Ortaöğretim dokuzuncu sınıf fen alanı öğretim programlarının öğretmen görüşlerine göre değerlendirilmesi

Abstract

Bu araştırma, 2008-2009 eğitim öğretim yılında uygulanmaya başlanan ortaöğretim 9. sınıf fen alanı öğretim programlarını öğretmen görüşlerine göre değerlendirmek amacıyla yapılmıştır. Araştırmanın evrenini, 2009-2010 öğretim yılında Eskişehir ili ortaöğretim okullarında görevli fizik, kimya ve biyoloji öğretmenleri oluşturmaktadır. Araştırma verileri iki bölümden oluşan ?Ortaöğretim 9. Sınıf Fen Alanı Öğretim Programlarını Değerlendirme Ölçeği? aracılığı ile toplanmıştır. Öğretmenlerin kişisel bilgileri sunulurken, frekans ve yüzde değerleri kullanılmıştır. Ölçeğin boyutları ile ilgili öğretmen görüşleri verilerinin yorumlanmasında aritmetik ortalama ve standart sapma, öğretmenlerin kişisel özellikleri ile programın boyutlarının karşılaştırılmasında iki kategoriye sahip olanlar için Bağımsız Grup T-Testi ve Mann-Whitney U Testi, üç ve daha fazla kategoriye sahip olanlar için Tek Yönlü Varyans Analizi (ANOVA) ve Kruskal-Wallis H Testi kullanılmıştır.Araştırmanın sonucunda, ortaöğretim dokuzuncu sınıf fen alanı öğretim programları ile ilgili olarak öğretmenlerin programlara kısmen olumlu baktıkları, programların kazanım, içerik, öğrenme öğretme süreci boyutlarına kısmen olumlu baktıkları, alternatif ölçme değerlendirme sürecine çok az olumlu baktıkları ve geleneksel ölçme değerlendirme sürecine ise çoğunlukla olumlu baktıkları sonucuna ulaşılmıştır. Bununla birlikte biyoloji öğretmenlerinin, kimya ve fizik öğretmenlerine göre programları daha olumlu buldukları görülmüştür. Ayrıca meslek lisesinde görevli öğretmenlerin dokuzuncu sınıf fen alanı öğretim programlarının alternatif ölçme değerlendirme süreci boyutuna ilişkin görüşlerinin genel lisede görevli öğretmenlerden daha olumlu olduğu bulunmuştur. Cinsiyet, kıdem, hizmet içi eğitime katılma durumu değişkenleri ile öğretmenlerin programlara yönelik görüşleri arasında anlamlı bir farklılık olmadığı sonucuna ulaşılmıştır. Bu sonuçlardan hareketle ortaöğretim fen alanı programlarının sürekli değerlendirilmesinin ve elde edilen dönütlerle programların verimliliğinin artırılması gerekliliği önerilmiştir. Ayrıca öğretmenlere yönelik programlarla ilgili verilen hizmet içi eğitimlerin niteliğini artıracak usullerin geliştirilmesi önerilmiştir.

The purpose of this study was to evaluate ninth grade science curriculums applied in 2008-2009 academic year in Turkish high schools, as perceived by teachers? views. The universe of study consists of physics, chemistry and biology high school teachers from Eskişehir during 2009?2010 academic year. Data were collected by using ?Scale of High School Science Curriculums Evaluation.? Teachers? responses to the first part of the scale were analyzed descriptively. The results were reported in values of frequency and percentage. Teachers? view about size of scale were analyzed by using mean and standard deviation, while comparing the differences between demographic characteristics of teachers and programme components in two cathegory, Independent Group T-Tests and Mann-Whitney U Tests were used. Comparing between three and more than three cathegory ANOVA and Kruskal-Wallis H Tests were used. The results of this study indicate that teachers? views about high school science curriculums, gains of curriculums, the content of curriculums, teaching and learning process were partly positive. Views about process of alternative measurement evaluation were barely positive. Teachers? views about conventional measurement and evaluation were generally positive. Also biology teachers approved the curriculums more than physics and chemical teachers. However teachers who work in vocational high school approved the alternative measurement evaluation of curriculums more than teachers who work general high schools. There was no significant difference between gender, experience, attandance of inservice training variables and teachers views about the curriculums. According to the results, high school science curriculums should be evaluated continuously and productivity of curriculums should be increased with to the feedback of evaluation. Besides, quality of inservice training with respect to the curriculums should be increased.