Kronik atriyum fibrilasyonlu hastalarda elektriki kardiyoversiyon sonrası sol ventrikül fonksiyonlarının doku doppler yöntemi ile incelenmesi

Abstract

ÖZET AF, atriyal ve ventriküler erken vurulardan sonra en sık karşılaşılan kalp ritim bozukluğudur. 22 yaşın üzerindeki erişkinlerde % 0.4-2 oranında görülür ve 60 yaşın üzerinde prevalansı % 4-6'ya kadar yükselerek 80-89 yaşlarında % 8.8'e ulaşır. AF, kalpte oluşturduğu hemodinamik değişiklikler, tromboembolik olaylara sebep olması ve mortaliteyi etkilemesi açısından önemli bir aritmidir. En ideal tedavi şekli SR sağlanmasıdır. AF'da KV sonrası kardiyak fonksiyonlardaki erken düzelmenin mekanizması halen tam olarak bilinmemektedir. Biz çalışmamızda, kronik AF'lu hastalara uygulanan KV işlemi sonrası oluşan hemodinamik düzelmeyi, son yıllarda Kardiyoloji'de birçok konuda güvenle kullanım alanı bulan, SV miyokardının sistolik ve diastolik fonksiyonlarını birtakım fizyolojik değişkenlerden etkilenmeden kantitatif olarak olarak ölçebilen DDG yöntemi ile değerlendirmeyi ve bazı tartışmalı konulara açıklık getirmeyi amaçladık. TÖE ile SA ve SAA'de trombüs varlığı ekarte edilen 46 hastaya eksternal KV uygulandı. SR sağlanamayan 12 hastanın 8' ine internal KV uygulandı. KV sonrası 1. gün SR'de olan 38 hasta çalışmamıza dahil edildi. Tüm hastaların KV öncesi, ertesi gün ve en az bir ay sonrası rutin ekokardiyografık ölçümleri alındı. İlaveten aynı zamanda her iki mitral anulus DDG parametrelerine bakıldı. Bir hastada transfüzyon gerektirmeyen gastrointestinal kanama dışında, diğer hastalarda KV işlemi sırasında ve sonraki bir aylık takipte hiçbir komplikasyon görülmedi. Tüm hastalar TÖE, eksternal KV ve internal KV işlemlerini iyi tolere ettiler. KV sonrası alınan ölçümlerde, SR'de kalan hastaların; ortalama kalp hızında, SAÇ ve SV SİÇ'da azalma, SV EF'nda artma görüldü. DDG ile mitral anuluslardan alınan sistolik miyokardiyal hızlarda (SM) KV öncesi ve sonrası hiçbir değişiklik gözlenmedi. KV sonrası mitral A ve DDG ile anuler Am dalgaları tüm hastalarda gösterildi. Bir ay sonraki ölçümlerde her iki parametreninde belirgin arttığı saptandı. Sonuçta, KV sonrası SV sistolik fonksiyonlarında belirgin düzelme olduğu ve bu düzelmenin miyokardın intrinsik inotropik değişiklerinden bağımsız olduğu düşünüldü. SV fonksiyonlarındaki düzelme, kalp hızında azalma, siklus sürelerinin uzaması ve düzenli olması, kısa siklusların elimine edilmesi, mekanik atriyal fonksiyonların geri gelmesi ve sonuçta SV doluşunun artması ile açıklanabilir. Sistolik fonksiyonlardaki iyileşmenin daha belirgin olduğu grup, KV sonrası kalp hızında azalmanın fazla olduğu vakalardı. Mitral Doppler ve DDG ile mitral anuluslardan alınan ölçümler sonunda, KV sonrası diyastolik fonksiyonlarda değişiklik olmadığı sonucuna varıldı. 56