Sınıf II anomalili bireylerde aktivatör veya headgear tedavisinin etkilerinin uzun dönem sonuçlarının karşılaştırılması

Abstract

Amaç: Bu çalışmada, aktivatör veya headgear apareyi ile tedavi edilmiş bireylerdeki tedavi sonuçlarının uzun dönemde incelenmesi amaçlanmıştır.Materyal ve Metot: Çalışmamızda çalışma grubuna aktivatör (19 birey) veya headgear (22 birey) ile tedaviyi takiben sabit tedavi uygulanmış 41 Sınıf II hasta (17 erkek, 24 kız), kontrol grubuna tedavi edilmemiş 82 Sınıf II hasta (30 erkek, 52 kız) dahil edilmiştir. Çalışma grubundan tedavi öncesi (T0), sabit tedavi sonrası (T1), uzun dönemde (T2) ortodontik modeller ve lateral sefalometrik filmler alınmıştır. Cross-sectional olarak oluşturulan kontrol grubunun ise sadece lateral sefalometrik filmlerinden yararlanılmıştır.Bulgular: SNA açısındaki azalma (p<0.05) headgear grubunda, ANB açısındaki azalma (p<0.05) ile SNB açısındaki artış (p<0.05) ise aktivatör grubunda daha belirgin olarak gerçekleşmiştir. Uzun dönemde bu parametreler yönüyle gruplar arasında farklılık gözlenmemiştir. N-Me, headgear tedavisi ile daha fazla artmış (p<0.01); bu artış uzun dönemde de devam etmiştir. Go-Gn boyutu (p<0.001) hem tedavi ile hem de uzun dönemde aktivatör ile daha fazla artış göstermiştir. Overjet (p<0.05) tedaviyle birlikte aktivatörde daha fazla azalmış, uzun dönemde apareyler arasında farklılık gözlenmemiştir. Uzun dönemde, Si-B' boyutu (p<0.05) headgear ile; alt ark boyut sapması (p<0.05) ise aktivatör ile daha çok artmıştır. Sonuçlar: Headgear apareyinin üst çene ve dik yön üzerinde, aktivatör apareyinin ise alt çene üzerinde daha etkili olduğu görülmüştür. Go-Gn boyutundaki artışın aktivatör grubunda daha fazla olduğu; ancak nihai Go-Gn boyutunun headgear grubuyla hemen hemen aynı olduğu görülmüştür. Her iki apareyin de overjeti önemli oranda azalttığı ancak uzun dönemde bir miktar relaps olduğu gözlenmiştir.

Objective: In this study, it was aimed to investigate the long-term results of patients treated with activator or headgear appliances.Material and Method: Our study group included of 41 Class II patients (17 male, 24 female) who had been treated with fixed appliances following activator (19 subjects) or headgear (22 subjects), in control group there was 82 Class II patients (30 male, 52 female) who were not treated. Orthodontic casts and lateral cephalograms were taken from study group at pre-treatment (T0), after-treatment (T1) and long-term (T2). From control group patients, lateral cephalograms were taken at T0 and T1. Only lateral cephalograms were taken from the subjects in the cross-sectional control group. Results: The decrease in SNA Angle (p<0.05) in headgear group; the decrease in ANB angle (p<0.05) and the increase in SNB angle (p<0.05) in activator group were more prominent. No differences were observed between groups in long term regarding aforementioned parameteres. N-Me increased (p<0.01) more with headgear; this increase continued in the long-term. The increment in Go-Gn measurement was greater (p<0.001) with activator both at treatment and long term. Overjet reduction was more significant (p<0.05) with activator whereas no differences were observed in the long-term. Si-B' measurement increased (p<0.05) more with headgear however lower arch length discrepancy increased (p<0.05) more with activator in the long-term.Conclusion: While headgear is more effective on the maxilla and vertical dimension, activator is more effective on the mandible. The increase in Go-Gn measurement was significantly greater in activator, however ultimate size of the Go-Gn dimension was almost the same in both groups. Significant overjet reduction was achieved in both appliances treatment but some amount of relaps occured during long term.