Lozan`dan günümüze Batı Trakya`da azınlık eğitimi

Abstract

Yunanistan'ın Trakya bölgesinde Azınlık Eğitimi, yıllardan beri birikmiş, çok sayıda ve çeşitli sorunların baskısı altında bulunmaktadır. Azınlık Eğitiminin statüsü ve yönetim esasları, bölgeye hakim olan siyasi, sosyal ve ekonomik şartların ve sorunların zaman içerisindeki bir uzantısı olan müdahaleler sonucu önemli değişikliklere uğramıştır. Bunun sonucunda, kendi içinde çelişkili ve anlaşmalarla kurulan hassas dengelere uymayan, son derece karmaşık bir mevzuat yumağı ortaya çıkmıştır. Azınlık eğitiminin bugünkü çarpık yapısı, Yunanistan'ın olduğu kadar Avrupa Birliği'nin de vatandaşı olan azınlık çocuklarını yetersiz ve uyumsuz ikinci sınıf vatandaşlara dönüştürmektedir.Bugünkü haliyle Azınlık Eğitim Sistemi, Azınlıkla devlet arasındaki bağları güçlendiren değil, aksine gerginleştiren ve güven bunalımı doğuran bir içerik taşımaktadır. Bu durum sadece Yunanistan'ın anlaşmalarla üstlenmiş olduğu yükümlülüklerle çelişmekle kalmamakta, aynı zamanda Avrupa Birliği'nin yerleşik mevzuat, direktif ve kriterleriyle de bağdaşmamaktadır.Azınlık eğitiminin günden güne derinleşen problemlerinin çözümünün gecikmelere ve ertelemelere tahammülü yoktur.Böyle bir süreçte yöntem olarak, ?hukukun üstünlüğüne saygılı, samimi diyalog?, ?şeffaflık?, ?bilimsel tartışma? , ?objektif ve adil yaklaşım? kıstaslarının tercih edilmesinin, kabul edilebilir ve uygulanabilirliği olan çözüm yollarının bulunmasına yardımcı olacağı şüphesizdir.Yunanistan'da Azınlık Eğitiminin Hukuki Temeline bakacak olursak Trakya'da yerleşik mübadele dışı Müslüman Türk Azınlığın eğitim statüsünü belirleyen temel belgeleri peşinen vurgulamak gerekmektedir:a) Azınlığın genel olarak statüsünü belirleyen ve müttefik devletlerle Türkiye arasında (aynı zamanda Türkiye ile Yunanistan arasında) 1923 yılında imzalanan Lozan Antlaşması;b) Türkiye ile Yunanistan arasında 20 Nisan 1951 tarihinde imzalanan Kültür Protokolü ve 1952 yılında gerçekleştirilen azınlık okullarında görevlendirilecek Kontenjan Öğretmenlerine dairNotaTeatisi;c) 1968 tarihli Türkiye - Yunanistan Kültür Komisyonu Ankara ve Atina toplantıları Protokolü.

In Thrace region of Greece, Minority Education is subject to pressures caused by numerous problems accumulated over the years. The status and the principles governing the Minority Education have undergone radical changes due to the interventions which have been the extension of the political, social and economic circumstances and difficulties that have dominated the region. Consequently an extremely complicated set of regulations has emerged, which is inconsistent within itself and incompatible with the delicate balance which has been established by agreements. The current distorted structure of the Minority Education drives the minority children who enjoy both Greek and EU citizenship, into becoming inadequate, second-class citizens.In its current form, the Minority Education System does not reinforce and promote relations between the State and the Minority. On the contrary, it creates tension and crisis of trust. This state of affairs not only undermines the obligations that Greece has undertaken by treaty and agreements, but it also contradicts with the EU legislation, directives and criteria.Minority Education cannot tolerate further delays and postponements since the resolution of the outstanding problems become more and more urgent by the day.Reasonable and applicable solutions could be found if principles of ?supremacy of law?, ?sincere dialogue? , ?scientific debate? and ?impartiality? could be adopted as criteria.Legal Foundations of Minority Education in Greece:At the outset, the following principal documents, defining the status of the education of the Muslim-Turkish Minority which have been excluded from the exchange of populations and settled in Thrace, should be highlighted.a) The Treaty of Lausanne which was signed by Allied Powers and Turkey (also between Greece and Turkey) in 1923 determining the status of the Minority in general.b) The Cultural Protocol signed between Turkey and Greece on 20 April 1951 and the Exchange of Notes in 1952 regarding the issue of exchange teachers who would be assigned in Minority Schools.c) The Protocol of the Turkish-Greek Cultural Commission, signed in 1968.