Kırsal yoksulluk: Günlüce köyü örneği

Abstract

1980 sonrasında küresel boyutta uygulanan neo-liberal ekonomi politikaları ve çok uluslu şirketlerin tarım alanına girmesiyle kalkınmakta olan ülkelerin kırsal alanlarının kalkındıracağı ve modernleşeceği temel varsayımlardan birisini oluşturmakta idi. Fakat uygulanan tarım politikalarının kalkınmanın aksine daha fazla yoksullaşmaya neden olduğu söylenebilir. Yeni koşullar ve küresel pazar ilişkileri ekonomi politikaları sonucunda geçinecek kadar üretemeyen köylüler tarımsal üretimden uzaklaşmak durumunda kalmıştır. Bu durum da özellikle kırsal alanda tarımsal faaliyetlerden geçimini sağlayan köylülerin yoksullaşması sonucunu getirmiştir. Türkiye'de de durum farklı değildir. Türkiye, üyesi olduğu uluslararası kuruluşların (IMF, DB, DTÖ vb.) istekleri ve önerileri doğrultusunda birtakım ekonomik ve politik kararlar almaya başlamıştır. Alınan bu ekonomik ve politik kararlar sonucunda kırsal alanda birtakım olumsuzluklar yaşanmıştır. Bu olumsuzlukların arasında; tarımsal üretimin azalması, hane gelirlerinin azalması, kırdan kente göç ve kırsal alanda yaşanan yoksulluğun artması yer almaktadır.Bu çalışmada Muğla'ya bağlı Günlüce köyünde kırsal yoksulluğun boyutları araştırılmıştır. Yoksulluk ile ilgili yapılan çalışmalarda yoksulluğun nasıl tanımlandığı ve hangi açılardan ele alındığı incelenmiş, kırsal yapının değişiminin temel dinamiğini oluşturan temel ekonomi politikaların örneklem olarak seçilen Günlüce köyünü nasıl etkilediğine bakılmıştır. Bu amaçla Günlüce Köyü'nde anket (68 hane) ve mülakat (5 hane) uygulanmıştır. Araştırma sonuçlarına göre son 30 yıllık süreçte köylüler tarımsal faaliyetleri bırakmak durumunda kalarak temel geçim kaynağında mahrum kalmıştır. Alternatif olarak özellikle gençler kentlere ve turistik yerlere çalışmak için gitmek durumunda kalmıştır. Köyde ise çoğunlukla yaşlılar kalmıştır. Emekli geliri, kalan yaşlıların çoğunluğunun temel geçim kaynağını oluştururken emekli geliri olmayan hanelerde ciddi yoksulluk sorunu olduğu görülmüştür. Bu anlamda köyde yoksulluğun derinliği köyde zaman içerisinde artmış ve artmaya devam etmektedir.

After 1980?s, applied neo-liberal economy policies at global level and entrance of multi-national corporations into agricultural area was one of the expectations to bring out underdeveloped countries rural areas development and modernization. However, it can be said that applied economy-policies caused increase on poverty. Existent circumstances and due to global market conditions petty agricultural producers could not earn their life from agricultural productions, which increased poverty among villagers. The situation is not different in Turkey. Turkey had to have political decision according to suggestions and sanctions of international organization such as EU, IMF and WTO. Due to those economy policies villagers had to stop or decrease their agricultural facilities and they had to either migrate to urban areas to find jobs or accept poverty conditions and stay in their villages.In this study the dimensions of rural poverty was investigated in Muğla?s Günlüce village. First of all concepts and theories of poverty were discussed and the affects of basic economy-policies related to rural development and agriculture on the Günlüce Village case. For this reason a structured interview (5) and survey was applied for 68 household. According to research results villagers had to leave agricultural productions and to be deprived of their basic livelihood. As an alternative, especially young people had to migrate to urban or touristic places for work. Elderly, who has no alternative, had to stay at village. Pensions are most of villagers? main income. Those who do not have pension or other income source had to accept deepening poverty. On these conditions poverty has increased in the village by the time.