Yeni medyada tiyatro ve sinema eleştirisi

Abstract

Araştırmanın amacı, ülkemizde yeni medya aracılığıyla alımlayıcıya ulaştırılan tiyatro ve sinema eleştirilerinin, bu alanlara ait eleştiri yöntem ve yaklaşımları ile kullanımları açısından ele alınmasıdır. Günümüzde internetin hayatımızdaki yadsınamaz ölçüdeki gücü sebebiyle, yeni medyanın etkisi ve işlevinden yola çıkılmış ve bu düzlem üzerinden eleştiri örneklerine yer verilmiştir. Çalışmada ayrıca tiyatro ve sinema eleştirmenlerinin yeni medyadaki rolü ve görevlerine de değinilmiştir. Türkiye' de internet sitelerindeki eleştiri yazıları yayımlanan sayfalar incelenerek 2015- 2016 tarihleri arasında yapılan eleştirilerin, eleştiri yöntemleri ile karşılaştırılarak, verilen ölçütlere ne derecede uyum sağladıkları, bu uygunluğa göre yazılma sıklıkları tartışılmıştır. Bu kapsamda çalışma, içerik analizi yöntemi ile yapılmıştır. Elde edilen verilere göre tiyatro ve sinema eleştirilerinin içerik açısından genel anlamda başarılı olduğu, ancak tanıtım yazıları ve klasik eleştirilere verilen ağırlığın derinlemesine eleştiri türlerine verilmediği sonucuna varılmaktadır. Ayrıca, sinema üzerine yapılan derinlemesine eleştiri çalışmalarının tiyatro üzerine yapılan çalışmalardan ulaşılabilirliliği çok daha fazladır.

The study aims to examine the criticism of theatre and cinema conveyed to the audience through new media in terms of their convenience for theatre and cinema criticism methods and approaches. Nowadays due to undeniable power of internet in our lives, proceeding from the effect and function of new media and examples were given accordingly. The role and function of theatre and cinema critics in new media are also mentioned in this study. How it meets the given criterias, the frequence of its being written in accordance with these criterias, interest of the quoter in the works of theatre, cinema and reviews are all discussed by examining the pages of Turkish websites and by makin analysis on the criticism made between 2015 and 2016 regarding the methods of criticism. In this context, this study is made with the content analysis method. According to the obtained data, it is concluded that film and theatre criticisms are successful in terms of content, yet not enough in terms of using in- depth analysis criticism methods. Besides, accessibility is much more possible for in- depth analysis criticism methods worked on cinema criticism than the ones analysed on theatre criticism.