Çocuklarda fiziksel aktivite ve fiziksel uygunluk ilişkisinin araştırılması

Abstract

Bu çalışma, çocuklarda fiziksel aktivite düzeylerinin ve fiziksel uygunluklarının ne durumda olduğunu araştırmak ve fiziksel uygunluk ile fiziksel aktivite ilişkisini yaşa ve cinsiyetlerine göre incelemek amacıyla yapılmıştır. Çalışmaya yaşları 11-14 arasındaki 665 çocuk katılmıştır. Fiziksel uygunluk özellikleri olarak, boy, beden ağırlığı, vücut kompozisyonu, vücut yağ oranı, Maks. VO2, kuvvet, esneklik ve anaerobik güç değerleri ölçüm ve testleri yapılmıştır. İstatistiksel analizler sonucunda erkek çocukların maks. VO2, el kavrama kuvveti ve anaerobik güç performanslarının kızlardan daha yüksek, esneklik ve vücut yağ oranında ise kızların değerinin erkeklerden daha yüksek olduğu bulunmuştur. Fiziksel aktivite düzeyleri ve orta-şiddetli (7 METs'den büyük) yoğunlukta yapılan aktivite süreleri erkek çocuklarda kızlardan anlamlı düzeyde yüksek bulunurken, hafif yoğunlukta yapılan aktivite (4-7 METs) sürelerinde kızların değeri erkeklerden anlamlı düzeyde yüksek bulunmuştur (p<0,001). Erkeklerin orta-şiddetli yoğunluktaki aktiviteleri ile vücut yağ oranı arasında p<0,01 düzeyinde negatif yönde bir ilişki bulunurken (r=-,211), Maks. VO2 değeri arasında p<0,001 düzeyinde (r=,398) anaerobik güç değeri arasında p<0,05 düzeyinde (r=,113) pozitif yönde bir ilişkiye rastlanmıştır. Kızların orta-şiddetli yoğunlukta yaptığı aktiviteler ile vücut yağ oranı arasında p<0,05 düzeyinde (r=-,125) ve Maks. VO2 değeri arasında p<0,001 düzeyinde (r=,318) pozitif yönde bir ilişki bulunmuştur. Sonuç olarak, fiziksel aktivite ve fiziksel uygunluk arasındaki ilişki kompleks bir yapıdadır. Daha fazla araştırmaların yapılması gerekliliği düşünülmektedir. Anahtar Sözcükler: Çocuk, Fiziksel Aktivite, Fiziksel Uygunluk, Vücut Kompozisyonu, Maks VO2

Bu çalışma, çocuklarda fiziksel aktivite düzeylerinin ve fiziksel uygunluklarının ne durumda olduğunu araştırmak ve fiziksel uygunluk ile fiziksel aktivite ilişkisini yaşa ve cinsiyetlerine göre incelemek amacıyla yapılmıştır. Çalışmaya yaşları 11-14 arasındaki 665 çocuk katılmıştır. Fiziksel uygunluk özellikleri olarak, boy, beden ağırlığı, vücut kompozisyonu, vücut yağ oranı, Maks. VO2, kuvvet, esneklik ve anaerobik güç değerleri ölçüm ve testleri yapılmıştır. İstatistiksel analizler sonucunda erkek çocukların maks. VO2, el kavrama kuvveti ve anaerobik güç performanslarının kızlardan daha yüksek, esneklik ve vücut yağ oranında ise kızların değerinin erkeklerden daha yüksek olduğu bulunmuştur. Fiziksel aktivite düzeyleri ve orta-şiddetli (7 METs?den büyük) yoğunlukta yapılan aktivite süreleri erkek çocuklarda kızlardan anlamlı düzeyde yüksek bulunurken, hafif yoğunlukta yapılan aktivite (4-7 METs) sürelerinde kızların değeri erkeklerden anlamlı düzeyde yüksek bulunmuştur (p<0,001). Erkeklerin orta-şiddetli yoğunluktaki aktiviteleri ile vücut yağ oranı arasında p<0,01 düzeyinde negatif yönde bir ilişki bulunurken (r=-,211), Maks. VO2 değeri arasında p<0,001 düzeyinde (r=,398) anaerobik güç değeri arasında p<0,05 düzeyinde (r=,113) pozitif yönde bir ilişkiye rastlanmıştır. Kızların orta-şiddetli yoğunlukta yaptığı aktiviteler ile vücut yağ oranı arasında p<0,05 düzeyinde (r=-,125) ve Maks. VO2 değeri arasında p<0,001 düzeyinde (r=,318) pozitif yönde bir ilişki bulunmuştur. Sonuç olarak, fiziksel aktivite ve fiziksel uygunluk arasındaki ilişki kompleks bir yapıdadır. Daha fazla araştırmaların yapılması gerekliliği düşünülmektedir. Anahtar Sözcükler: Çocuk, Fiziksel Aktivite, Fiziksel Uygunluk, Vücut Kompozisyonu, Maks VO2