Peri̇operati̇f yüksek oksi̇jen yoğunluklu venti̇lasyonun, gastroi̇ntesti̇nal anastomoz di̇renci̇ üzeri̇ne etki̇si̇

Abstract

Gastrointestinal sistem de oluşturulan anastomozların başarısı, seçilen cerrahi tekniğin doğru uygulanmasına, anastomoz kanlanması ve oksijenasyonuna, altta yatan anastomoz iyileşmesini bozacak bir durum varlığı gibi birçok etkene bağlıdır. Çalışmamızda yüksek oksijen saturasyonu ile ventilasyon sağlanarak yapılan anastomozlarda, oksijenin anastomoz iyileşmesi üzerine olan etkilerinin araştırılması amaçlanmıştır.Çalışmamızda, Wistar Albino erkek sıçanlar kullanıldı. Sıçanlar, her biri 10?ar sıçandan oluşan 4 gruba ayrıldı. Tüm gruplardaki sıçanlara jejunojejunostomi uygulandı. Perioperatif, ve postoperatif 6 saat boyunca, 1. ve 3. grup %30 Oksijen + %70 Azotprotoksit ile ventile edildi. 2. ve 4.grup ise %80 Oksijen + %20 Azotprotoksit ile ventile edildi. 3 ve 4. gruplara anastomoz öncesi iskemi-reperfüzyon uygulandı. Tüm grupların perianastomotik doku oksijen basınçları, perianastomotik bölge barsak duvarı içerisine yeleştrilen mikroproblar (Licox ® CMP cc1,Integra Life Sciences SanDiego, CA,ABD) ile ölçüldü. Post operatif 7. gün sakrifikasyon öncesi sıçanların anastomoz patlama basıçları ölçüldü ve anastomoz bölgesi doku hidroksiprolin düzeyleri ölçülme amacıyla çıkarılarak -80 de saklandı. Bu veriler istatistiksel olarak değerlendirilerek gruplar arası farklar araştırıldı.Verilerin istatistiksel değerlendirilmesi sonucu perioperatif yüksek oksijen satürasyonu ile ventile edilen grupların, doku oksijen basıncı, anastomoz patlama basıncı ve anastomotik doku hidrokdiprolin düzeyleri istatistiksel olarak anlamlı derecede yüksek bulundu (P<0,05).Bu çalışmada, yüksek satürasyonla oksijen ventilasyonun hem doku oksijenasyonu üzerine olan etkisini kantitatif ölçümler alarak gösterdik, hem de anastomoz bölgesi üzerinde yaptığımız mekanik ve biyokimyasal ölçümler ile de anastomoz direncine olan katkısını ortaya koyduk. Perioperatif yüksek oksijen desteği, anastomoz bölgesindeki oksijenasyonu artırarak, yara iyileşmesini güçlendirmektedir.Anahtar Sözcükler: dermatoskopi, DYKİ IPL, rozasea, VAS rozasea, VAS

The success of gastrointestinal anastomosis is related to many factors as application of the selected surgery method, oxygenation and anastomotic perfusion and presence of a condition which may impair healing of underlying anastomosis. In our study, it is intended to investigate the effects of oxygen on anastomosis healing, for anastomoses which were performed by maintaining ventilation of high oxygen saturation.Male Wistar Albino rats were used in our study. Rats were divided into 4 groups and each group had 10 rats. Jejuno-jejunostomy was applied to rats from each group. Groups 1 and 3 were ventilated with 30% Oxygen + 70% Nitrogen protoxide during perioperative and postoperative period within 6 hours after surgery. On the other hand, groups 2 and 4 were ventilated with 80% Oxygen + 20% Nitrogen protoxide. Before anastomosis, ischemia-reperfusion was applied to groups 3 and 4. Perianastomotic tissue oxygen pressure of all groups was measured by microprobs (Licox ® CMP cc1,Integra Life Sciences SanDiego, CA, USA) which were placed in intestinal wall of perianastomotic area. At the postoperative 7. day, anastomotic burst pressures of rats were measured before scarification. Anostomosis area was resected to measure tissue hydroxypyroline levels and it was preserve -80oC. The differences between groups were examined by statistically evaluating the data. According to statistical evaluation of data; the groups, which were ventilated with higher perioperative oxygen saturation, had significantly higher tissue oxygen pressures, anastomotic burst pressures and anastomotic tissue hydroxypyroline levels (P<0,05).In this study, we showed not only the effect of ventilation with high oxygen saturation on tissue oxygenation, but also its contribution to anastomotic resistance by means of our mechanical and chemical measurements on anastomotic area. Perioperative supplemental oxygen at high concentrations increases oxygenation of anastomotic area and strengthens the wound healing.