Pozitivist ve hermeneutik yöntemin kavşağında Anthony Giddens

Abstract

Bu çalışma, sosyolojide önemli iki ana geleneği temsil eden ve uzun bir tarihî geçmişe sahip olan, varlığını ve etkilerini de günümüzde hâlen sürdüren pozitivist ve hermeneutik paradigmaları birleştirme yönündeki öne çıkan çağdaş sosyologlardan A. Giddens?ın yöntem anlayışını konu edinmektedir.Çalışmada, pozitivist gelenek Comte ve Durkheim?dan yola çıkılarak bilim ve bilimsel yöntem anlayışları özelinde ele alınmıştır. Hermeneutik gelenek ise bir hat olarak, Scleiermacher ve Dilthey?den, Heidegger, Gadamer, Ricouer ve Habermas üzerinden yine yöntem tartışması merkezde tutularak ele alınmıştır. Hem pozitivizmin hem de hermeneutiğin yöntem anlayışlarını uzlaştırmaya çalışan Weber bir ara nokta olarak alınmıştır. Yine pozitivist ve hermeneutik geleneklerin yöntem anlayışlarından hareketle Giddens?ın uzlaşmacı yöntem anlayışına ulaşılmaya çalışılmış ve söz edilen tartışmalara Giddens?ın yapılaşma teorisi üzerinden bakılmıştır.

This study will examine A. Giddens?s methodical approach who is among the contemporary sociologists come into prominence in joining positivist and hermeneutic paradigms which represent two main traditions in sociology, have a long historical background, and continue their existence and influence today.In this study, positivist tradition is examined by taking Comte and Durkheim as a starting point, and focusing on their understanding of method. Hermeneutic tradition, on the other hand, is examined through Scleiermacher, Dilthey, Heidegger, Gadamer, Ricouer and Habermas, and again by focusing on the discussion of method. Weber, who attempts to reconcile positivism?s and hermeneutics? understandings of method, is taken as an intermediate point. Then, once more, it is attempted to reach to Giddens?s reconciliatory understanding of method starting from the positivist and hermeneutic traditions? understandings of method, and to examine the mentioned discussions through the perspective of Giddens?s theory of structuration.