan hastalarda, tedavi ile büyüme hızının arttığı ve normal ağırlık ve boy persentil değerlerine ulaşıldığı, puberte sürecinde olan hastaların ise bazılarında gecikme olmakla birlikte sürecin tamamlanabildiği görüldü. Son değerlendirmede karaciğer ve dalak büyüklükleri tüm hastalarda bilgisayarlı tomografi ile volüm olarak ölçüldü ve normalin katı olarak hesaplandı. Karaciğer volüm değişimleri izlenebilen 11 hastanın dokuzunda (%81.8), dalak volümleri izlenebilen altı hasta içinde ise dördünde (%66.6) volümlerde normalin katı olarak azalma olduğu görüldü. Tedavi öncesi kemik ağrısı yakınması olan hastaların ortalama 2.6 ± 2.1 yılda yakınmalarının kaybolduğu görüldü. Kemik tutulumları radyografi ile değerlendirildi ve iki hastada tedavi öncesine göre radyolojik bulgularda düzelme olduğu görüldü. İki hastada tedavi altında yeni kemik bulgusu gelişirken, diğer hastalarda stabilizasyon sağlandı. Tedavinin altıncı ayı sonunda tüm hastaların hemoglobin değerleri artarken, hastaların %92'sinde normal hemoglobin değerlerine altıncı ayda ulaşıldı. Tedavi öncesi ve son kontroldeki hemoglobin değerleri arasındaki değişim anlamlı idi (p=0.002). Tedavi öncesi trombositopenisi olan dört hastanın üçünde normal trombosit değerlerine altı ay-bir yıl sonunda ulaşıldı. Tedavi öncesinde normal değerlerin üzerinde olan anjiyotensin dönüştürücü enzim ve asit fosfataz gibi belirteçlerde tedavi süresince azalma izlendi ve hastaların %33.3'ünde normal değerlere ulaşıldı. Tedavi öncesi ve son kontrolde kitotriyosidaz aktiviteleri ölçülen hastalarda da bir hasta dışında hepsinde ortalama %80.2 düşüş izlendi. Tedavi öncesi semptom ciddiyet skorları, son kontrol ile karşılaştırıldığında tüm hastalarda düşüş olduğu görüldü. Tip III Gaucher hastasında organ volümlerinde beklenen azalma görülmedi ancak nörolojik bulgularda iyiye gidiş olduğu izlendi. Hastaların akciğer ve kalp tutulumları yüksek rezolüsyonlu bilgisayarlı tomografi ve ekokardiyografi ile araştırıldı, sonuçlar iki hasta dışında normal bulundu. Tedavi altındaki hastalarda, karında Gaucher hücreleri ile infiltre lenf nodlarından oluşan kitle geliştiren bir hasta dışında yeni sistem tutulumuna rastlanmadı. Enzim replasman tedavisi sırasında hiçbir hastada ciddi yan etki gözlenmedi. Hastaların hepsinde yaşam kalitesinde belirgin artış olduğu öğrenildi.Sonuç olarak enzim replasman tedavisi ile hastalarımızın çoğunda hematolojik, viseral ve biyokimyasal olarak iyi yanıt alındığı görüldü. Yetersiz yanıt veya yanıtsızlığın ise tedavideki aksaklıklar ve düşük doz ile ilişkili olabileceği düşünüldü.

Enzyme replacement therapy is proven to be clinically effective for Gaucher disease and currently is a standard of care for type I and type III Gaucher disease. In this study we aimed to evaluate the outcome of enzyme replacement therapy in 11 patients with type I and one patient with type III Gaucher disease who received therapy for 30-60 U/kg and 120 U/kg every two weeks respectively for at least six months (mean: 36.5 ± 26.8 months, range: 6-102 months) We investigated the changes in liver and spleen size, hematological and biochemical parameters, symptoms and signs of bone disease, growth and pubertal stages and symptom severity scores. Patients with growth failure before the onset of therapy catched up growth during therapy and reached up to normal percentiles of weight and height at the last control. Patients at the age of puberty were able to complete the pubertal period although some of them experienced some delay. Liver and spleen volumes were determined by computed tomography at the end of therapy and expressed as a multiple normal of the respective organ. Nine (%81.8) out of eleven patients? liver volumes and four (%66.6) out of six patients? spleen volumes decreased at the last control. Patients who had bone pain before the onset of therapy were free of pain during therapy after a mean period of 2.6 ± 2.1 years. Bone involvement was assessed by radiography and radiological improvement was noted in two patients, bone lesions worsened in two patients and was stabilized in others. At the end of six months of therapy hemoglobin levels improved in all patients and %92 of them reached normal levels. Changes in hemoglobin values measured before the therapy and at the last control was stastistically significant (p=0.002). Three out of four thrombocytopenic patients reached normal trombocyte values after the end of six months-one year. Angiotensin- converting enzyme and acid phosphatase levels which were over normal limits before the onset of therapy, fell with enzyme therapy and %33.3 reached normal values. Chitotriosidase activity was measured before and after therapy in six patients and except one, all the patients had a mean fall of %80.2. Symptom severity scores were decreased in all patients at the last control. Expected improvements in organ volumes were not seen in the patient with type III Gaucher disease but neurological improvement was evident. Pulmonary and cardiac involvement were assessed by high resolution computed tomography and echocardiography and results were normal in all except two patients. Except for the one who developed an abdominal mass consisting of lymph nodes infiltrated with Gaucher cells, none of the patients had a new system involvement during the therapy. None of the patients experienced a serious side effect during therapy. Life quality improved significantly in all patients.In conclusion; we observed a good hematological, visceral and biochemical response in majority of our patients. Diminished response or deterioration was thought to be related to irregular therapy or insufficient dosages.