Yirminci yüzyıl resminde anlam eleştirisi

Abstract

Çalışmanın ilk bölümünde 15. yüzyıldan günümüze kadar olan zaman dilimindeki sanatla, 20. yüzyıl sanatı arasında bir karşılaştırma bulunmaktadır. Bu bağlamda, bu bölümde 20. yüzyıl sanatının genel yapısı ve düşüncesi anlatılmaktadır. Yapılan karşılaştırmada 20. yüzyıl sanatının oluşumunda rol oynamış gelişmeler aktarılmaktadır. Bu yüzyılda etkili olmuş dışavurumculuktan, post-modernizme kadar süren bir süreç söz konusudur. Bu dönemde devrimci bir çizgi benimsenmiştir. Dışavurumculuğun ardından Kübizm ve Soyut sanat gelmiştir. Bu akımlar o güne kadar Avrupa resminde geçerli olan betimlemeci tavrın terk edilmesi anlamına gelmektedir. Resmin artık ardından gittiği temel kavram soyutlamadır. Dışavurumculuk ve kübizmi, soyut sanat izlemiştir. Soyut sanata var olan her hangi bir nesne resmedilmemektedir. Bunun yerine farklı bir gerçeklik aranmaktadır. Bu da varolanın ash, yani özüdür. Bu akımlar 20. yüzyıl sanatının ana damarlarını oluştururken gerçeklik duygusunu sorgulayan Sürrealizm ve sanatı sorgulayan Dadaizm gibi akımlar da bulunmaktadır. Bir diğer önemli 20. yüzyıl akımı olan Pop sanatı ise metalaşan toplum, ve ürünlerinin ilişkilerim irdelemektedir. Bu gelişmelerin yönlendirmesindeki sanat Post-modernizm düşüncesine ulaşmıştır. Post-modernizm şimdiye kadar her şeyin yapıldığını ve yeni bir şeyin olamayacağını ileri sürmektedir. Yani sanat daha önce geçilmiş yollardan ilerlemektedir. 20. yüzyıl resmini anlayabilmek için tezin ikinci bölümünde çözümleme yöntemlerine, sanat kuramı ve sanat tarihi açısından yaklaşılmış, ve sanat tarihi ve sanat kuramı arasındaki farklar ortaya konulmuştur. Felsefe, sanat tarihi ve yorumlama diye ayırabileceğimiz üç disiplin anlama farklı şekilde yaklaşmaktadırlar. Felsefe daha çok idealite üzerinde durup, sanatın, sanat eserinin ne anlama geldiği hakkında genellemeler yapmaktadır. Marksizm'de bu genellemeleri yapar. Fakat felsefi bir düşünce olan ontoloji bu duruma alternatif getirmiş ve sanat eserinin bütünlüğü içinde ele alınması fikrim ortaya koymuştur. 20. yüzyılın ikinci yarısında etkili olan yapısalcılık farklı bir bakış açısıyla anlamı ortaya koymak için göstergebilimden faydalanılması gerektiğini ileri sürmüştür. Yapı sökümcülük ise yapısalcılığın ileri sürdüğü kavranılan 'söküme uğratarak' yanlışlığını ispat etmek istemektedir.20. yüzyılda sanat eserlerinin yorumlanması için birçok yöntemden faydalanılmıştır. Bunlardan biri de Freud'un psikanaliz yöntemidir. Freud ve takipçileri, sanat eserlerini yorumlayabilmek için, tıpkı bir tedavi yöntemi olan psikanalizdeki hastanın bilinçaltının ip uçlarını aramaları gibi, sanat eserinde de sanatçıdaki patalojik duruma dair ip uçları aramaktadırlar. Bu sayede yaratmanın ardındaki gizil güçleri açıklamak istemişlerdir. Ne kadar başarılı oldukları tartışma konusudur. Alımlama son zamanlarda yaygınlaşan bir çözümleme yöntemidir. Bu kuram sanatın sadece sanatçı ve sanat eseri üzerinden yorumlanamayacağını iddia etmektedir. Alımlayan kişi anlamın oluşmasında önemli bir rol oynamaktadır. Umberto Eco' nun Açık yapıt kuramı alımlama ile bağıntılı olarak oluşturulmuş bir yöntemdir. Eco'ya göre 20. yüzyıl yapıtı bir açık yapıttır. Bunun anlamı, yapıtm sanatçı tarafından oluşturulurken tek ve sonlandınlabilir bir anlam düzeninde verilmesinin söz konusu olamayacağıdır. Sanat eseri yorumlayanla birlikte kendini oluşturmaya devam edecektir. Sanat tarihinde çözümlemede ise bütün diğer sanat tarihi yöntemlerinden yararlanması bakımından ikonografi ele alınmıştır. 20. yüzyılda sanat tarihi yöntemlerinin sanat eserlerini açıklama konusunda yetersiz kaldığı hakkındaki düşüncelere alternatif bir yöntemdir ikonografi. Sanat eserlerini biçem, kültür, tarih ilişkileri içerisinde bütün olarak ele almaktadır. Son bölümde elde edilen sonuçlar bağlamında 20. yüzyıl resminden bir örnek olan Max Beckmann'ın 'Kornoyla Otoportre' resminin anlam eleştirisi yapılmaktadır.

In the first part of the study, a comparation has been made between the art that belongs to the time section between the 15th century and today, and the art of the 20th century. In this point of view, in this section the general structure and the thought of the 20th century art is explained. In the comparations that were made, the developments which have played a role in 20th century art are being narrated. A period between expressionism and post-moderism that belongs to this century is discussed. In this period a revolutionist line was appropriated. Cubism and Abstract (Surrealism) art have followed Expressionism. These movements mean that the descriptive attitude which was effective on European Painting until that day had been abandoned. Now the basic concept the painting follows is abstraction. Abstract art has followed Expressionism and cubism. In abstract art no object that exist is painted. Instead of this a different reality is being searched. This is origin of existence, namely the core. These movements forming the main arteries of the 20th century art, includes movements like Surrealism which questions the sensation of reality, and Dadaism which questions the art. The Pop art, which is an other important movement of the 20th century, researches the merchandised community, and the relations of its results. The art of these developments' orientation has reached to the thought of Post-modernism.Post-modernism sets forth the idea which states that everything has been done and there can not be any innovation. In other words the art is moving ahead thorough the passed ways. In order to understand the 20* century painting, the solution methods have been approached by the theory of art and history of art, and the differences between the theory and the history of art have been stated. The three diciplines that we can divide as philosophy, histroy of art and theory of art, have approached the meaning in different ways. The philosophy, mostly emphasizing on ideality, stated general ideas on art and what a work of art means. Also Marxism makes these generalizations. However, ontology, which is a philosophical thought, has developed an alternative for this and stated the thought of considering the work of art in its integrity. Structuralism, which was effective in the second part of the 20th century set forth the idea of benefiting from the science of indication in order to state the meaning from an other point of view.vn Deconstructivism wants to prove the mistake of the concepts that structuralism sets forth by `dismantling` them. Numerous methods have been benefited in order to interpret the works of art in 20th century. One of these is pyschoanalysis of Freud. Freud and his followers, in order to interpret the works of art, same as looking for the hints of the patients subconscious, which is a therapy method in pyschoanalysis, also in work of art, are looking for the hints of the artist's pathological state. Using these methods they want to explain the hidden force behind creation. How much they are successful is a subject of discussion. Perceptionism is a trendy way of analysing. This theory pretends that the art can not be interpreted over the artist and the work of art. The person who carries out the act of taking plays an important role on the formation of meaning. The theory of Umberto Eco's 'Open work' is a method which is formed in relation with act of taking. According to Eco, the work of 20th century is a 'Open work'. This means that it is impossible to give the work in a single and finite order of meaning when the work is being formed by the artist. The work of art will continue to form itself with its interpreter. In history of art iconography has been discussed in order to benefit from all other methods of the history of art. Iconography is an alternative method to the insufficiency of 20th century history of art methods to explain the works of art. Considers the works of art by relations with style, culture, history as an integrity. In coherence of the results that were achievede in the last section, the critic of mean of the painting of Max Beckmann's `Autoportrait with Hora`which is a pattern of 20th century painting.