Bağımsızlık sonrası Kazakistan`da göç ve oralmanlar

Abstract

ÖZET Sovyet yönetiminin baskıcı politikaları nedeniyle kendi topraklarından göç eden Kazaklar, 1991 yılında Kazakistan'ın bağımsızlığının ilan etmesinden sonra vatanlarına geri dönmeye başlamıştır. Bu göç bugüne kadar devlet desteğiyle devam etmiştir. Oralmanlara uygulanan devlet destekli göç politikasını ve bu politikaya uygun olarak geliştirilen `Nurlu Göç` (2 Aralık 2008 tarihinde kabul edilen göç programı) programıyla Oralmanların ülkeye olan dönüşlerini inceleyen bu çalışmanın temel hipotezi, Kazakistan'ın göç politikasının temelini oluşturan Nurlu Göç programının birincil amaçlarına uygun yapılmadığını ortaya çıkarmaktır. Çalışmanın hipotezini doğrulamak amacıyla Oralmanların topluma uyumu konusunda devletin ne tür politikalar uyguladığı ve uygulanan politikaların sonuç verip vermediği sorularına cevap aranacaktır. Çalışma dört bölümden oluşmaktadır. Birinci bölümde Oralman kimliği ile kimliğe en çok vurgu yapan inşacı uluslararası ilişkiler teorisi arasında pratik bir bağlantı kurulacaktır. İkinci bölümde Oralmanların anavatanına dönme tarihi ve süreçleri Sovyetler Birliği ve Bağımsız Kazakistan Cumhuriyeti dönemleri ele alınarak anlatılacaktır. Çalışmanın üçüncü bölümünde Kazakistan'ın göç politikası ve Nurlu Göç programı detaylıca ele alınacaktır. Çalışmanın dördüncü ve son bölümünde ise Oralmanların Kazakistan'daki genel durumları, barınma ve istihdam koşulları, nerelerde yaşadıkları, eğitim olanakları ve sosyo-ekonomik durumları detaylıca incelenecektir. Çalışmada ilk elden bilgilerin toplanabilmesi için saha araştırması yapılarak Kazakistan'a gidilmiş ve çeşitli bölgedeki Oralmanlar ile mülakatlar yapılmıştır. Anahtar Kelimeler: Kazakistan, Göç Politikası, `Nurlu Göç` Programı, Kimlik, Oralman.

ABSTRACTThe Kazakhs, who migrated from their own lands because of the repressive policies of the Soviet administration, started to return to their homeland after the declaration of Kazakhstan's independence in 1991. This migration has continued until now with the state support. The basic hypothesis of this study, which examined the state supported immigration policy applaid to Oralmans and their return to the country with `Nurlu Göç` program (2 December 2008) in accordance with this policy, is to show that the mentioned program was not made for the primary purposes. In order to verify the hypothesis of the study, answers will be sought for the questions of what kind of policies the government has implemented for returnee's adaptation to society and whether the implemented policies have yielded results or not. The study consists of four chapters. In the first part, a practical link will be established between the Oralman identity and the constructionist international relations theory that emphasizes identity the most. In the second part, the date and processes of the Oralmans come back to their homeland will be explained by considering the periods of the Soviet Union and the Independent Republic of Kazakhstan. In the third part of the study, the migration policy of Kazakhstan and the Nurlu Migration program will be discussed in detail. In the fourth and last part of the study, the general conditions of the Oralman in Kazakhstan, their housing and employment conditions, where they live, education opportunities and socio-economic conditions will be examined in detail. In order to collect first-hand information for the study, a field research was conducted in Kazakhstan and interviews were made with Oralman in various regions of the country.Keyword: Kazakhstan, Migration Policy, `Nurlu Göç` Program, Identity, Oralman.