Kocaeli Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi Hematoloji polikliniğinden takipli multipl myelom tanılı hastaların epidemiyolojik değerlendirmesi

Abstract

Amaç: Multipl myelom (MM), plazma hücrelerinin kontrolsüz proliferasyonu ile seyreden hematolojik bir malignitedir. MM tedavisindeki çeşitli seçenekler, hastaların daha iyi tanımlanması ve tedavilerin standardize edilmesini gerektirmektedir. Bu çalışmada MM hastalarının tedavi yanıtlarının değerlendirilmesi ve klinik bulgularla ilişkisinin araştırılması hedeflenmiştir.Metod: 2000-2011 yıllarında izlenmiş olan 151 MM ve 16 soliter plazmositom hastasının klinik, laboratuvar, sağkalım, tedavi yanıtı verileri retrospektif olarak incelenmiştir.Bulgular: MM'de en çok seçilen tedavi Melfalan-Prednol (MP) (%45.3), VAD (%21.3) ve VAD ardından Bortezomib (%10) olmuştur. En az 1 kez remisyon saptanan hastaların %22.35'inde ölüm görülmüştür. Bu oran remisyon sağlanmayan hastalarda %77.35 bulunmuştur (p=0.000). Evre III hastalıkta daha düşük evrelere göre remisyon oranı anlamlı olarak azalmış (p=0.008) ve ölüm riski anlamlı olarak artmıştır (p=0.000). Otolog KİT, nüks riskini (p=0.009) ve ölüm riskini anlamlı olarak azaltmaktadır (p=0.001). Tedavi şemaları değerlendirildiğinde sırasıyla remisyon oranları VAD ardından Bortezomibde %57.9, MP'de %33.3, bortezomibde %29.2, talidomidde %9.4, lenalidomidde %23.8 ve VAD tedavisinde %25.7 bulunmuştur. Remisyon sağlanan 101 hastanın 23'üne idame tedavisi verilmiş ve 21 hasta KİT'e gönderilmiştir. Nüks oranı idame tedavisi uygulanan hastalarda anlamlı olarak az bulunmuştur (p=0,002, OR:12,52).Sonuç: En yüksek remisyon oranları VAD ardından Bortezomib tedavisi ile sağlanmıştır. Otolog KİT tedavisi ile daha düşük nüks ve ölüm oranları saptanmıştır. İdame tedavisi uygulanan hastalarda ölüm ve nüks oranı daha düşük bulunmuştur.Anahtar sözcükler: Epidemiyoloji; multipl myelom; otolog kök hücre nakli; plazmositom.

Aim: Multiple myeloma (MM) is a hematological malignancy which is proceeding with the uncontrolled proliferation of plasma cells. Patients should be determined more definitely and treatments should be standardized to modify various treatment options in MM. The aim of this study is to analyse the responses to treatments and the association between clinical features and treatments of MM patients.Method: The clinical, laboratuary, survival and treatment response data of 151 MM and 16 soliter plasmositoma patienst who have been followed between 2000-2011 were analysed retrospectively.Results: The most prefered treatments of multiple myeloma were melphalan-prednisolone (MP) (45,3%), Vincristin-Adriamicin-Dexamethasone (VAD) (21,3%) and VAD followed by bortezomib (VAD-B) (10%). Death was observed in 22,35% of patients of whom remission was established at least for once. This rate was 77,35% in the patients of whom remission wasn?t established (p=0,000). Remission rate was significantly decreased (p=0.008) and death rate was significantly increased (p=0.000) at stage III disease compared with lower stages. Autologous stem cell transplantation, significantly decreases the relapse rate (p=0.009) and death risk (p=0.001). When the treatment protocols were analyzed, remission rate was 57,9% with VAD followed by bortezomibe, 33,3% with MP, 29,2% with bortezomibe, 9,4% with thalidomide, 23,8% with lenalidomide and 25,7% with VAD respectively. Maintenance therapy was administered to 23 of 101 patients in which remission was maintained. SCT was administered to 21 patients in which remission was obtained. Relapse rate was significantly lower in patients who were administered maintenance therapy (p=0,002) (OR: 12,52).Conclusion: The highest remission rates were obtained with VAD followed by bortezomibe. Lower relapse and death rates were established with autologous stem cell transplantation. Relapse and death rates were detected lower in patients who were administered maintenance therapy.Key words: Autologous stem cell transplantation; epidemiology; multiple myeloma; plasmositoma.