Salmonella biyofilmleri üzerine dezenfektanların etkisi
- Global styles
- Apa
- Bibtex
- Chicago Fullnote
- Help
Abstract
Bu çalışmada; gıda endüstrisinde yaygın olarak kullanılan dezenfektanların S. Typhimurium, S. Infantis ve S. Roughform suşlarının farklı morfotipteki biyofilmleri üzerine olan etkileri saptanmıştır. Dezenfektan olarak etanol, sodyum hipoklorit,klorhekzidin diglukonat, etilendiamintetraasetik asit, sitrik asit ve hidrojen peroksitkullanılmıştır. Dezenfektanlar farklı konsantrasyon ve sürelerde (1 ve 5 dakika) uygulanmıştır. Biyofilm morfotip duyarlılık farklılıklarını ortaya koymak için galvenizli paslanmaz çelik yüzey kullanılırken, dezenfektanların biyoması temizlemedeki etkinliklerini ortaya koymak için mikrotitre plaka tekniği kullanılmıştır. Bu suşlartarafından oluşturulan rdar, bdar ve pdar morfotipli biyofilmlerin hidrojen peroksit hariç diğer beş dezenfektana karşı duyarlılıklarında önemli bir farklılık olmadığı gözlemlenmiştir. Ayrıca etanol, klorhekzidin diglukonat ve sodyum hipoklorit diğer dezenfektanlara göre farklı morfotipteki bu biyofilmlerin % 100'ünü yok etmiştir. Etanolfikse etme özelliği olduğu için microtiter plate tekniğinde kullanılmamıştır. Kullanılan dezenfektanların dezenfeksiyon ve biyoması çıkarma özelliklerinin paralel olmadığı görülmüştür. Klorhekzidin diglukonat bütün suşların biyofilmlerini %100 yok ederken, biyoması çıkarmada aynı etkiyi gösterememiştir. Dezenfekte etme ve biyoması çıkarma özelliğini bir arada bulunduran en etkili dezenfektan sodyum hipoklorit olarak belirlenmiştir. Sonuç olarak kullanılan dezenfektanın hem dezenfekte etme hem de biyoması çıkarma özelliklerini bir arada bulundurması etkili bir sanitasyon sürecine katkı sağlayacaktır. In this study, the effects of disinfectants commonly used in food industry on different morphotype biofilms of S. Typhimurium, S. Infantis and S. subsp. Roughform are determined. Ethanol, sodium hypochloride, chlorheksidine digluconade, etilendiamintetraasetik acid, citric acid and hydrogen peroxide have been used as disinfectants. They have been applied in different concentrations and different times (1 to 5 minutes). While galvanized stainless steel surface has been used in order to show the dissimilarities of biofilm morphotype sensitivity, microtiter plate technique has been used in order to show the effectiveness of disinfectants on sanitizing biomass. It has beenobserved that there is no significant difference in the sensitivity of those rdar, bdar and pdar morphotyped biofilms towards these five disinfectants except hydrogen peroxide. Also, ethanol, chlorheksidine digluconade and sodium hypochloride have abolished 100 % of these different morphotyped biofilms when compared to other disinfectants. It has been observed that the disinfection qualities and abilities of those disinfectants to extract the biomass are not parallel to each other. Chlorheksidine digluconade has abolished 100 % of all the biofilms while it has not succeeded in extracting the biomass. The most effective disinfectant on sanitizing and extracting the biomass has been the sodium hypochloride. As a result, bearing both the disinfection and biomass-extracting features of a disinfectant will contribute to an effective sanitation process.
Collections