Marmara Bölgesi`nde nohutta yanıklık hastalığına neden olan Didymella rabiei`nin genetik karakterizasyonu ve patojenisite analizleri
- Global styles
- Apa
- Bibtex
- Chicago Fullnote
- Help
Abstract
Nohut (Cicer arietunum L.) dünyanın pek çok ülkesinde yetiştiriciliği yapılan protein bakımından oldukça zengin baklagil bitkisidir. Nohut veriminde ve kalitesinde ciddi kayıplara yol açan bir çok abiyotik ve biyotik stres faktörleri bulunmaktadır. Bu faktörlerden en önemlisi Didymella rabiei' dir ve nohutta %100'e varan ürün kayıplarına neden olmaktadır. Bu çalışmada, Marmara Bölgesi'nde hastalık şiddetinin belirlenmesi, D. rabiei izolatlarında eşleşme tipi ve patotip karakterizasyonunun tespit edilmesi amaçlanmıştır. En yüksek hastalık şiddeti Tekirdağ ve Çanakkale illerinde saptanmıştır. Alınan 87 izolatın 55 tanesinin eşleşme tipi dağılımı belirlenmiştir. Eşleşme tiplerine göre izolatların 23 tanesi MAT1-1, 32 tanesi MAT 1-2 olarak tespit edilmiştir. Elde edilen sonuçlara göre eşleşme tipleri Mendel' in 1:1 oranına göre sapma gösterdiği belirlenmiştir. Marmara Bölgesi' nin 5 farklı ilinden elde edilen 27 Didymella rabiei izolatlarının patojenik karakterizasyonu 5 farklı nohut çeşitlerinden (ILC482, ILC1929, ICC12004, ICC3279, SARI) oluşan bir set ile belirlenmiştir. Çalışmada kullanılan izlolatlar düşük virülenslik göstermiştir. Marmara Bölgesi'nde Ascochyta yanıklığına karşı entegre kontrol sistemlerinin uygulanması gerekmektedir. Chickpea (Cicer arietunumL) is grown in many countries in terms of being rich in protein. Abiotic and biotic stress factors affect chickpeas and cause significant yield losses. The main factor is Didymella rabiei which can cause crop losses of up to 100%. The aims of this study were to identify Ascochyta blight disease severity of the Marmara region and to define the mating types and pathotypes of the D. rabiei isolates. The highest disease severities were determined in the Tekirdağ and Çanakklae provinces. A total of 87 isolates were obtained and mating types of 55 isolates were determined. According to mating-type studies, 23 isolates were MAT1-1, 32 of them were MAT1-2. The ratio of MAT1-1/ MAT1-2 was not equal to Mendel's 1/1 distrubution. Pathogenic characterization of 27 D. rabiei isolates which obtained from 5 different city in Marmara region were determined and the isolates exhibited low virulence. It is concluded that the application of integrated disease menagement against Ascochyta blight is necessary in the Marmara region of Turkey
Collections