Wilhelm Worringer`in soyutlama (abstraktion) ve özdeşleyim (Einfühlung) teorisi üzerine bir inceleme

Abstract

Bu tezde amacım, soyutlama (abstraktion) ve özdeşleyim (einfühlung) teorisini tahlil ederken, bu teorinin önemini ve sanatın tarihsel gelişimine olan etkisini ortaya koymaktır. Worringer bu teori ile sanat alanında alışılmış bağlılık diye adlandırdığı materyalist metodun düzenine, her çağın sanat gelişimini çevreleyen evrensel bir model geliştirerek karşı koymuştur. Bu çalışmada Worringer, sanatta iki temel yönelim ayırır; soyutlama ve özdeşleyim. Soyutlama içtepisi, Gotik dönem veya eski Mısır sanatı gibi tinselliğin büyük bir güven ve maddeciliğin güvensizlik gösterdiği soyut temsiller olarak biçimlenirken; özdeşleyim içtepisi, Antik Yunan ve Rönesans sanatı gibi maddi dünyaya güven gösteren gerçekçi temsiller olarak biçimlenir. Worringer'in teorisi, geçmiş sanat tarihi üzerine odaklanmış ve çağdaşlarının çalışmalarına değinmemiş olmasına rağmen, onun fikirleri, erken modern dönem sanatçılarında büyük yankı uyandırmıştır. 20. yüzyılın başlarında soyutlama kavramının anlaşılmasında başlıca etkisi olan bu teori, özellikle modern sanat üzerine araştırmalar için bir mihenk taşı olmaya devam etmektedir.

In this thesis, my aim is to demonstrate the importance of this theory and its impact on the historical development of art when analyzing the theory of abstraction (abstraktion) and empathy (einfühlung). Worringer, with this theory, defied the conventions of the materialistic method, as he called the accustomed loyalty in art field, developing an universal model that encompassed art developments of every era. In this work, Worringer distinguishes two fundamental orientations in art; abstraction and empathy. While the urge to abstraction is formed as abstract representations, such as the art of the Gothic period or ancient Egypt, showed a great trust in spirituality and an insecurity with materialism; the urge to empathy is formed as realistic representations, such as the art of ancient Greece and Renaissance, demonstrated a confidence in the material world. Although Worringer's theory concentrated on past art history and did not address the work of his contemporaries, his ideas resonated with early modern period artists. This theory that had had a major impact on the understanding of abstraction in the early 20th century, continues to be a touchstone especially for investigations into modern art.