Sıçan karın perforatör flep modelinde fondaparinux`un iskemi reperfüzyon hasarı ve flep yaşayabilirliği üzerine etkisi

Abstract

AMAÇ: Perforatör flepler, plastik cerrahi tarihinin geldiği önemli noktalardan birinitemsil etmektedir. İlk tanımlanan derin epigastrik arter perforatör flebi, meme rekonstrüksiyonundasık kullanılan fleplerden biridir. Cerrahi sırasında olası iskemi, flebinnekrozuyla sonuçlanmaktadır. Fondaparinux'un perforatör flep modelinde iskemireperfüzyon hasarı ve flep yaşayabilirliği üzerine etkilerini araştırmayı amaçladık.GEREÇ VE YÖNTEM: Çalışmamızda 28 adet dişi Wistar Albino sıçan kullanıldı.Sıçanlar A:kontrol (n=9), B:iskemi (n=9), C:iskemi + ilaç (n=10) olmak üzere 3 grubaayrıldı. Bütün gruplarda karında tek perforatör üzerinde superior epigasrik arterperforatör flebi kaldırıldı. A grubunda flep tekrar yerine sütüre edildi, B grubunda 4sa iskemi uygulandı, C grubunda ise 4 sa iskemi uygulandı, reperfüzyondan 30dkönce fondaparinux uygulandı. 24. saat serum MDA, MPO incelemesi ve flep inferiorundanbiyopsilerden histopatolojik inceleme yapıldı. 7. günde flep yaşayabilirliği,histopatolojik inceleme ve mikroanjiografi yapıldı.BULGULAR: A,B ve C gruplarında sırası ile flep canlı alanların tüm flep alanınaoranları ortalamaları %92,5; %50,1; %91,1 dir. İstatistiksel olarak bu değerlerarasında fark bulunmuştur. A, B, C ve D gruplarında MPO ve MDA ortalamalarısırasıyla 22,3ng/ml ve 4,5nmol/ml ; 31,1ng/ml ve 4,7nmol/ml ; 27,1ng/ml ve 4,5nmol/ml'dir. İstatistiksel olarak A,B ve C grupları arasında MPO ve MDA değerleriaçısından istatistiksel olarak anlamlı farklılık bulunmamıştır. Histopatolojik olarak,24. saatte A, B ve C grubu arasında PMNL infiltrasyonu açısından istatistiksel anlamlıfark izlenmiştir. 7. günde yapılan histopatolojik incelemede, gruplar arasındaödem, nekroz, bağ doku artımı ve PMNL açısından istatistiksel anlamlı fark izlenmiştir.!60SONUÇ: Sıçan epigastrik arter perforatör flebinde, iskemi sonrası fondaparinux verilmesiflep yaşayabilirliğini artırmıştır.!Anahtar Kelimeler: iskemi reperfüzyon hasarı, superior epigastrik arter perforatörflebi, fondaparinux

BACKGROUND: Perforator flaps represent one of the main milestones of plasticalsurgery. Deep epigastric artery perforator flap is one of the first introduced perforatorflap which is commonly used in breast reconstruction. During surgery, ischemiacommonly causes flap necrosis. In this study we aimed to investigate the effect offondaparinux on ischemia-reperfusion injury and flap viability in rat perforator flapmodel.MATERIALS AND METHODS:Twenty-eight female rats were enrolled in thestudy. These rats were divided to 3 groups; Group A(n=9): control group, GroupB(n=9):ischemia group, Group C(n=9):ischemia+drug group. In all groups, epigastricartery perforator flap were carried out based on a single perfarator. In group A,flap was sutured back to donor site. In group B ischemia was applied for 4 hours. Ingroup C after 4 hours of ischemia, fondaparinux was adminstrated before 30 minutesof reperfusion. In the 24th hour blood samples were obtained for MDA and MPO levelsand biopsy were obtained from flap's inferior site and histopathologic examinationand micro-angiography were applied.RESULTS: In groups A,B and C the percentage of viable flap area to whole flaparea were %92,5; %50,1; %91,1, respectively which was statistically significant. Ingroups A,B and C the levels of MPO and MDA levels were 22,3ng/ml ve 4,5nmol/ml; 31,1ng/ml and 4,7nmol/ml ; 27,1ng/ml ve 4,5nmol/ml respectively which was statisticallyinsignificant. In histopathological evaulation at 24 hours, PMNL infiltrationwas statistically significant between the groups A,B and C. At 7th day edema,necrosis, connective tissue and PMNL infiltration was statistically significant betweenthe groups.!62CONCLUSION: In rat epigastric artery perfarotor flap, fondaparinux treatment afterischemia increases flap viability.!!Key words: ischemia reperfusion injury, superior epigastric artery perforator flap,fondaparinux