Spinal anestezide deksmetedomidin ile yapılan sedasyonda bispektral indeks kullanımının ilaç tüketimine olan etkisi

Abstract

Bu çalışmada sedasyon düzeyini BİS monitorizasyonu ve RSS ile klinik değerlendirmenin toplam ilaç tüketimi üzerine etkisini araştırmayı amaçladık.Bu çalışma, spinal anestezi altında ortopedik, ürolojik ve plastik cerrahi operasyonu geçirecek, ASA I ve II, 18-70 yaşları arasında değişen 80 hastada gerçekleştirildi. Gerekli monitorizasyonlar yapıldıktan sonra (EKG, KB, SpO2) hastalara lateral pozisyonda, L3-4 aralığından medain yaklaşımla spinal anestezi uygulandı. Beyin omurilik sıvısının serbest akışı gözlendikten sonra 10 mg (% 5' lik hiperbarik bupivakainden 2ml) bupivakain ve intratekal 25 µ fentanil ile spinal anestezi yapıldı. Duyusal blok T10 seviyesine ulaştığı zaman, tüm olgulara sedasyon amacıyla 1µgkg-1 deksmedetomidin yükleme dozu 10 dk içinde iv olarak verildi, idame ilaç infüzyon dozu, 1. Grupta BİS değerleri 60-80 arasında, 2.grupta RSS 3-4 olacak şekilde titre edildi. Operasyon boyunca da hemodinamik (KAH, KB) değişkenler, solunumla ilgili parametreler (SS), SpO2, sedasyon skorları (BİS, RSS), ilaç infüzyon dozları kaydedildi. Cerrahi bitimine 5 dk kala ilaç infüzyonu kesildi, cerrahi, anestezi süreleri ve toplam ilaç tüketimi kaydedildi. Postoperatif dönemde modifiye aldrete skorları (MAS) ve derlenmeden taburculuk süreleri kaydedildi.Deksmedetomidinle istenen sedasyon sağlandı. Yükleme dozu ile birlikte BİS değerlerinde düşme, RSS da artma gözlendi. Her iki grupta KAH, SKB, DKB, OKB tüm ölçüm zamanlarında kontrol değerlerine anlamlı derecede düşük izlendi. Hiçbir hastada solunum depresyonu izlenmedi. İki grup arasında gerekli sedasyonun sağlanması için verilen deksmedetomidin infüzyon dozlarında ve toplam tüketilen ilaç miktarı açısından istatiksel olarak anlamlı bir fark saptanmadı.Sonuç olarak, spinal anestezi uygulanan hastalarda deksmedetomidinin, hedeflenen düzeyde sedasyonu sağlarken belirgin solunum depresyonu yapmadıgını buna rağmen, KAH, KB da düşmeye sebep olduğunu, sedasyon derinliğinin BİS ile takip edilmesinin, tüketilen toplam ilaç tüketimi ve derlenme süresini değiştirmediğini saptadık.

In this study we aimed to investigate the BIS monitorization?s and RSS?s clinical practice effect on total drug consumption.This research was performed on ASA I-II, 80 patients whose ages were between 18-70 years old and who underwent orthopedic, urological and plastic surgery with spinal anesthesia.After standard monitoring (ECG, BP, SpO2,), spinal anesthesia was performed in lateral position with median approach at L3-4 interspace. Bupivacaine 10 mg ( 2 ml of 0.5% hyperbaric bupivacaine) with fentanyl 25 µ was injected after free flow of cerebro-spinal fluid. After sensory block was achieved at T10 level, loading dose of 1µgkg-1 iv dexmedetomidine infusion was given in 10 minutes. Dexmedetomidine infusion rate was altered to achieve BIS value between 60-80 in the first group and to achieve RSS value between 3-4 in the second group. During the operation, hemodynamic variabilities (HR, BP), respiratory parameters (RR), SpO2, sedation scores (BIS, RSS), and drug infusion doses were recorded. Drug infusion was ended 5 minute before the end of surgery. Duration of surgery and anesthesia, and total drug consumption were recorded. Modified aldrete scores (MAS) and discharge time from PACU were also recorded.The required sedation was achieved with dexmedetomidine. Decrease in BIS value and increase in RSS was observed after loading dose. In both of the groups HR, SBP, DBP and MBP were observed significantly less then control values (p < 0,05) in all measurement times. Respiratory depression was not observed on any patient. No statistically significant difference was determined between two groups for dexmedetomidine infusion dose and total drug consumption for sedation.In conclusion, dexmedetomidin provided target level sedation, did not cause respiratory depression, but decreased HR, and BP under spinal anesthesia and measuring the level of sedation with BIS did not affect total drug consumption and discharge time.