Farklı spor branşlarındaki üniversite öğrencilerinin dikkat düzeylerinin karşılaştırılması

Abstract

Bu çalışmada; Farklı branşlardaki üniversite öğrencilerinin dikkat düzeyleri ölçülerek farklı spor branşlarındaki sporcular ile sedanterler arasındaki ilişkilerin şiddeti, yönü ve sporun dikkat üzerine etkisi ortaya çıkarılmak istenmiştir. Araştırma, sporcu ve sedanterlerin dikkat düzeyleri, cinsiyet, açık ve kapalı alanlar, raket ve salon sporları ile savunma ve diğer spor branşları açısından karşılaştırmak temel hipotezi ile dizayn edilmiştir. Araştırmanın evrenini Fırat Üniversitesi 2016-2017 eğitim öğretim yılında okuyan ve 17-28 yaş aralığında 16 branşta (Atletizm, Basketbol, Voleybol, Futbol, Futsal, Masa Tenisi, Tenis, Badminton, Boks, Güreş, Taekwondo, Hentbol, KickBoks, Halk Oyunları, Karete, Atıcılık) sportif faaliyette aktif olan 942 öğrenci oluşturmaktadır. Çalışmanın örneklemini ise 942 öğrenci arasından basit tesadüfi örneklem yöntemiyle seçilen 342 öğrenci (273 aktif yapan öğrenci ve 69 spor yapmayan (sedanter)) oluşturmaktadır. Çalışmaya katılan öğrencilerin dikkat düzeylerini ölçmek için d2 dikkat testi kullanılmış ve elde edilen veriler SPSS 22 istatistik paket programı yardımıyla ki-kare testi, bağımsız gruplar t-testi ve tek yönlü varyans analizi (ANOVA) ile analiz edilip değerlendirilmiştir.Araştırmada; Açık alanda yapılan spor branşları ile kapalı alanda yapılan spor branşları karşılaştırıldığında, kapalı alanda spor yapan öğrencilerin dikkat becerileri daha iyi olduğu gözlenmiştir (Kapalı TN-E%79.52, Açık TN-E%69.84). Aynı zamanda bireysel spor yapan ve takım sporu altında çalışmaya katılan öğrenciler karşılaştırıldığında bireysel sporcuların daha iyi olduğu tespit edilmiştir. (Bireysel TN-E%80.10, Takım TN-E%74.57) Ayrıca raket ve savunma sporcularının karşılaştırılmasında raket sporcularının daha başarılı olduğu söylenebilir (Raket TN-E%86.14, Savunma TN-E%80,53). Sedanterlerin (TN-E%74.88) ise genel olarak düşük çıkmıştır. Elde edilen bulgular sonucunda sporun dikkat üzerine olumlu etkisi olduğu söylenebilir.

In this study, it was desired to put forward that the severity and direction of relationship between athlete and sedentary university students who do different sport branches and the effect of sports, by measuring the attention levels. The study was designed with the basic hypothesis to compare the attentiveness levels of athletes and sedentary in terms of gender, indoor and outdoor areas, racket and hall sports, defense and other sports branches.The population of the research is composed of 942 students who study in Firat University 2016-2017 academic year and are active in sport activities in 16 branches (Athletics, Basketball, Volleyball, Soccer, Futsal, Table Tennis, Tennis, Badminton, Boxing, Wrestling, Taekwondo, Handball, Kickboxing, Folk Dance, Karate, and Shooting) between the ages of 17-28. The sample of the study consisted of 342 students selected by simple random sample method among 942 students (273 active students and 69 sedentary students). The d2 attention test was used to measure the attention levels of the students participating in the study and the obtained data were analyzed and evaluated by chi-square test, independent groups t-test and one-way analysis of variance (ANOVA) with the help of SPSS 22 statistical package program.In the study; it was observed that the students who play sports in the indoor are better than those who do sports in the outdoor areas (Outdoor TN-E 79.52%, Indoor TN-E 69.84%). At the same time, individual athletes were found to be better when compared to those who did individual sports and participated in team sports (Individual TN-E%80.10, Team TN-E%74.57). It can also be said that the racket athletes are more successful in comparing the racket and defense athletes (Racket TN-E%86.14, Defense TN-E%80,53). Sedentary (TN-E 74.88%) were generally low. As a result of the obtained findings, it can be said that the sport has a positive effect on attention.