Kardiyak resenkronizasyon tedavisinin metabolik parametreler üzerine etkisi

Abstract

Kalp yetersizliği morbidite ve mortalitesinin yüksek olması nedeniyle ciddi kardiyovasküler hastalıkların başındadır. Kardiyak resenkronizasyon tedavisinin mortalite ve morbidite üzerine olumlu etkileri gösterilmesine rağmen metabolik parametreler, böbrek, karaciğer, tiroid fonksiyonları üzerine yapılan çalışmalar sınırlıdır. Çalışmamızda, resenkronizasyon tedavisinin metabolik parametrelere olan etkisi araştırıldı.Çalışmaya toplam 65 (45 erkek; ortalama yaş 58±12,7) hasta alındı. Hastalar non-iskemik dilate KMP tanısına sahip olup, 6 hasta (% 9) AF, 59 hasta (% 91) sinüs ritminde idi. Hastaların 6`sı (% 9) AF, 59 hasta (% 91) sinüs ritmindeydi. Ellisekiz hastada (%89) sol dal bloğu mevcuttu. Hastaların ortalama QRS süresi 142±17 msn idi. Hastaların KRT öncesi ve altı ay sonrası transtorasik ekokardiyografi değerleri ve metabolik parametreleri karşılaştırıldı.Çalışma hastaları kardiyak resenkronizasyon tedavisine yanıt alınan ve alınmayan hastalar olmak üzere iki gruba ayrıldı. Her iki grubun bazal klinik ve metabolik özellikleri arasında istatistiksel olarak anlamlı fark saptanmadı. Kardiyak resenkronizasyon tedavisine cevap veren ve vermeyen hasta gruplarında bazal ile karşılaştırıldığında altıncı ay lipit profili, üre, kreatinin, karaciğer fonksiyonları ve hemoglobin değerlerinde istatistiksel olarak anlamlı fark gözlenmedi. Kardiyak resenkronizasyon tedavisi sonrası, tedaviye cevap vermeyen hasta grubuna göre tedaviye olumlu cevap veren hasta grubunun ürik asit seviyesinde anlamlı düşüş, sT3, sT3/sT4 oranlarında ve TSH seviyelerinde anlamlı artış tespit edildi. İmplantasyon öncesi böbrek fonksiyonları iyi olan hasta grubunun resenkronizasyon tedavisine anlamlı olarak daha iyi cevap verdiği saptandı.Sonuç olarak, böbrek fonksiyonları normal olan kalp yetersizliği hastaları kardiyak resenkronizasyon tedavisine anlamlı olarak daha iyi cevap vermekte, resenkronizasyon tedavisi ile birlikte kalp yetersizliği hastalarının ürik asit metabolizması ve tiroit fonksiyonları anlamlı derecede düzelmektedir.

Heart failure is one of the serious cardiovascular disease because of its high morbidity and mortality. Although the benefits of cardiac resynchronization therapy on mortality and morbidity has been shown, the studies about its efficacy on metabolic parameters, renal, hepatic and thyroid functions are limited. In our study, the effects of cardiac resynchronization therapy on metabolic parameters was studied.Sixty-five patients (mean age 58±13 years; 45 males) undergoing CRT were included. All of the patients were having nonischemic dilatated cardiomyopathy, 6 patients (9%) were on atrial fibrillation and 59 patients (91%) were on sinus rhythm. The mean QRS duration was 142±17 msn. The transthoracic echocardiographic and metabolic parameters of patients before and after six months CRT were compared. The patients were divided into two groups as CRT responders and non-responders. There was no statistically difference between the basal characteristics. The lipid parameters, urea, creatinin, GFR, hepatic functions and hemoglobin level were not statistically different between the two groups before CRT. After CRT, the value of fT3,TSH and fT4/fT4 were higher in the CRT responder group than the CRT non-responder group. The level of uric asid and fT4 was lower in the CRT responder group than the CRT non-responder group.In conclusion, CRT improves fT3 levels and fT3/fT4. The uric asid level which is one of the important prognostic marker of heart failure was decreased in CRT responder group. The decrease of uric acid can be considered as a metabolic reflection of the response of resynchronization therapy.