Agrobacterium tumefaciens aracılığıyla herbisitlere toleranslı keten (Linum usitatissimum L.)genotiplerinin geliştirilmesi üzerine araştırmalar

Abstract

Tez çalışmasında, üç keten (Linum usitatissimum L.) ketenin Clarck`, `Madaras` ve `1886 Sel.` çeşidine Agrobacterium tumefaciens'nin 'GV2260 pTF101.1' hattı aracılığıyla glifosinat amonyum herbisite toleransı belirleyen bar geni aktarılmıştır. Çalışmada 0 (kontrol), 0.25, 0.50, 0.75 ve 1 mg/L Bialofos herbisiti kullanılarak keten çeşitleri hipokotil eksplant üzerindeki en etkılı dozu belirlemeye çalışılmıştır. Elde edilen sounçlara incelediğinde kontrol dozunda Clark, Madaras ve 1886 Sel keten çeşitlerinde glifosinat amonyum herbisite karşı en düşük toleransı izlenmiştir. Tüm çeşitlerde seleksiyon için 0.75 mg/L Bialofos dozu optimum olarak kabul edilmiştir. Yapılan gen aktarımı çalışmaları inokulasyon, ko-kultivasyon, seleksiyon ve bitkilerin toprakta şaşıtması ile oluşmuşlardır. Çalışma sonucu her 3 çeşidinden yabancı ot mücadelesinde yaygın olarak kullanılan `glifosinat amonyum` herbisitine karşı 48 adet toleranslı transgenik adayı bitki elde edilmiştir.

This thesis study included three linseed/flax (Linum usitatissimum L.) cultivars Clarck`, `Madaras` and `1886 Sel` for genetic transformation through Agrobacterium tumefaciens GV2260 pTF101.1' strain against glifosinat amonyum herbiside tolerance with bar gene. The study used 0 (control), 0.25, 0.50, 0.75 and 1 mg/L Bialofos herbiside on flax cultivars hypocotyl explant to find the most effective dose. Available data analysis found kontrol dose as most ineffective doze glifosat ammonium against Clark, Madaras and 1886 Sel. 0.75 mg/L Bialofos was selected as the most optimum selection dose. The genetic transformation studies consisted of inoculation, co-cultivation, selection and transfer of plants to soil. The results confirmed putative genetic transformation of 48 plants from three flax cultivars for tolerance against `glifosinat amonyum` herbicide.