Farklı konsantrasyonlardaki proloterapi uygulamasının temporomandibular eklem hipermobilitesi üzerindeki etkinliğinin değerlendirilmesi
- Global styles
- Apa
- Bibtex
- Chicago Fullnote
- Help
Abstract
Dekstroz proloterapisi temporomandibular eklem hipermobilite tedavisinde kullanılan modern konservatif tekniklerden birisidir. Dekstrozun farklı konsantrasyonları proliferant solüsyon olarak rapor edilmiştir, ancak herhangi bir konsantrasyonun diğerlerine olan üstünlüğü hala tam olarak bulunmamıştır. Bu çalışmanın amacı temporomandibular eklem hipermobilite tedavisinde farklı konsantrasyonlardaki dekstroz proloterapisinin etkinliğini karşılaştırarak değerlendirmektir. Sublüksasyonu veya dislokasyonu bulunan hastalarda prospektif, randomize, kontrollü klinik çalışma gerçekleştirildi. Çalışma 37 hastayı kapsadı (26 kadın, 11 erkek; yaş aralığı 18-44 arası). Hastalar rastgele olarak dört gruba ayrıldı. 1., 2. ve 3. gruplar sırasıyla % 10, % 20 ve % 30'luk dekstroz solüsyonu ile, 4. grup ise salin solüsyonu ile tedavi edildi. TME ağrısının Vizuel Analog Skalası (VAS), maksimum ağız açıklığı (MAA), klik sesi ve lüksasyon sıklığı kaydedildi, Toplanan veriler istatistiksel olarak analiz edildi. Tüm gruplarda postoperatif olarak TME ağrısında, MAA ve klik seslerinde önemli derecede düzelme olduğu belirlendi. Bunun yanında TME kilitlenmesi takip süreci içerisinde hiçbir hastada gözlenmedi. Çalışma süresi boyunca tüm gruplar arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark görülmedi. Sonuç olarak, farklı dekstroz konsantrasyonların ağrılı TME hipermobilitesine bağlı klinik semptomların azalmasında pozitif etkilerinin olduğu görülmüş fakat birbirlerine üstünlüğü bulunmamaktadır. Ayrıca TME hipermobilitesinde dekstroz proloterapisinin serum fizyolojik enjeksiyonuna da üstünlüğü görülmemiştir.Anahtar Sözcükler: Dekstroz, Enjeksyon, Farklı konsantrasyonlar, Proloterapi, TMEhipermobilitesi. Dextrose prolotherapy is one of the modern conservative techniques used in treatment of temporomandibular joint (TMJ) hypermobility. Different concentrations of dextrose have been reported as a proliferant solution, but it still unclear whether any concentration has superiority over the others. The aim of our study was to compare the efficacy of different concentrations of dextrose prolotherapy for the treatment of TMJ hypermobility. A prospective, randomized, controlled clinical trial included patients with subluxation or dislocation was performed. Study comprised 37 patients (26 females, 11 males; age range 18-44 years). Patients were randomly divided into four groups. 1'st, 2'nd and 3'rd groups treated with 10 %, 20 % and 30 % dextrose solutions respectively, while 4'th group treated with saline solution. Visual analogue scale (VAS) of TMJ pain, maximum mouth opening (MMO), clicking sound, and frequency of luxations were recorded, the collected data were then statistically analyzed. Each group showed postoperatively significant improvement in TMJ pain, significant decrease in both MMO and clicking sound, TMJ locking was not observed in any patient during follow-up period. There were no statistically significant differences throughout the study intervals between study groups. At the same time statistically significant differences were not observed between study and control groups. In conclusion, all concentrations of dextrose used as a proliferant were efficient in improvement of clinical symptoms related to painful TMJ hypermobility. There is no superiority of any concentration of dextrose over the others in prolotherapy. Also dextrose prolotherapy is no more effective than saline injection in TMJ hypermobility.Key Words: Dextrose, Different concentrations, Injection, Prolotherapy, TMJhypermobility
Collections