dc.contributor.advisor | Koçak, Mustafa | |
dc.contributor.author | Şahin, Kemal | |
dc.date.accessioned | 2020-12-29T13:37:48Z | |
dc.date.available | 2020-12-29T13:37:48Z | |
dc.date.submitted | 2001 | |
dc.date.issued | 2018-08-06 | |
dc.identifier.uri | https://acikbilim.yok.gov.tr/handle/20.500.12812/430208 | |
dc.description.abstract | AMERİKA BİRLEŞİK DEVLETLERI'NDE BAŞKANIN VE FEDERAL YARGIÇLARIN SUÇLANDIRILMASI ÖZET iktidara güvenmeyen, iktidarla bireyin menfaatlerinin sürekli çatışacağına inanan Amerikalılar, iktidarın yetkilerini kötüye kullanmasını engellemek için önce onu yasama, yürütme ve yargı erkleri olarak bölmüşler sonra da bu erkleri, birbirlerine karşı birer denetim ve sınırlandırma aracı yapmışlardır. İşte bu bölünmüşlük bireyin haklarının en önemli güvencesidir. Anayasada, erklerin birbirlerini nasıl denetleyecekleri ve dengenin nasıl sağlanacağı konusunda temel enstrümanlar belirtilmiştir. Bu denetim mekanizmaları içerisinde impeachment-siyasal suçlandırma kurumunun çok önemli bir yeri bulunmaktadır. İngiltere'de ilk önceleri, Kralın siyasal iktidarını sınırlandırmak için bir araç olarak kullanılan impeachment, daha sonraları yasamanın elinde yürütme, ve yargının yolsuzluklarına karşı etkin bir denetim mekanizması haline dönüşmüştür. İngiliz impeachment pratiğinde mevcut olan, yasamanın sınırsız denebilecek suçlandırma olanakları ve suçlandırma sonucunda uygulanabilecek ceza türleri, Amerikan Anayasasını hazırlayanlarca benimsenmemiştir. On yedinci yüzyılda impeachment, bu yetki olmadan zayıf ve etkisiz kalabilecek Parlamento tarafından, yetkisini kötüye kullanan veya yolsuzluk yapan yürütmenin ve yargının yüksek düzeyli görevlilerine (Kral hariç) karşı son derece tehditkar bir silah olarak kullanılmıştır. /' İngilterede, parlamenter rejimin ve bu rejiminin en önemli unsurlarından biri olan siyasal sorumluluk ilkesinin ortaya çıkmasında, siyasal suçlandırma kurumunun etkisi büyüktür. Gerçekten de on dokuzuncu yüzyıla kadar, bir cezai sorumluluk mekanizması olan impeachment, bu yüzyıldan itibaren yerini siyasal sorumluluk mekanizmasına bırakmıştır. Amerikan Anayasası tarafından suçlandırma prosedürünün ana hatları çizilmiştir. Buna göre, suçlandırmayı Temsilciler Meclisi yapmakta; yargılama ve görevden uzaklaştırma (ya da beraat) kararını işe Senato vermektedir. İki aşamalı bu sistem ingiliz modelinden alınmıştır. Suçlandırma nedenleri ise Anayasada belirtilmiştir; ancak bu nedenlerden vatana ihanet ve rüşvet dışında kalan `diğer ağır cürüm ve kabahatler` ifadesinin ne anlama geldiği konusunda ne Senato pratiğinde ne de doktrinde bir birliğin bulunduğu söylenemez. Bu anlamda Amerikan impeachment pratiğinin, cezai sorumluluk mekanizmasından bir siyasal sorumluluk mekanizmasına doğru evrildiği konusunda da net bir sonuca varmak mümkün olmayacaktır. Sistemin yalnızca siyasal kimliğe sahip seçilmişler hakkında değil de örneğin federal yargıçlar gibi kamu görevlileri hakkında dahi işletilmesi, bu kurumun niteliğini ortaya koymayı daha da güçleştirmektedir. Gerek siyasal suçlandırma yargılamasının niteliği gerekse gerekse kurumun siyasal olduğu kadar sosyal ve kültürel etkileşim içinde evrilmiş uzun bir geçmişi olması bizi, onun Anglo-Saxon sistemine özgü bir kurum olduğu sonucuna götürecektir. | |
dc.description.abstract | IMPEACHMENT ABSTRACT American Constitution creates a structure of government that seperates power among three branches. It also divided responsibilities between the federal and state governments. The doctrine of seperation of-powers is not established by any specific constitutional provision. Rather, it emerges from the framers' establishment of three branches of government with the understanding that each was to function as a check and balance upon the other. The framers' interest in seperating the federal government's powers reflected a fear and distrust of centralized authority. Impeachment is one of the means of this checks and balances system by which the Congress check the other branches of government. Impeachment is the means by which federal officials, including president but not congressmen, may be removed from office for misbehavior. Strictly speaking, `impeachment` means `accusation` or `charge`. Impeachment, with Americans largely a means for the ouster of corrupt judges anchor the check of presidents' acts in criminal sense, was for English the chief institution for the preservation of the government. By means of impeachment Parliament, after a long a bitter struggle, made ministers chosen by the King accountable to it rather than the Crown, replacing absolitist pretensions by parliamentary supremacy. Impeachment began in the late forteenth century when the Commons udertook to prosecute before the Lords the most powerful offenders and the highest officers or the Crown. According to the American Constitution, The House of Representatives has the sole power of impeachment. That is to say, the power to bring charges of the commission of one or more impeachable offenses. The Senate has, under the Constitution, power to try all impeachments- it determines, on evidence presented by the House, whether the charge in each article ofimpeachment is true, the acts that are proven constitute an impeachable offense. Such an affirmative finding called a `conviction` on the article of the impeachment being voted upon. This two-stage procedure was borrowed from the British model (impechment by the House of Commons and trial and conviction by the House of Lords). It's also analogous, obviously, to the two stages in traditional English and American criminal law (indictment or charge by the grand jury, and trial by another jury). The major constitutional issue is what grounds the House and Senate may use to justify impeachment and conviction. American Constitution specifies that federal officers may be removed for `treason, bribery and other high crimes and misdemeanors`. Treason and bribery are well defined; other high crimes and misdemeanors` is a much more obscure phfase, derived from ancient legal English practise. Whether the officer may be removed only for committing an indictable criminal offense, rather than also for serious ethical lapses or abuse of office not amounting to crimes, has never been authoritatively settled. If accepted to the contrary, is the American system in for a period in which impeachment is no longer a fire ax hauled out for extrime emergencies but a weapon of payback by one party against another, tantamount to a parliamentary vote of no confidence? In English parliamentary system, impeachment trial has left its place in some part for ordinary courts, and in the other for vote of no confidence since early nineteenth century when the parliamentary system has been working. | en_US |
dc.language | Turkish | |
dc.language.iso | tr | |
dc.rights | info:eu-repo/semantics/embargoedAccess | |
dc.rights | Attribution 4.0 United States | tr_TR |
dc.rights.uri | https://creativecommons.org/licenses/by/4.0/ | |
dc.subject | Hukuk | tr_TR |
dc.subject | Law | en_US |
dc.subject | Siyasal Bilimler | tr_TR |
dc.subject | Political Science | en_US |
dc.title | Amerika Birleşik Devletleri`nde başkanın ve federal yargıçların suçlandırılması | |
dc.title.alternative | Impeachment | |
dc.type | masterThesis | |
dc.date.updated | 2018-08-06 | |
dc.contributor.department | Kamu Hukuku Anabilim Dalı | |
dc.subject.ytm | Political offences | |
dc.subject.ytm | Judgement | |
dc.subject.ytm | United States of America | |
dc.subject.ytm | Crime | |
dc.identifier.yokid | 109725 | |
dc.publisher.institute | Sosyal Bilimler Enstitüsü | |
dc.publisher.university | KOCAELİ ÜNİVERSİTESİ | |
dc.identifier.thesisid | 107080 | |
dc.description.pages | 228 | |
dc.publisher.discipline | Diğer | |