Nüks ve refrakter diffüz büyük B hücreli lenfoma hastalarının kurtarma tedavisine yanıtları ve sağkalımları

Abstract

Amaç: Bu çalışmada takip ve tedavi ettiğimiz tedaviye refrakter ve nüks etmiş DBBHL hastalarının kurtarma tedavisi sonrası ortanca sağkalım sürelerini incelemeyi, bunun yanında bulgularımızın mevcut literatür ile farkının olup olmadığını ve fark bulunursa, bunun olası sebeplerinin araştırılmasını hedefledik.Gereç ve Yöntem: Kocaeli ÜniversiteTıp Fakültesi hematoloji arşivinde 2007-2018 yılları arasında takip edilen DBBHL tanısı almış ilk kemoterapi sonrası refrakter ve nüks edip kurtarma tedavisi verilen 31 erkek 20 kadın toplam 51 hasta çalışmaya alınmıştır. Çalışma, geriye dönük inceleme yöntemi ile dosya taraması şeklinde yapılmıştır. Hastaların verilen kurtarma tedavilerine göre yanıtları karşılaştırılmış, bunun yanında genel sağkalım analizi yapılmıştır. Tedaviye yanıtsızlık, tedaviye kısmi yanıt, hastalığın ilerlemesi, tedavi sırasında ölüm ve tedavi sonrası nüks olay olarak kabul edilmiştir. Sağkalım analizi Kaplan Meiyer yöntemi ile hesaplanmıştır. Gruplar arasındaki sağkalım arasındaki farklar univariant analiz içinde long-rank testi kullanılarak yapılmıştır ve p değeri <0,05 istatistiksel olarak anlamlı kabul edilmiştir.Bulgular: Kadınların yaş ortalaması 54,1 yıl, erkekleri yaş ortalaması 58 yıl bulunmuştur. Hastalar kurtarma tedavilerine başlandıktan sonra en az 1 ay, en fazla 103 ay (ortanca 27,1 ay) izlenmişlerdir. Kurtarma tedavisi sonrasında hastaların %25,5'i yanıtsız, %11,8 i parsiyel yanıtlı, %56,9'unda tam yanıt alınmıştır. 3 hasta kurtarma tedavisi sırasında ölmüştür. Takip sonunda hastaların %60,8'i ölmüştür. Kurtarma tedavisi sonrası ortanca sağkalım 22,7 ay bulunmuştur. 2 yıllık ve 5 yıllık sağkalım sırasıyla %45 ve %36 saptanmıştır. Ortanca sağkalım değerlendirildiğinde düşük ve yüksek IPI skorlar arasında arasında belirgin istatistiksel anlamlılık tespit edilmiştir (p=0,028). LDH'ı normal olan hastaların ortanca sağkalımı yüksek (111,2 ay) olmasına rağmen sağkalım açısından istatistiksel olarak anlamlılık saptanmamıştır (p=0,057). Otolog kök hücre nakli olan hastaların kurtarma tedavisi sonrası ortanca sağkalım avantajı belirgin olarak yüksektir(p=0.005). Sonuç: Tanı anında IPI skoru, nüks LDH düzeyi DBBHL hastalarında kurtarma tedavisi yanıtını ve ortanca sağkalımı etkileyen parametreler olarak önemini korumaktadır. Kurtarma tedavisi sonrası otolog kök hücre nakli yapılması ortanca sağkalımı artırmaktadır. Kurtarma tedavisine başlarkan LDH yüksekliği ve yüksek IPI skoru olan hastalar iyi takip edilmelidir. Kurtarma tedavilerine yanıt alınan hastalar otolog kök hücre nakli merkezlerine yönlendirilmelidir.Anahtar Kelimeler: B Hücreli lenfoma, Kurtarma Kemoterapisi

Aim: In this study, we aimed to investigate the median survival time after salvage therapy of the patients with refractory and relapsed DLBCL and to investigate the possible causes of these findings, however we aimed to investigate if there is any difference between our findings and the current literature and to investigate the possible causes of this.Materials And Method: A total of 51 patients (31 males and 20 females) who underwent refractory and recurrent salvage therapy after the first chemotherapy in the hematology archive of the Kocaeli University Medical Faculty between 2007-2018 were included in the study. The study was carried out as a retrospective analysis method. The responses of the patients according to the given salvage treatments were compared and overall survival analysis was performed. These patients were classified as refractory to treatment, partial response to treatment, progression of disease, death during treatment and recurrence after treatment. Survival analysis was calculated by Kaplan Meier method. Overall survival Differences between the groups were calculated by using long-rank test in univariant analysis and p value <0.05 was considered statistically significant.Result: The mean age of the female patients was 54.1 years and the mean age of male patients was 58 years. Patients were followed from at least 1 months and up to 103 months (median 27.1 months) after initiation of salvage treatments. After the salvage treatment, 25.5% of the patients had no response, 11.8% had partial response and 56.9% had complete response. 3 patients died during salvage therapy. At the end of the follow-up, 60.8% of the patients died. The median survival was found to be 22.7 months after salvage treatment. The 2-year and 5-year survival rates were 45% and 36%, respectively. When the median survival was evaluated, significant statistical significance was found between the low and high IPI scores (p=0,028). Although the median survival of patients with normal level LDH was high (111.2 months), there was no statistical significance in terms of survival (p = 0.057). The median survival advantage of patients with autologous stem cell transplantation after salvage therapy is significantly higher (p = 0.005).Conclusion: At the time of diagnosis, the IPI score and serum LDH levels remain the most important parameters which are affecting the recovery response rates of salvage therapy and the median survival in DLBCL patients. Post-recovery autologus stem cell transplantation increases the median survival rates. Patients with high level of LDH and high IPI scores should be followed up more carefeully during the salvage chemotherapy. Patients who respond to salvage treatments should be referred to autologus stem cell transplantation centers.Key words: B-Cell Lymphoma, Salvage chemotherapy