Konjenital kifoskolyozlarda enstrümantasyonlu füzyon: Posterior kolon osteotomisine ne zaman ihtiyaç duyulur?

Abstract

Gelişen tıp ve implant teknolojisi sayesinde, konjenital spinal deformitelerde posterior kolon osteotomileri (PKO) etkinliği, güvenirliği ve göreceli güvenliği nedeniyle sıklıkla enstrümentasyonlara eşlik etmektedir. Ancak PKO'ların hangi hastalarda gerekli olduğu konusunda kesin kriterler yoktur. Bu çalışmada, posterior enstrümentasyon ve füzyon ile tedavi edilmiş konjenital skolyozlarda, ilave PKO'lerinin tedavi başarı ve etkinliğine etkilerinin araştırılması amaçlanmıştır. Kliniğimizde 2010-2015 tarihleri arasında ihmal edilmiş veya geç başvurmuş, 18 yaşından küçük, konjenital skolyozuna yönelik 5 seviyeden daha uzun posterior enstrümentasyon ve füzyon uygulanmış hastalar retrospektif olarak incelendi. Hastalar sadece enstrümantasyon ile deformite korreksiyonu yapılan (SE) ve posterior kolon osteotomisi ile deformite korreksiyonu yapılan (PKO) olmak üzere 2 gruba ayrıldılar. Toplam 32 hastanın (9E,23K) ortalama yaşı 14.8 (9-17) ve takip süresi 41(13-80) aydır. SE grubunda yaş 12, PCO grubunda 15 (p=0,001); operasyon süresi SE'de 205 dk, PKO'da 283 dk (p=0,006); kanama miktarı SE'de 316 ml, PKO'da 1047 ml (p=0,003); fleksibilite SE'de %50, PKO'da %35 (p=0,026) olarak bulundu. PKO grubu içinde 13 hastada sadece spinal osteotomi, 7 hastada ek kosta osteotomisi yapıldığı görüldü. Ek kosta osteotomisi yapılanlarda anomalili vertebra seviye sayısı 7.2 iken sadece spinal osteotomi yapılanlarda 3.5 seviye olduğu görüldü (p=0,001). Sonuç olarak segmentasyon anomalisi olan veya fleksibilitesi %40'dan az olan hastalarda cerrahi süreyi ve kanama miktarını arttırsa dahi emniyetli ve etkin bir girişim olduğu gösterilen posterior kolon osteotomisi tercih edilmelidir.Anahtar kelimeler: Konjenital skolyoz, posterior enstrümantasyon ve füzyon, posterior kolon osteotomisi, genel anestezi altında çekilen traksiyon Xrayindeki fleksibilite

Due to improvement in neuromonitorization, imaging, surgical and anesthesiological techniques intrumentations mostly accompanied by posterior column osteotomies (PCO) which's efficacy and safety already showed. Unfortunately there is a lack of knowledge about when posterior column osteotomy is needed. In this study we investigated the safety, efficiency and decision making process of the necessity of PCO. Consecutive patients who is younger than 18 years old and underwent at least 5 segments or above thoracolumbar fusions for congenital kyphoscioliosis between 2010-2015 were retrospectively reviewed and grouped according the existence of PCO, as only instrumentation (SE) and correction with PCO (PCO). Of 62 patients, 32 patients (9M,23F) was eligible. Average age was 14,8 (9-17) and average follow-up was 41(13-80) months. In SE group age was found 12 yrs, whereas in the PCO group it was 15 yrs (p=0,001); operation time 205 min in SE, 283 min in PCO (p=0,006); estimated blood loss 316 ml in SE, 1047 ml in PCO (p=0,003); flexibility 50% in SE, 35% in PCO (p=0,026) was found. In PCO group 7 patients had an additional concave costa osteotomy. In those patients average anomalous segment level was found as 7.2 whereas it was 3.5 in the only spinal osteotomy patients (p=0,001). Our results suggest that, congenital scoliosis patient with segmentation type failure and less than 40% flexibility needs posterior column osteotomy while increases blood loss and surgery time.Keyword: Congenital scoliosi, posterior instrumentation and fusion, posterior column osteotomy, flexibility in the traction under general anesthesia X-ray