Klinik örneklerden soyutlanan anaerop bakterilerin tanımlanması ve E-test yöntemi ile antibiyotik duyarlılıklarının belirlenmesi

Abstract

Ocak 2007-Mart 2008 tarihleri arasında Eskisehir Osmangazi Üniversitesi Hastanesi Klinik Mikrobiyoloji Laboratuvarında soyutlanan anaerop bakterileri türleri ve antibiyotik duyarlılıkları analiz edilmiştir. Toplam 241 klinik örnekten 54 adet anaerop izolat soyutlandı. Klinik örneklerin çoğunu kan (%39.4) ve apse örnekleri (%28.6) oluşturmakta idi. Örneklerin 31'inde (%12.9) anaeroplar, 74'ünde (%30.7) yalnız aeroplar, 17'sinde (%7) anaerop ve aeroplar karışık olarak soyutlandı. Başlıca aerop ve fakültatif anaerop izolatlar Enterobacteriaceae (%39.1) ve stafilokok türleri (%25.7) idi. En yüksek oranda anaerop üremesi Fournier gangreni (4/4), apse (14/69, %20.2) ve yara yeri (4/22, %18.1) örnekleri arasında gözlendi. Anaeroplardan en çok Bacteroides fragilis grup (%25.9), Porphyromonas spp. (%18.5) ve Peptostreptococcus spp. (%18.5) izole edildi. B. fragilis grup izolatların %78.5'inde (11/14) ß-laktamaz üretimi saptandı. Tikarsilin/klavulonat, sefoksitin, imipenem, klindamisin, metronidazol, linezolid ve tigesiklinin minimal inhibitör konsantrasyonları (MİK) E test ile belirlendi. Tikarsilin/klavulonat ve linezolid tüm anaerop izolatlara karşı etkin bulundu. Klindamisin daha düşük etkinliğe sahip olup izolatların (18/51) %35.2'i dirençli idi. Klindamisine direnç en fazla B. fragilis grup izolatlar arasında saptandı (%57.1). Sefoksitine direnç düşük oranda bulundu (%7.8). İmipenem ve tigesiklin tüm aneroplara karşı etkin olup sadece bir B. fragilis izolatı imipeneme ve bir fragilis dışı Bacteroides izolatı ise tigesikline direnç göstermekte idi. Anaerop izolatların (12/51) %23.5'i metronidazole dirençli idi. Metronidazol direnci B. fragilis grup izolatların 2/14'ünde, Peptostreptococcus izolatlarının ise 5/10'unda tespit edildi.Anahtar Kelimeler: Anaerop bakteri, Bacteroides, direnç

The species and antimicrobial susceptibility of anaerobe bacteria isolated at the Clinical Microbiology Laboratory of Eskisehir Osmangazi University Hospital between January 2007 and March 2008 were analysed. A total of 54 anaerobic isolates were recovered from the 241 clinical specimens. Most common clinical specimens were blood (39.4%) and abscess (28.6%). Anaerobes were recovered in 31 specimens (12.9%), aerobes only were isolated in 74 (30.7%) and mixed aerobes and anaerobes were recovered in 17 (7%). The predominant aerobic and facultative isolates were Enterobacteriaceae (39.1%) and Staphylococcus species (25.7%). The highest rate of anaerobic growth observed among Fournier's gangrenes (4/4), abscesses (14/69, 20.2%) and wounds (4/22, 18.1 %). The most commonly identified anaerobe was Bacteroides fragilis group (25.9%), followed by Porphyromonas spp. (18.5%) and Peptostreptococcus spp. (18.5%). ß-lactamase production was detected in (11/14) 78.5 % of the B. fragilis group isolates. Minimal inhibitory concentrations (MICs) of ticarcillin/clavulonat, cefoxitin, imipenem, clindamycin, metronidazole, linezolid and tigecycline were determined by Etest. Ticarcillin/clavulonat and linezolid were active against all of the anaerobic isolates. Clindamycin was less active, (18/51) 35.2 % of isolates were resistant. Resistance to clindamycin was most frequent among B. fragilis group isolates (57.1%). The rate of resistance to cefoxitin was low (7.8%). Imipenem and tigecycline showed good activity against all isolates, with only one B. fragilis and one non- fragilis Bacteroides strain, respectively, showing resistance. Regarding metronidazole, in total (12/51) 23.5% were resistant. Resistance to metronidazole was detected for 2/14 strains of the B. fragilis group and 5/10 strains of Peptostreptococcus.Keywords: Anaerobic bacteria, Bacteroides, resistant