Sıçanlarda akustik travmaya bağlı gelişen ışitme kayıplarında sistemik metilprednizolon ve ıntratimpanik deksametazon tedavisinin etkinliğinin değerlendirilmesi

Abstract

Amaç: Çalışmamızda akustik travmaya bağlı işitme kaybı gelişen sıçanlarda, sistemik metilprednizolon ve intratimpanik (İT) deksametazonun odyolojik, histopatolojik ve elektron mikroskopik etkilerinin değerlendirilmesi amaçlandı.Gereç ve Yöntem: Tüm sıçanlara 1-10 kHz frekansında, 110 dB şiddetinde 8 saat boyunca kesintisiz, homojen karakterde gürültü verildi. Gürültü sonrası 1. gün Distorsiyon Ürünü Otoakustik Emisyon (DPOAE) ölçümü yapıldı. Akustik travma gelişen 31 adet erişkin dişi albino sıçan grup 1 (İT deksametazon, n=8), grup 2 (intraperitoneal metilprednizolon, n=11) ve grup 3 (kontrol, n=12) olmak üzere üç gruba randomize edildi. Birinci gruba 7 gün boyunca 0,8 mg/gün İT deksametazon, ikinci gruba 7 gün 1 mg/kg/gün intraperitoneal metilprednizolon uygulandı. Üçüncü gruba herhangi bir tedavi uygulanmadı. Yedinci ve 21. günde ölçümler tekrarlandı. Sıçanlar 21. günde sakrifiye edilerek kohleaları çıkartıldı ve immunhistokimyasal (kaspaz-3) ve elektron mikroskopik inceleme yapıldı.Bulgular: Tüm grupların 1. gün ölçümü ile 7 ve 21. gün ölçümleri ayrı ayrı karşılaştırıldı. İT deksametazon uygulanan grupta 5000 ile 6000 Hz frekanslarda istatistiksel anlamlı iyileşme gözlendi (p<0,05). Sistemik metilprednizolon grubunda ise 6000 ile 8000 Hz frekanslarda istatistiksel anlamlı iyileşme gözlendi (p<0,05). Kontrol grubunda ise 1. gün ile 7. ve 21. gün ölçümleri benzer olarak izlendi (p>0,05). Kaspaz-3 boyanması elde edilemedi. Elektron mikroskopide grup 1 ve grup 2'de grup 3'e göre stereosilya sayısı ve bütünlüğü kalitatif olarak daha fazla izlendi.Sonuç: İntratimpanik deksametazon ve sistemik metilprednizolon akustik travmaya bağlı işitme kaybı tedavisinde belirli frekanslarda etkilidir. Her iki metodun kombine kullanımı ek yarar sağlayabilir.

Aim: In our study, we aimed to evaluate the audiological, histopathological and electron microscopic effects of systemic methylprednisolone and intratympanic dexamethasone in rats with hearing loss due to acoustic trauma.Material and Methods: Animals were exposed to white noise at a frequency of 1-10 kHz and 110 dB SPL for 8 hours in a free environment. Distortion Product Otoakustik Emisyon (DPOAE) measurements were performed on the first day of the trial. Thirty-one adult female albino rats with acoustic trauma were randomized into three groups as group 1 (IT dexamethasone, n=8), group 2 (intraperitoneal metilprednizolon, n=11) and group 3 (control, n=12). In group 1, 0.8 mg/day IT dexamethasone and in group 2, 1 mg/kg/day intraperitoneal metilprednizolon were administerated during seven days. No treatment was given in group 3. DPOAE test were repeated on the 7th and 21th days. After animals were sacrifiated on the 21st day and their cohleas were excised, immunhistochemical (caspase-3) and electron microscopic examinations were performed. Results: Measurement of the first day to 7th and 21st days were compared in all groups separately. Statistical significant recovery was observed in the frequencies of 5000 - 6000 Hz (p<0.05) in group 1 (IT dexamethasone) and in the frequencies of 6000 - 8000 Hz (p<0.05) in group 2 (systemic methylprednisolone). The measurements in all frequencies between first, 7th and 21st days were similar in control group (p>0.05). No staining was obtained with caspase–3. Group 1 and 2 showed more stabil and a large number of stereocilia than group 3 in electron microscopic examination.Conclusion: Intratympanic dexamethasone and systemic methylprednisolone treatment is effective at certain frequencies in hearing loss acoustic trauma. The combined use of both methods can provide additional benefits.