Dişlerden veya kemikten destek alan carrıere dıstalızer apareyiyle yapılan tek taraflı distalizasyonun dentofasiyal yapılar üzerine etkilerinin değerlendirilmesi

Abstract

Giriş: Bu çalışmanın amacı tek taraflı distalizasyon gereken bireylerde mini vida ve lingual ark desteğiyle uygulanan Carriere Distalizer apareyinin dentofasiyal yapılar üzerine etkilerinin değerlendirilmesidir. Bireyler ve yöntem: Çalışmaya 20 hasta dahil edildi. Dahil edilme kriterleri şunlardı; tek taraflı Sınıf II ya da baş başa molar-kanin ilişkisine sahip olmaları, üst ikinci molar dişlerinin sürmüş olması, normal ya da horizontal büyüme yönünde olmaları, açık kapanış eğilimi bulunmaması. Çalışmaya dahil edilen hastalar kökler arasındaki kemik genişliği ve yapışık dişeti genişliğinin uygunluğuna göre gruplara ayrıldı. Carriere Distalizer apareyi 1. grupta (n=10) lingual ark, 2.grupta (n=10) ise mini vida desteğiyle uygulandı. Bireyler, tedavi başlangıcında (T1) ve tedavi sonunda (T2) alınan model ve sefalometrik film kayıtları ile değerlendirildi. Bulgular: Tedavi lingual ark grubunda 3 ± 0.7 ay, mini vida grubunda ise 4 ± 1.2 ay sürmüştür. Sefalometrik filmlerden ölçülen ortalama distalizasyon miktarı lingual ark grubunda 3.4 ±1.8 mm, mini vida grubunda ise 3.1 ± 0.6 mm'dir. Birinci molar dişteki eğilme miktarı ise palatal düzlem referans alındığında lingual ark grubunda 0.8°, mini vida grubunda 2° bulunmuştur. Lingual ark grubunda IMPA açısında anlamlı miktarda (3.1°) artış görülmüştür. Maksiller kanin spontan şekilde distalize olmuştur. İskeletsel ve yumuşak dokularda istatistiksel olarak anlamlı bir değişim görülmemiştir. Sonuçlar: Çalışmamızın sonucunda Carriere Distalizer apareyinin tek taraflı kullanımında; iskeletsel ve yumuşak dokular üzerinde anlamlı etkisinin olmadığı, lingual ark grubunda alt keserleri anlamlı miktarda labiale eğimlendirdiği, mini vida grubunda üst keserlerin anlamlı miktarda retrakte olduğu ve her iki grupta da etkili distalizasyon gerçekleştiği belirlendi.

Introduction: The aim of this study is to evaluate the effects of mini-screw or lingual arch anchored Carriere Distalizer appliance on dentofacial structures in individuals who need unilateral distalization. Methods: Twenty patients were included in the study. Inclusion criteria were as follows; unilateral Class II or tete-a-tete molar-canine relationship, erupted the second molar teeth, normal or horizontal growth direction, no tendency to openbite. Patients included in the study were divided into two groups according to the bone width between the roots and the adequacy of the adherent gingival width. Carriere Distalizer was applied with lingual arch in group 1 (n = 10) and mini screw in group 2. (n = 10). Individuals were evaluated with dental cast and cephalometric recordings at the beginning of treatment (T1) and at the end of treatment (T2). Results: The treatment time was 3 ± 0.7 months in the lingual arch group and 4 ± 1.2 months in the mini screw group. The mean amount of distalization measured from cephalograms was 3.4 ± 1.8 mm in the lingual arch group and 3.1 ± 0.6 mm in the mini screw group. The amount of distal tipping in the first molar tooth was measured as 0.8 ° in the lingual arch group, and 2° in the mini screw group relative to the palatal plane. There was a significant increase (3.1 °) in the IMPA in the lingual arch group. The maxillary canines showed spontaneous distalization. No statistically significant changes were observed in the skeletal and soft tissues. Conclusions: As a result of our study, in the unilateral use of Carriere Distalizer appliance; There was no significant effect on the skeletal and soft tissues; in the lingual arch group, the lower anterior teeth were protruded significantly. In the mini-screw group, the upper anterior teeth were retracted significantly and effective distalization was observed in both groups.