Tavşanlarda deneysel olarak oluşturulan nervus radialis ve nervus ulnarisin hasarının akupunktur ile tedavisi ve iyileşmesinin elektromiyografik, patolojik ve biyokimyasal yönden değerlendirilmesi

Abstract

Perifer sinir hasarları veteriner hekimlikte önemli yer tutan problemler arasındadır. Çoğunlukla kedi ve köpek gibi pet hayvanlarında sıklıkla karşılaşılan perifer sinir hasarları operatif ve medikal birçok tedavi yöntemi kullanılarak tedavi edilmeye çalışılmaktadır. Son yıllarda başta beşeri hekimlik olmak üzere veteriner hekimlikte de perifer sinir hasarlarında çok sayıda alternatif tedavi yöntemi kullanılmaktadır. Bu tedavi yöntemlerinden biride elektroakupunkturdur.Elektroakupunktur uygulamaları, perifer sinir hasarlarının tedavisinde kullanılan operatif ve medikal sağaltıma ek olarak destekleyici amaçla kullanılmaktadır. Yapılan bu çalışmada akupunktur, tavşanların radial ve ulnar sinirlerindeki hasarı tedavi etmek amacıyla kullanılmıştır.Çalışmada elektroakupunkturun erken ve geç dönem radial ve ulnar sinir hasarlarındaki etkinliği klinik, elektromiyografik, biyokimyasal, immuno histo kimyasal ve histopatolojik yönlerden değerlendirildi. Çalışmada toplam 28 adet Yeni Zelanda ırkı tavşan kullanıldı. Tavşanlar; akut sinir hasarlı deney grubu (ASH), kronik sinir hasarlı deney grubu (KSH), pozitif kontrol grubu (PK) ve negatif kontrol grubu (NK) olmak üzere dört gruba ayrıldı. ASH, KSH ve PK grubundaki tavşanlarda radial ve ulnar sinirler üzerinde hasar oluşturmak için; tavşanlara 5 mg/kg dozda ksilazin hidroklorür ve 35 mg/kg dozda ketamin hidroklorür ile anestezi yapıldı. Traş ve dezenfeksiyon işlemi yapıldıktan sonra rutin cerrahi işlemlerle operasyon bölgesi açıldı. Pleksus brachialisin n. radialis ve n. ulnaris olarak dallandığı yerin 1cm distalinden hemostatik klemp yardımıyla sinirler 60 saniyelik basınca maruz bırakıldı. NK grubundaki tavşanların sinirlerinde ise hasar oluşturulmadı. ASH, KSH ve NK grubundaki tavşanların LI-4, LI-10, LR-3 ve ST-36 elektroakupunktur noktaları kullanılarak gün aşırı olmak üzere toplam 15 seans elektroakupunktur uygulaması yapıldı. PK grubundaki tavşanlara ise elektro akupunktur uygulaması yapılmadı. Tedavi süresi boyunca yapılan klinik muayeneler ve elektromiyografik değerlendirmeler sonucunda ASH grubundaki tavşanların KSH grubundaki tavşanlara göre daha fazla iyileşme gösterdikleri tespit edildi. Aynı zamanda KSH grubundaki tavşanlarda da PK grubundaki tavşanlara göre olumlu yönde sonuçlar alındı. Çalışmanın sonunda tavşanlara anestezi altında dekapitasyon işlemi uygulandı. Radial ve ulnar sinir dokuları histopatolojik, immunohistokimyasal ve biyokimyasal yönden değerlendirildi. Histopatolojik yönden yapılan incelemelerde, ASH ve KSH gruplarındaki tavşanların radial ve ulnar sinirlerinde dejeneratif odakların PK grubundakilere göre daha az olduğu saptandı. İmmunohistokimyasal yönden yapılan incelemelerde, ASH ve KSH grubundaki tavşanların radial ve ulnar sinir dokularında sinir büyüme faktörü (NGF) ve S100 immunreaktivitesinin PK grubundakilere göre daha fazla olduğu saptandı. Yine yapılan biyokimyasal incelemeler sonucunda ASH ve KSH grubundaki tavşanların radial ve ulnar sinirlerinde tespit edilen antioksidan düzeylerinin NK grubundakilerle istatistiksel yönden anlamlı bir farkı olmamasına rağmen, PK grubundakilerle istatistiksel yönden anlamlı bir fark oluştuğu tespit edildi. Sonuç olarak elektroakupunkturun hem akut hem de kronik sinir hasarlarında etkili bir tedavi metodu olduğunun saptanmasının yanı sıra, akut vakalarda kronik vakalara göre daha etkili olduğu tespit edildi. Bu etkinlik gerek klinik ve elektromiyografik değerlendirmelerle, gerekse patolojik ve biyokimyasal değerlendirmelerle doğrulandı.

Peripheral nerve injuries are among the most important problems in veterinary medicine. Peripheral nerve injuries that are frequently encountered in pet animals, mostly cats and dogs, are tried to be treated using many operative and medical treatment methods. In recent years, a number of alternative treatment methods have been used in peripheral nerve damage in veterinary medicine, like in human medicine. One of these treatment methods is electroacupuncture.Electroacupuncture applications are used for supportive purposes in addition to operative and medical treatment used in the treatment of peripheral nerve injuries. In this study, acupuncture was used to treat the damage of radial and ulnar nerves of rabbits.In our study, the effect of electroacupuncture on early and late radial and ulnar nerve damage has been evaluated in terms of clinical, electromyographic, biochemical, immunohistochemical and histopathological aspects. A total of 28 New Zealand species rabbits were used in the study. The rabbits were divided into four groups as acute nerve injury test group (ANI),chronic nerve injury test group (CNI),positive control group (PC) and negative control group (NC). In ANI, CNI and PC rabbits, to create damage on the radial and ulnar nerves; rabbits were anesthetized with xylazine hydrochloride at a dose of 5 mg / kg and ketamine hydrochloride at a dose of 35 mg / kg. After shaving and disinfection, the operation area was opened with routine surgical procedures. With the help of hemostatic clamps, the nerves were subjected to 60 seconds of pressure at 1 cm distal where plexus brachialis branched as n. radialis and n. ulnaris . No damage was caused to the nerves of rabbits in the NC group. A total of 15 sessions of electroacupuncture were performed for the rabbits in the ANI, CNI and NC groups using the LI-4, LI-10, LR-3 and ST-36 electroacupuncture points. The rabbits in the PC group were not treated with electroacupuncture. As a result of clinical examinations and electromyographic evaluations made during the treatment period, rabbits in ANI group showed more improvement than rabbits in CNI group. In addition, positive results were obtained in rabbits in CNI group compared to rabbits in PC group. At the end of the study, rabbits underwent decapitation under anesthesia. Radial and ulnar nerve tissues were evaluated histopathologically, immunohistochemically and biochemically. In histopathological studies, degenerative foci in the radial and ulnar nerves of rabbits in ANI and CNI groups were found to be less than those in the PC group. In immunohistochemical studies, nerve growth factor (NGF) and S100 immunoreactivity were higher in radial and ulnar nerve tissues of rabbits in ANI and CNI group than in PC group. Again, as a result of the biochemical investigations, the antioxidant levels in the radial and ulnar nerves of the rabbits in the ANI and CNI group were not statistically significantly different from those in the NK group, but there was a statistically significant difference with those in the PC group. As a result of this study, it has been determined that electroacupuncture is an effective treatment method for both acute and chronic nerve injuries; it has also been found that it is more effective in acute cases compared to chronic cases. This effectiveness has been confirmed by clinical and electromyographic evaluations as well as by pathological and biochemical evaluations.