Çocuklarda vertigo etiyolojisi, çocukluk çağı benign paroksismal vertigosu ve migren ilişkisi

Abstract

Çocukluk yaş grubunda vertigo, erişkin döneme göre daha az çalışılmış bir konu olup, vertigo yakınmasıyla başvuran çocukların değerlendirilmesinde belirli bir yaklaşım algoritması bulunmamaktadır. Çocuklarda vertigonun en sık nedeni bir migren öncülü olarak düşünülen çocukluk çağı benign paroksismal vertigosudur (ÇÇBPV). Bu çalışmanın amacı; üçüncü basamak bir hastanenin Pediatrik Nöroloji Ünitesi?ne vertigo yakınmasıyla başvuran çocuk hastaların özelliklerinin belirlenmesi ve ÇÇBPV ile migren ilişkisinin değerlendirilmesidir. Çalışmaya Hacettepe Üniversitesi İhsan Doğramacı Çocuk Hastanesi Nöroloji Polikliniği?ne, Ocak 1996-Ocak 2012 arasında vertigo yakınmasıyla başvuran 18 yaşından küçük tüm hastalar dahil edilmiştir. Bu hastaların bilgileri hasta dosyaları üzerinden geriye dönük olarak incelenmiş; son durumları telefon görüşmeleri ile öğrenilmiştir. Çalışmamızda, vertigo yakınmasının başlangıç yaşı ortalama 7,5 yaş olan 100 hasta değerlendirildi. Vertigoya en sık eşlik eden yakınmalar baş ağrısı (%20) ve mide bulantısıydı (%17). Klinikte en sık saptanan vertigo nedenleri ÇÇBPV (%39), psikojenik vertigo (%21), epileptik vertigo (%15) ve migrenle ilişkili vertigoydu (MİV) (%11). Beş yaş altı çocuklarda en sık vertigo nedeni ÇÇBPV iken, beş yaş üstü çocuklarda psikojenik vertigo ilk sırayı almaktaydı. Dalma-boş bakma yakınması epileptik vertigo hastalarında daha sıktı (p=0,021); baş ağrısı yakınmasının MİV hastalarında baş dönmesine daha sık eşlik ettiği görüldü (p<0,001). Beş dakikadan uzun süren vertigo atakları, ÇÇBPV hastalarında diğer hastalara göre daha az sıklıkta görülmekteydi (p=0,013). Telefonla ulaşılan 30 ÇÇBPV hastasının altısında (%20) migren tipi baş ağrısının olduğu öğrenildi. Çalışma sonuçları ve literatürden gelen bilgiler çerçevesinde vertigolu çocuğa yaklaşım şeması oluşturuldu. Bu şema, çalışma grubundan rastgele seçilen 30 hastaya uygulanarak denendiğinde, 23 (%76,6) hastaya doğru tanı konulabildiği görüldü. Vertigolu çocuk hastaların büyük kısmında ayrıntılı bir öykü ve nörolojik ve odyolojik değerlendirmeyi de içeren ayrıntılı bir muayene tanı konulması için yeterlidir. Bu grup hastaya yaklaşımda, standart bir yaklaşım protokolünün belirlenmesi, doğru tanı ve tedavi seçiminde yol gösterici olacaktır.

Vertigo in children has received much less attention in the literature than vertigo in adults and there is no standart algorithm for evaluation of these children. The most common reason of vertigo in childhood, benign paroxysmal vertigo of childhood (BPVC) is thought to be a migraine precursor. The aim of this study was to describe the characteristics of vertigo in pediatric patients presenting to a tertiary neurology clinic and to investigate the relationship between BPVC and migraine. All patients younger than 18 years of age and presenting with vertigo to Hacettepe University Ihsan Dogramaci Children?s Hospital Neurology Unit between January 1996-January 2012 were included in the study. These patients were retrospectively analysed through the patient files and follow-up data were obtained with phone interviews. One hundred patients with a mean age of 7,5 years were evaluated in our study. The most common symptoms associated with vertigo were headache (20%) and nausea (17%). The most common vertigo etiologies were BPVC (39%), psychogenic vertigo (21%), epileptic vertigo (15%), and migraine-associated vertigo (MAV) (11%). The most common etiology was BPVC in children ?5 years of age, while it was psychogenic vertigo in older children. Staring episodes were more common in epileptic vertigo patients (p=0,021) while headache was more commonly associated with MAV (p<0,001). Vertigo attacks lasting more than five minutes were less common in BPVC patients compared with others (p=0,013). Six (20%) out of 30 BPVC patients contacted through phone interviews were experiencing migraine type headaches. An algorithm for evaluation of children presenting with vertigo was formed based on data obtained from this study and the literature. When this algorithm was applied to 30 randomly selected cases from this series, 23 (76,6%) were correctly diagnosed. In most of the cases of vertigo disorders in children, a thorough medical history and a detailed physical examination, neurological examination and audiological evaluation are sufficient for accurate diagnosis. A standart algorithm for evalution of this patient group can help with the correct diagnosis and treatment.