Ebeveynlerin sosyal sorun çözme yönelimi ile çocukların benlik algısı arasındaki ilişkinin incelenmesi

Abstract

Bu çalışmanın temel amacı, ebeveynlerin sosyal sorun yönelimi ile çocukların benlik algısı arasındaki ilişkiyi incelemektir. Betimsel araştırma türlerinden olan tarama modeli kullanılarak yapılan araştırmanın evrenini, 2011-2012 eğitim-öğretim yılında Antalya merkez ilçelerindeki anaokullarına devam eden 6 yaş çocukları ve ebeveynleri oluşturmaktadır. Araştırmanın örneklemine ise merkez ilçelerde bulunan dokuz bağımsız okulundan random örnekleme yöntemiyle seçilmiş 120 çocuk onların ebeveynleri (n=240) dahil edilmiştir.Araştırma verilerinin toplanmasında Kişisel Bilgi Formu, Sosyal Sorun Çözme Envanteri ve Demoulin Çocuklar İçin Benlik Algısı Testi kullanılmıştır. Verilerin analizinde, grupların test puanlarının ayrı ayrı karsılaştırılmasında tek faktörlü varyans analizi ve ilişkisiz -t testi kullanılmıştır.Araştırma sonucunda annelere göre babaların sorunlara duyuşsal olarak yöneldikleri saptanmıştır. Anne ve babaların sosyal sorun çözme becerilerinden tanı koyma, karar verme ve çözüm üretme alt boyut puanları arasında istatistiksel olarak anlamlı bir farkın olmadığı görülürken, seçenek boyutunda anlamlı bir farklılığın olduğu belirlenmiştir (p>.001).Annelerinin sosyal sorun çözme düzeyi arttıkça, çocukların öz yeterlilik ve benlik algısı düzeyini puanlarının düştüğü, babaların sorun çözme düzeyleri puanlarının çocukların benlik algısı puanları arasında bir farklılık yaratmadığı saptanmıştır.

The main aim of this study is to examine the relationship between the tendencies of parents towards problem solving and children?s sense of self. The scope of this study which was designed as a descriptive study were 6 year-old preschool students who are enrolling in the pre-schools in the central districts of Antalya in 2011-2012 academic year and their the parents. The sample of the present which study consisted of 120 randomly selected pre-school students and their parents (n=240) from nine pre-schools in the city center of Antalya.The data gathering instruments of this study are Demographic information forms, Social Problem Solving inventory and Demoulin?s sense of self test for children. In the analysis of the data, independent t-test and one way ANOVA is used to examine the relationship between the variables.The findings of the study revealed that in terms of social problem solving tendencies, fathers tend to show more affective behaviors than the mothers. It is found that there is not a significant difference in terms of the diagnosing, decision making and generating solutions for the social problem solving tendencies of the parents, however, there is a significant difference in terms of offering options (p>.001).The findings of the study also revealed that the more mothers able to solve problems the less students? sense of self and self-efficacy levels; whereas there is not any relationship between fathers? problem solving abilities and children?s sense of self levels.