Yenidoğan yoğun bakım ünitesinde izlenen bebeklerin annelerinde stres oluşturan faktörler; stresle başa çıkmada birinci basamağın rolünün belirlenmesi

Abstract

Toplumumuz için yenidoğan yoğun bakım ünitelerinde (YYBÜ) takip edilen bebeklerin annelerinde stres faktörlerini belirlemek, annelerin sağlık personelinden beklentilerini ve bilgi alışverişinin yeterliliği, annelerin yaşadığı stresin derecesi uygun bir ölçek ile ölçülerek, bu stresi azaltan ve arttıran faktörleri saptamak, stresle başa çıkmada birinci basamağın rolünü ortaya koyabilmek amaçlandı. YYBÜ'de bebekleri izlenen 78 anne ile doğum sonrası üçüncü gün ve sonrasında görüşülerek, demografik bilgileri, prenatal, natal ve postnatal öyküleri alındı, annelere durumluk-sürekli kaygı envanteri ile genel sağlık anketi uygulandı. Annelerin sezaryen olma yüzdelerinin çalışmamızda yüksek olduğu, düşük gelir seviyesine rağmen gebelik takiplerinde özel muayenehaneye başvurma sıklıklarının fazla olduğu, düşük sosyoekonomik düzeydeki annelerin daha çok oranda preterm bebeklerinin olduğu belirlendi. Annelerin kaygı düzeyinin bebeklerinin klinik tanıları ve doğum ağırlıkları ile arttığı, eğitim düzeyi ile paralellik gösterdiği, gelir seviyesi ile arasında ilişkinin olmadığı, bebeklerini daha sık görmenin ve temas etmenin kaygıyı arttırdığı, yoğun bakımdaki aletlerin ve diğer bebeklerin görünümün kaygı ile ilişkili olmadığı saptandı. Bebeklerini hastaneye gelerek gören annelerin kaygılarının daha yüksek olduğu, annelerin bebekleri hakkında doktordan daha yeterli bilgi aldıkları saptandı. Sonuç olarak; Türkiye'deki sağlık koşulları göz önüne alındığında; yüksek riskli bebeklerin taburculuk sonrasında takiplerinin planlanmasında, annelerde doğum sonrasında anksiyete gibi akut ruhsal problemlerin sıklığının artması nedeniyle biyopsikososyal yönden değerlendirilip, oluşabilecek psikolojik bozuklukların gözden kaçırılmaması birinci basamak hekimi olan aile hekimlerinin üzerine düşen görevler olduğunu düşünmekteyiz.

In our study; we aimed to learn the mothers? stress whom babies in neonatal intensive care unit (NICU). Also mothers?expectations from medical workers and the information that medical workers give is enough or not and learn degree of mothers? stress and measure it with appropriate scalas and evaluate, how the family practice and medical workers can help them with cope stress for in our socity. We met with 78 mothers whom babies in NICU 3 days later after delivery. We asked them their personality information and the history of maternity, birth and after birth period of time. We wanted to apply them the state-trait anksiety scala and the general health questionnaire. In our study; the percent of the cesarean- section rate is higher, the mothers in lower income got more preterm babies and refer to go to doctor?s office at high percentage. The mothers? anxiety increased with diagnosis and birth weigth, there was no relation with the anxiety and mothers? level of income, there was relation with the mothers? education level, mothers? anxiety increased with touch their infant and see them. The mothers, who came from distance, anxiety level was higher. Conclusions; in Türkiye; after the birth, of a high risk infant; mothers and babies follow-up plan be coordinated and because of increased frequency of mothers? anxiety and acute mental disorders, family practice should follow the families at close range this period of time.