erken dönem medial gonartrozda yüksek tibial medial açık kama osteotomisinin radyolojik ve klinik sonuçlarının değerlendirilmesi

Abstract

Bu çalışmada medial gonartroz tedavisinde, medial açık kama osteotomilerinin endikasyonları, tekniği ve orta dönem sonuçları açısından değerlendirilip literatür ile kıyaslanmıştır. Kocaeli Üniversitesi Tıp Fakültesi'nde 2008-2012 yılları arasında 102 hastanın 108 dizine medial açık kama osteotomisi uygulanmıştır. Bu hastalardan 77 (80 diz) tanesine ameliyat sonrası dönemde ulaşılarak kontrol muayenesine çağrılmıştır. Çağrımıza yanıt vererek kontrole gelen 77 hastanın 80 dizi çalışma materyalimizi oluşturmaktadır. Ortalama takip süresi 35 aydır. Ameliyat öncesi 49,69 olan ortalama WOMAC skorunun son değerlendirmede 85,57'ye çıktığı bulunmuştur. Kontrole gelen hastaların sonuçlarında göre mekanik aks ortalama 1,9º, anatomik aks ortalama 7,31º valgus açısı elde edilmiştir. Medial açık kama osteotomisi uygulanan hastaların alt ekstremite aksı ve ağrı skor değerlendirmelerine göre hasta memnuniyetinin yüksek olduğu görülmüştür. Çalışma sonuçlarımıza göre ameliyat sırasında hasta yaşının ameliyat sonrası sonuçlara bir etkisi yoktur. Cinsiyet farkı gözeterek yapılan incelemede erkek hastaların ağrı skorlarının kadın hastalara göre daha başarılı bulunmuştur. Lateral korteks devamlılığı korunan hastalarımızda kullanılan tespit seçenekleri arasında anlamlı fark saptanmamıştır. Otolog greft kullanılması önerilerek, tibia kemik greft sonuçlarının iliak kemik greft sonuçlarına göre daha başarılı bulunmuştur. Sonuçları olumsuz etkileyen en önemli faktörler gonartroz evresinin ileri olması ve elde edilen valgus diziliminin değerinin korunamamasıdır. Valgus dizilimi korunan dizlerde başarılı sonuçlar yıllarca devam etmektedir.Sonuç olarak medial osteokompartmantal artrozu olan uygun endikasyondaki hastalarda yüksek tibial osteotomi uygulaması eklemi koruyucu, semptomları ve patolojinin ilerleyişini azaltmayı amaçlayan bir tedavi metodudur.

AIM: Open-wedge valgus high tibial osteotomy is a well-established procedure in the management of medial osteoarthritis of the knee. The aim of this study was to to evaluate the clinical results of patients with medial-compartment osteoarthritis of the knee and varus malalignment who underwent open-wedge high tibial osteotomy (HTO) with an internal plate fixator. MATERIAL-METHOD: This study included 77 patients (80 knees) mean 54,34 years (range:40-80) with a minimum nine months (mean 35, range: 9-54 months) follow-up who underwent open-wedge HTO for medial-compartment osteoarthritis of the knee. Knee function was assessed before surgery and after HTO by use of subjective WOMAC and VAS scores. RESULTS: A significant continuous increase in WOMAC score from 49.69 (range:36-78) points before surgery to 85.57 ( range: 65-99) points at 36 months after HTO was found (p < 0.001). The tibial bone varus angle was correlated significantly with greater improvement and better clinical outcome after HTO with the mean correction of the femorotibial angle of 6.95 degrees (p < 0.001). The overall complication encountered was mostly related to surgical causes; partially patellar tendon rupture, revision of the screw placement, and deep vein trombosis (DVT) in one patient for each during the follow-up period. CONCLUSION: Open wedge high tibial osteotomy is a successful choice of treatment for unicompartmental degenerative diseases with associated varus in active patients. Survival of the technique is comparable in our series and is associated with low pain scores, high satisfaction and high activity levels of the survivors