Kocaeli Üniversitesi Tıp Fakültesi uzmanlık öğrencilerinin çocuk istismarı ve ihmali hakkında bilgi, tutum ve farkındalık düzeylerinin değerlendirilmesi ile eğitim ihtiyaçlarının belirlenmesi

Abstract

Çocuk istismarı ve ihmali hâlâ Türkiye'de ve dünyada önemli bir sorun olarak yer almaktadır. Araştırmamız, çocuk istismarı ve ihmali (ÇİVİ) olgularında önemli rol oynayan hekimlerin konuya ilişkin bilgi, yaklaşım ve deneyimlerini belirlemek amacı ile yapıldı. Bu tanımlayıcı tipteki araştırmaya Kocaeli Üniversitesi Tıp Fakültesi'nde uzmanlık eğitimi alan toplam 232 hekim katıldı. Verilerin toplanmasında; literatür bilgileri doğrultusunda araştırmacı tarafından geliştirilen hekimlerin tanıtıcı özelliklerinin de yer aldığı 78 soruluk bir anket kullanıldı. Veriler SPSS for Windows 23,0 paket programı kullanılarak nonparametrik testler uygulanarak değerlendirildi.Çalışmaya toplam 232 asistan hekim katılmıştır. 120 katılımcı kadın (%51,7), 112 katılımcı erkekti (%48,3). 177 katılımcı 30 yaşın altında (%76,3), 55 katılımcı 30 ve üzeri yaştaydı (%23,7). Çocuk istismarı ve ihmaline yönelik bilgi düzeyi kadınlarda istatistiksel olarak anlamlı olacak şekilde daha yüksek bulunmuştur. Çocuk istismarı ve ihmaline yönelik bilgi düzeyi `30 yaş altı` grubunda istatistiksel olarak anlamlı şekilde daha yüksek bulundu. Katılımcıların %50,4'ü öğrenimleri sırasında çocuk istismarı ve ihmali konusunda eğitim almış olup çocuk istismarı ve ihmalini tanılamadaki bilgi düzeyleri istatistiksel olarak anlamlı olacak şekilde, bu konuda eğitim almamış katılımcılara göre daha yüksek saptanmıştır. Yüzyirmibeş katılımcı (%53,9) çalıştıkları kurumda olası çocuk istismarı vakasında bildirim yapmak için standart bir prosedür olup olmadığını bilmemektedir. Katılımcıların %90,9'u imkân verilmesi halinde çocuk istismarı ve ihmali konusunda eğitim almak istediklerini belirtmiştir. Sonuç olarak; çalışmamızdaki bulguların ışığı altında hekimlerin çocuk istismarı ve ihmali konusunda yetersiz bilgi ve farkındalığa, yanlış tutum ve davranışlara sahip oldukları görülmektedir. Eğitimin çocuk istismarı ve ihmali konusunda hekimlerin bilgi düzeyini belirgin olarak artırdığı görülmektedir. Hekimlere öğrenimleri sırasında olduğu gibi mezuniyet sonrasında da verilecek eğitim ile bu konudaki bilgi ve duyarlılık düzeyleri artırılmalıdır.

Child abuse and neglect still continues to be a problem in Turkey and all over the world. The aim of this study was to determine the knowledge, experience and approach of the physicians who have an important role on cases with child abuse and neglect admitted at the hospital. A total of 232 physicians attending specialist training participated in this descriptive study in the Kocaeli University Faculty of Medicine. Data was collected by a questionnaire of 78 items prepared by the researcher including demographic data. The data were analysed with SPSS for Windows 23,0 program using nonparametric tests. A total of 232 assistant physician participated in the study. 120 participants (51.7%) were female and 112 participants (48,3%) were male. 177 participants (76.3%) were under the age of 30 and 55 participants (23.7%) were over 30 years old. Awareness about child abuse and neglect were significantly higher in female assistant physicians. The level of knowledge about child abuse and neglect is higher in the `under the age of 30 ` statistically significant. 50.4% of the participants were educated in child abuse and neglect during their education, and the level of knowledge in diagnosing child abuse and neglect was found to be statistically higher than the participants who were not educated in this field. 125 participants (53.9%) do not know about is there any a standard procedure for reporting in the case of possible child abuse at the institution. If an opportunity was provided 90,9% of the participants were willing to get education on child abuse and neglect. As a result according to the data we obtained it seems that the physians have insufficient knowledge and false attitudes on the subject of child abuse and neglect. Education is important for improving knowledge and attitudes. Therefore training on child abuse and neglect is necessary not only during medical education and should be a part of continuous medical education as well.