Erzincan arıcılığının genel yapısı ve arıcılık faaliyetleri

Abstract

Bu çalışma, Erzincan ilinde arıcılığın sosyo-ekonomik yapısı, koloni yönetimindeki uygulamaları, hastalık ve zararlılarla mücadele yöntemleri, koloni kayıpları ve arıcılıkta yaşanan sorunların belirlenmesi amacıyla yapılmıştır. Araştırma materyalini Erzincan merkez ve 8 ilçesinde arıcılık yapan 504 arıcılık işletmesinden, örnek hacmi oransal örnekleme yöntemi ile % 95 güven düzeyinde ve % 10 güven aralığında populasyonu en iyi temsil edebilecek örnek sayısı olan ve toplam işletmeler içinden rastgele tabakalı örnekleme yöntemi ile seçilen 81 işletme oluşturmuştur. Araştırmanın veri kaynağını bu arıcılık işletmeleri ile yapılan anket verileri oluşturmuştur.Ankete katılan arıcıların %30'luk kısmının yaşlarının 46-55 yaşlarında ve % 43'lük kısmının ilkokul mezunu olduğu belirlenmiştir. Arıcıların % 80'ninin 10000-40000 TL arası bir gelire sahip olduğu, %42'sinin 20 yılı aşkın bir süredir arıcılıkla uğraştıkları, % 60'nın arıcılığı ikinci bir uğraş olarak yaptığı tespit edilmiştir. Arıcılıkla uğraşanların % 58'lik kısmının arıcılığa 1-10 kovanla başladığı belirlenmiştir. Koloni başına bal verimleri ortalama 11-20 kg arasında değiştiği, olarak belirlenmiştir. Arıcıların % 65'lik kısmının kovanlarını 5 yıldan önce yenilemediği, % 55'lik kısmının ana arılarını 2 yılda bir yenilediği görülmüştür. Arıcılıkla uğraşanların % 65'lik kısmının ilkbahar da şurup kullandığı ve % 60'lık kısmının kek kullandığı tespit edilmiştir. Arıcıların istekleri arasında 1. Sırada destek miktarlarının arttırılması alırken, sorunları arasında, örgütlü bir yapıdan uzak ve balın değerinde pazarlanamaması öne çıkanlar olarak belirlenmiştir. Sonuç olarak, arıcıların bilgilerinin yetersiz olduğu, bununda üretim miktarını olumsuz etkilediği, pazarlamada ciddi sıkıntılar yaşadıkları ve desteklerin yetersiz olduğu tespit edilmiştir. Arıcılığı özendirici tedbirler alınmalı teşvik ve krediler cazip hale getirilip pazarlama kanalları daha verimli hale getirilmelidir. Anahtar Kelimeler: Arıcılık, Sosyo-Ekonomik Yapı, Teknik Sorunlar, Erzincan

This study was conducted to determine the socio-economic structure of the beekeeping, administrations in colony management, procedures of struggling with diseases and insects, loss of colonies and problems in beekeeping in Erzincan.Study population was represented by 81 beekeeping businesses selected by random stratification from a total of 504 beekeeping corporations located in the centre and eight districts of Erzincan province. The sample size was calculated by taking proportional sampling method with 95% confidence level and population confidence interval of 10% into consideration. A question naire was applied to the participants in order to collected data about beekeeping. Of the beekeepers who participated in the study by responding the questionnaire, 30% were at the ages ranging from 46 to 55 and 43% were primary school graduates. It was determined that 80% of the participants had a yearly income between 10000 and 40000 TL, 42% were dealing with beekeeping since more than 20 years and 60% were doing beekeeping as an additional work. In the analyses of the question naire data, it was also found out that 58% of the beekeepers started beekeeping business with beehives ranging from 1 to 10. Honey returnper a colony was determined to vary between 11 and 20 kilograms. 65% of the beekeepers did not replace their beehives before 5 years, whereas 55% replaced their bees in every 2 years. In the spring, it was determined that 65% of the participants used syrup on the other hand 60% used cakes. While increases in support amounts took the first place among the demands of beekeepers, marketing the honey below its worth and disorganized structure of beekeeping profession took place at the top among the complaints of the participants. In conclusionit was established that the beekeepers were not well educated and thus the production amount was affected badly. Also beekeepers had serious problems on marketing and the amount of supports was not found at acceptable levels. Therefore, new measures should be taken to encourage beekeeping in addition to making loans more attractable and marketing channels more efficient.KeyWords :Beekeeping, Socio-Economic Structure, Technical Problems, Erzincan