Tarhun bitkisinin (Artemissia drancunculus L.) wistar albino ratlarda oluşturulmuş akut karaciğer toksik hasarına karşı koruyucu ve tedavi edici etkisinin araştırılması

Abstract

Bu araştırmada, karbon tetraklorürle (CCl4) oluşturulan akut karaciğer hasarı üzerinde Tarhun (Artemissia drancunculus) bitkisinden elde edilen ekstrenin etkinliğinin değerlendirilmesi planlanmıştır. Bu çalışma tarhun bitkisinin karaciğeri koruyucu etkisinin değerlendirildiği ilk çalışmadır. 60 adet Wistar albino rat üç kontrol, üç deneme grubu olmak üzere rastgele 6 gruba ayrılmıştır (n=10). Ratlara 6 haftalık deneme boyunca gün aşırı etanolik tarhun ekstresi gavaj (p.o.) yoluyla verilmiş ve 0.2 ml/kg CCl4 (MerckR, Germany) zeytinyağıyla (1:5 oranında) karıştırılarak intraperitonal (i.p.) yolla enjekte edilmiştir. Kontrol I'e bazal diyet ve serum fizyolojik, kontrol II'ye CCl4:zeytinyağı (1:5, 0.2 ml/kg), kontrol III'e 500 mg/kg etanolik tarhun ekstresi ve serum fizyolojik uygulanmıştır. Deneme gruplarına ise CCl4:zeytinyağı (1:5, 0.2 ml/kg) ve sırasıyla 250-500-750 mg/kg etanolik tarhun ekstresi uygulanmıştır. Deneme sonunda hafif eter anestezisi altında tüm hayvanlardan kardiyak kan alınarak AST, ALT, MDA, direk bilirubin, TAS ve TOS parametreleri değerlendirilmiştir. Ardından tüm hayvanlar sakrifiye edilmiş ve çıkarılan karaciğer dokusu histopatolojik açıdan değerlendirilmiştir. Kontrol I grubu ratlara ait preparatlarda, normal karaciğer yapısı korunurken, kontrol II grubunda yaygın bir siroz oluşumu gözlenmiştir. Etanolik tarhun ekstresi uygulanan tüm gruplarda biyokimyasal ve histopatolojik olarak olumlu etkiler saptanmış olup A. drancunculus bitkisinin doza bağımlı olarak karaciğeri güçlendirici ve koruyucu aktiviteye sahip olduğu bulunmuştur.

In this study, it is planned to evaluate the efficacy of the extract obtained from Tarragon (Artemissia drancunculus) plant on acute liver injury induced with carbon tetrachloride (CCl4). This study was first to evaluated the effect of tarrago against to liver toxicity. 60 Wistar albino rats divided into 6 groups randomly as three control, and three experimental groups (n=10). Every other day during a 6 week trial ethanolic extract of tarragon was given to the rats by gavage (p.o.) and 0.2 ml/kg CCl4 (MerckR, Germany) mixed with olive oil (1:5 ratio) was injected to rats intraperitoneally (i.p.). Basal diet and normal saline to the 1st control group, CCl4:olive (1:5, 0.2 ml/kg) oil to the 2nd control group, and 500 mg/kg ethanolic extract of tarragon and normal saline was applied to the 3rd group. In experimental groups, CCl4:olive (1:5, 0.2 ml/kg) and respectively 250-500-750 mg/kg of ethanolic extract of tarragon was administered. At the end of experiment cardiac blood was taken from all animals under light ether anesthesia and AST, ALT, MDA, direct bilirubin, TAS and TOS parameters were evaluated. Then, all the animals were sacrificed and removed liver tissue was subjected to histopathological evaluation. At the preparations of the 1st control group rats, while maintaining normal liver structure, only in the group that CCl4 treated the formation of a common cirrhosis was observed. In all groups that ethanolic extract of tarragon was applied biochemically and histopathologically positive effects were detected and it was determined that A. drancunculus has protective and stronger effect in dose dependent manner.