Ortognatik cerrahisi yapılan iskeletsel sınıf 3 hastalarda cerrahinin hava yolu ve polisomnografik verilere etkisi

Abstract

Estetik ve fonksiyonel problemler yaratan iskeletsel sınıf 3 dentofasiyal deformitenin tedavisinde, ortognatik cerrahi önemli bir seçenektir. İskeletsel sınıf 3 anomalisi olup, ortognatik cerrahisi yapılan hastalarda hava yolu darlığı ve uyku apnesi riski normal popülasyona göre daha yüksek olarak görülmektedir. Bu çalışmada; iskeletsel sınıf 3 hastaların tedavisinde uygulanan çift çene ortognatik cerrahinin, hastalarda posterior hava yolunda darlığa ve obstruktif uyku apnesine yatkınlığa, polisomnografik ve anatomik parametrelerdeki değişikliklere etkisinin değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Operasyon öncesi ve operasyondan sonraki minimum 3. ayda, mandibular geriletme ve maksiller ilerletme miktarının hava yolu hacmine ve minimum aksiyal alana etkisi, konik ışınlı bilgisayarlı tomografiyle; uyku parametrelerine etkisi polisomnografi ile birlikte değerlendirilmiştir. Çalışmaya H. Ü. Diş Hekimliği Fakültesi Ağız, Diş ve Çene Cerrahisi ABD'ye iskeletsel sınıf 3 deformitesinin tedavisi için başvurmuş, maksiller ilerletme ve mandibular geriletme cerrahi tedavisi yapılmış 26 hasta dahil edilmiştir. Çalışmanın sonuçlarına göre, orofarinks ve nazofarinks hacim boyutu T1 ölçüm ortalamaları, T0 ölçüm ortalamalarından anlamlı derecede yüksektir (p<0,05). Minimum aksiyel alan ve uyku parametreleri TO ve T1 ölçüm ortalamaları arasında anlamlı bir farklılık gözlenmemiştir (p>0,05). Cinsiyet grupları arasında, T0 ve T1 zamanlarındaki, orofaringeal boyut ve uyku parametreleri arasında anlamlı farklılık bulunmamışken (p>0,05); nazofarinks hacim boyutu anlamlı derecede artmıştır (p<0,05). Orofarinks hacim ve MAA değişimi arasında %60 düzeyinde pozitif yönlü korelasyon bulunmaktadır (r: 0,600). Maksilla ilerletme miktarı ile T1 nazofarinks hacim ölçümü ile %39,4 düzeyinde anlamlı ilişkisi bulunmaktadır (p<0,05). Hava yolu değişimleri ve polisomnografik parametreler arasında korelasyon bulunmamıştır.

Orthognathic surgery is an important option in the treatment of skeletal class 3 dentofacial deformity that creates aesthetic and functional problems. According the studies, patients with skeletal class 3 anomalies who underwent orthognathic surgery have higher risk of airway stenosis and sleep apnea risk than the healthy population. In this study, the effect of bimaxillary orthognathic surgery on narrowed airway and obstructive sleep apnea, changes in polysomnographic, and anatomical parameters were aimed to evaluate. The effect of the amount of mandibular set-back and maxillary advancement on airway volume and minimum axial area (MAA) at preoperative (T0) and postoperative (T1) was determined by cone-beam computed tomography; sleep parameters were evaluated together with polysomnography. The study included 26 patients who applied to Hacettepe University Faculty of Dentistry, Department of Oral and Maxillofacial Surgery for skeletal class 3 deformity and who had planning for maxillary advancement and mandibular set-back orthognathic surgery. According to results, oropharynx and nasopharynx volume size T1 measurements averages were significantly higher than T0 means (p<0.05). There was no significant difference between the mean values of MAA and sleep parameters (p>0.05). There was no significant difference between oropharyngeal size and sleep parameters at T0 and T1 times between sex groups (p> 0.05); nasopharynx volume increased significantly (p <0.05). There was a positive correlation between oropharynx volume and MAA change at 60% level (r: 0.600). There was a significant relationship between maxilla advancement amount and T1 nasopharynx volume measurement at 39.4% (p <0.05). No correlation was found between airway changes and polysomnographic parameters