Yaşlılıkta bir yaşam aranjmanı olarak tek başına yaşamak: Gaziantep`te yaşlanmak
- Global styles
- Apa
- Bibtex
- Chicago Fullnote
- Help
Abstract
Modernleşme, endüstrileşme ve kentleşme ile beraber yaşanan demografik değişmeler, sağlık alanında ilerlemeler ve azalan doğum oranları ile yaşlanma olgusu dünya genelinde tüm toplumları ilgilendiren bir sorunsala dönüşmektedir. Bu anlamda bir olgu olarak `tek başına` yaşayan yaşlı bireylerin sayısı da artış göstermektedir. Bu tez çalışmasında, değişen aile yapısı ile beraber tek başına yaşama aranjmanına sahip yaşlı bireylerin gündelik yaşam dinamikleri, geniş aileden kopuş nedenleri, bu kopuşun duygusal yansımaları ve sahip oldukları yaşam koşulların yaşam memnuniyetlerine ve yaşam beklentilerine etkisi anlaşılmaya çalışılmıştır. Aynı zamanda tek başına yaşayan yaşlı bireylerin `yaşam seyri` boyunca sahip oldukları avantaj ve dezavantajların yanı sıra sosyal, kültürel, ekonomik ve bedeni sermayelerin yaşam deneyimlerine nasıl biçim verdiğini anlamak hedeflenmiştir. Niteliksel yöntemle yürüten bu çalışmada, yarı yapılandırılmış bir anket formu kullanılarak 65 yaş ve üstü tek başına yaşayan, kentte yaşayan, ciddi bir sağlık engeli bulunmayan ve farklı sosyoekonomik düzeylere sahip 18'i kadın 12'si erkek olmak üzere 30 birey ile yüz yüze derinlemesine görüşme gerçekleştirilmiştir. Çalışmada, tek başına yaşayan yaşlı bireylerin `yaşam seyri` boyunca sahip oldukları ya da olamadıkları `sermayelerin` ve `yatkınlıklarının` yaşlılık sürecinde tek başına yaşama kararlarını, çocuklarıyla olan ilişkilerini, sosyal ilişkilerini, boş zaman değerlendirmelerini ve geleceğe dair beklentilerini belirlemede önemli bir rol oynadığı tespit edilmiştir. Dolayısıyla, gerek toplumsal yapının gerekse bireysel edimlerin yaşlılık sürecinin inşasında önemli rol oynadığı ve bireylerin yaşlılık dönemindeki yaşam doyumunu büyük ölçüde etkilediği sonucuna ulaşılmıştır. Anahtar Kelimeler: Yaşlılık, Tek Başına Yaşama, Yaşam Seyri, Sermeyeler, Sosyal İlişkiler, Yaşam Memnuniyeti Demographic changes that occur due to modernization, industrialization and urbanization, as well as the reducing birth rates and the advances in healthcare, aging issue has become an important phenomena for all societies. In this manner, as a matter of fact, the number of elderly people living alone increased. In this thesis, it is tried to be understood that how the life satisfaction and life expectation of the aging people who live alone due to the changes in the family structure, has been affected by the dynamics of everyday life, the reasons behind their seperation from the extended family, the emotional effects of this separation and the living conditions they have. Besides it is aimed to understand how, social, cultural, economic and bodily capitals, as well as the advantageous and disadvantageous positions they owned during the life course has shaped their life experiences. In this qualitative research, in-depth interviews have been conducted with 30 people aged 65 and over, using a semi-structured questionnaire. The sample of the study is composed of 18 female and 12 male participants from different socio economic backgrounds, living in urban areas, living alone and with no serious health problems. In this study it has been comprehended that the 'capitals' the aging individuals living alone have accumulated and the 'habitus' they have developed during 'the life course' has determined their decision to live alone, the relations they have with their children, their social relations, leisure time activities and future expectations. As a result, both the social structure and personal choices of individuals play an important role in the construction of the aging process and affects to a high degree the life satisfaction of an individual during their old age.Keywords: Ageing, Living Alone, Life Course, Capitals, Social Relations, Life Satisfaction
Collections