Eskişehir bölgesinde çocukluk çağı zehirlenmelerinin retrospektif değerlendirilmesi

Abstract

57 ÖZET Çalışmamızda Osmangazi Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Acil Polikliniğine 01.01.1999-31.12.2001 tarihleri arasındaki üç yıllık dönemde başvuran 9 ay ile 18 yaşları arasındaki (7,8 ± 3,4 yıl) 323 zehirlenme olgusunun epidemiyolojik ve klinik özellikleri retrospektif olarak değerlendirildi. Zehirlenme olgularının Çocuk Acil Polikliniğine başvuran tüm pediatrik acil başvurularına oranı %1,8 idi. Olguların %52,9'u kız, %47,1'i erkek (Kız/Erkek: 1,12/1); %48,9'u 13 ay-4 yaş grubunda, %24,1'i ise 12-17 yaş grubunda idi. Zehirlenmelerin 13 ay-4 yaş grubunda erkeklerde, 12-17 yaş grubunda ise kızlarda daha fazla olduğu saptandı. Zehirlenmelerin en fazla ilkbahar ve yaz aylarında oluştuğu görüldü. Zehirlenme olgularının %85,8'i kaza sonucu, %13,9'u intihar amacıyla, %0,3'ü ise iatrojenik olarak meydana gelmişti. İntihar olgularının tümü 12-17 yaş grubunda idi. Olguların %87,7'sinin ilk altı saat içinde hastaneye başvurdukları saptandı. En sık zehirlenme etkenleri sırasıyla ilaçlar (%45,2), kostik/korozif maddeler (%16,7), insektisit ve pestisitler (%11,5), CO (%8,7), besinler (%5,6) ve hidrokarbonlar (%5,6) idi. İlaçlardan en sık analjezik ve antipiretikler, antidepresanlar, sedatif-hipnotik-anksiyolitiklerin alımı söz konusu idi. En sık saptanan bulgular sıklık sırasına göre bulantı ve kusma, dalgınlık, ağız mukozasında hiperemi, baş ağrısı, huzursuzluk ve koma idi. Zehirlenmelerdeki ölüm oranı %0,6 idi. Çalışmamızın, bölgemizde görülen çocukluk çağı zehirlenmelerinin epidemiyolojik ve klinik özelliklerini göstermesi nedeniyle, zehirlenmenin önlenmesi açısından yol gösterici olacağı kanısındayız.