Dressler sendromu girişim çağında azaldı mı?

Abstract

Bu çalışma, ST elevasyonlu MI ile başvuranhastalarda yapılmıştır. İlk bir haftada ölenler çalışmadan çıkarılınca , 161 hastadantoplam 144 olgu (116 erkek, 28 kadın, yaş ortalaması 58,9±13) çalışmaya alınmıştır.Bu hastalar gelişlerindeki klinik tablo değerlendirilerek tedavi stratejileridüzenlenmiştir. Erken evrede gelenler seçilen reperfüzyon tedavisinden sonra ( PCI,Litik veya Litik+PCI) reperfüzyonun başarısı açısından gözlemlenmişlerdir. Bunagöre hastalar reperfüzyon sağlananlar ve sağlanamayanlar olarak iki grubaayrılmıştır. Hastalar Dressler sendromu belirtileri açısından bilgilendirilmiş vesemptomların gözlenmesi halinde kliniğimize ulaşabilmeleri için imkan yaratılmıştır.Tüm olgular 15.gün, 1.ay ve 3.ay olarak belirli periyodlarda Dressler sendromuaçısından kontrol edilmiştir. Bu yönde semptomlar tarifleyen hastalar yakındanincelenmiştir. Reperfüzyon sağlanamayan gruptaki bir hastada MI'dan 8 gün sonra veVT nedeniyle yapılan elektriki kardiyoversiyondan 1 gün sonra frotman, subfebrilateş, perikardiyal mayi ve eritrosit sedimentasyon hızında artış saptanması üzerineyakın takibe alındı. Hastada başka bir enfeksiyon odağı saptanmadı ancak elektrikikardiyoversiyon sonrasında ve MI'dan çok kısa bir süre sonra bulguların ortayaçıkması dolayısı ile muhtemel postkardiyak injuri veya şüpheli Dressler sendromuolarak kabul edildi. Sonuç olarak olgu sayısının az olmasına rağmen bu hastaDressler sendromu kabul edilse bile hastalığın reperfüzyon sağlanamayan gruptakiinsidansı %2,10 , tüm hastalardaki insidansı ise %0,83 saptandığından Dresslersendromunun gerçek insidansının son yayınlanan kapsamlı çalışmalardan daha düşükolabileceği ancak bunun daha fazla sayıda olgu içeren yeni çalışmalar iledeğerlendirilmesi gerektiği düşünüldü.Anahtar Kelimeler: Dressler sendromu, ST elevasyonlu MI, Reperfüzyon

The patients who admitted tohospital with STEMI were received in this study.141 patients (116 male, 28 female,mean age 58,9±13) were included from 161 patients, when the cases who died before1 week were excluded. Strategy of treatment was prepared with evaluation of clinicproperty in admittion.The patients who admitted in early period were observed interms of success in reperfusion after strategy of treatment (PCI, thrombolytic orPCI+thrombolytic).Accordingly the patients were divided to two grups as who wereprovided and were not provided succession in reperfusion.The patients wereestimated for symptoms of Dressler syndrome and were provided admition to ourhospital in case of these symptoms were observed. All patients were controlled interms of Dressler syndrome for 15 days, 1th mounth and 3th months. The patienswho had this semptoms were inspected carefully. A patient in group that were notprovided succesion were followed attentivelly wherefore frotman, subfebril fever,pericardial fluid and increase in erythrocyt sedimentation rate were observed in 8days after MI and 1 day after electrical cardioversion because of VT wasoccured.Another focus of infection were not found in him.But this patient wereaccepted as postcardiac injury or liable Dressler syndrome because the symptomswere appeared after electrical cardioversion and in a short time after MI.Eventuallyhowever number of facts were few, even if this patient accepted as Dresslersyndrome the incidence of this disease in the group of reperfusion were %2,10 andin all patient were %0,83. For this reason the real incidence of Dressler syndromewere less than the incidence that established in the recent comprehensive studies butwe consider to need new studies that include more patients.Key Words: Dressler syndrome, ST elevation MI, Reperfusion