Romatoid artritte hastalık aktivitesi ile tüberkülin deri testi sonuçlarının karşılaştırılması

Abstract

Romatoid artrit tedavi edilmediği takdirde sakatlıklara ve ciddi ekonomikkayba neden olan bir hastalıktır. Bazı hastalar hastalık gidişini modifiye ediciajanlarla başarılı bir şekilde tedavi edilirken , hastaların bir kısmında ise butedavilere yanıt alınmamaktadır. Biyolojik tedavilerin kullanıma girmesi buhastalar için bir umut ışığı olmuştur. Ancak bu ilaçların piyasaya çıkmasındansonra, hastalarda ciddi infeksiyonlarda ve tüberküloz sıklığında artış izlendi.Tüberküloz riskinin değerlendirilmesinde intradermal tüberkülin testinin önemlibir yeri bulunmaktadır. Ancak, gecikmiş tip deri duyarlılığı bozulabileceğidurumlarda test sonuçlarının çok dikkatli değerlendirilmesi gerekmektedir.Romatoid artrit hastalarında da hücresel immünitenin bozulduğu yönünde çoksayıda çalışma bulunmaktadır.Akdeniz Üniversitesi Tıp Fakültesi İç hastalıkları Ana Bilim DalıRomatoloji Polikliniğinde 15.4.2005 ile 10.06.2005 tarihleri arasında Polikliniğebaşvuran ve kayıtlarımızdan telefon numaralarına ulaşılan 37 hastanın DAS28 veHAQ skorları hesaplandı ve hastalara intradermal tüberkülin testi yapıldı. Aynızamanda sağlıklı popülasyonla romatoid artritli hastaların tüberkülin testsonuçlarını karşılaştırmak için 37 kişilik bir kontrol grubu çalışmaya dahil edildi.DAS 28 grupları kendi aralarında sürekli veriler halinde PPD sonuçlarıaçısından karşılaştırıldığında istatistiksel olarak anlamlı fark olmamakla birlikte(p=0,408), DAS 28 skorları arttıkça PPD değerlerinin düşme eğilimi gösterdiğiizlendi. Ayrıca, DAS 28 grupları kontrol grubu ile PPD skorları açısındankarşılaştırıldığında, DAS 28 skoru arttıkça PPD median değerlerinde düşmeolmasına rağmen kontrol grubu ile DAS 28 grupları arasında istatistiksel olarakanlamlı fark izlenmedi . Yine HAQ skorları ile PPD grupları karşılaştırıldığında<10mm PPD değerlerinde HAQ skorunun daha yüksek olduğu, ancak gruplararası farkın istatistiksel anlamlılığa ulaşmadığı izlendi (p=0,371).Sonuç olarak, bu çalışma romatoid artrit hastalarında hastalık aktivitesiarttıkça ve fonksiyonel kapasite bozuldukça kutanöz testlerde anerjininartabileceğine dair veriler taşımakla birlikte istatistiksel anlama ulaşılamamasınedeni ile bu konuda kesin bir sonuç vermemektedir.